Βιταμίνη D: Η συμβολή της στην πρόληψη του μελανώματος
Η βιταμίνη D που παράγεται από την έκθεσή μας στον ήλιο, μάς προστατεύει από τον καρκίνο του δέρματος.
Νέα μελέτη έδειξε ότι όσοι λάμβαναν τακτικά συμπληρώματα βιταμίνης D, είχαν σημαντικά χαμηλότερο κίνδυνο καρκίνου του δέρματος.
Στη μελέτη του Πανεπιστημίου της Ανατολικής Φινλανδίας και του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Kuopio, συμμετείχαν σχεδόν 500 άτομα με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του δέρματος.
Η σχέση μεταξύ της βιταμίνης D και του καρκίνου του δέρματος έχει μελετηθεί εκτενώς στο παρελθόν, αλλά με αντιφατικά αποτελέσματα.
Η νέα μελέτη, που διεξήχθη στο πλαίσιο του προγράμματος North Savo Skin Cancer Programme, βασίστηκε σε μια διαφορετική προσέγγιση: 498 ενήλικες ασθενείς που εκτιμάται ότι είχαν αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του δέρματος, όπως βασικοκυτταρικό καρκίνωμα, ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα ή μελάνωμα, εξετάστηκαν στην κλινική του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Kuopio.
Έμπειροι δερματολόγοι ανέλυσαν προσεκτικά τις βασικές πληροφορίες και το ιατρικό ιστορικό των ασθενών και εξέτασαν το δέρμα τους. Οι δερματολόγοι ταξινόμησαν τους ασθενείς σε διαφορετικές κατηγορίες κινδύνου καρκίνου του δέρματος, δηλαδή χαμηλού κινδύνου, μέτριου κινδύνου και υψηλού κινδύνου.
Με βάση τη χρήση συμπληρωμάτων βιταμίνης D, οι ασθενείς χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες: μη χρήστες, περιστασιακούς χρήστες και τακτικούς χρήστες. Τα επίπεδα καλσιδιόλης στον ορό αναλύθηκαν στους μισούς από τους ασθενείς και βρέθηκε ότι αντιστοιχούν στην αυτοαναφερόμενη χρήση βιταμίνης D.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα κρούσματα μελανώματος μεταξύ των τακτικών χρηστών βιταμίνης D ήταν πολύ λιγότερα από ό,τι μεταξύ των μη χρηστών.
Η ταξινόμηση κινδύνου καρκίνου του δέρματος των τακτικών χρηστών ήταν πολύ καλύτερη από εκείνη των μη χρηστών.
Συνολικά ο κίνδυνος για μελάνωμα μειώθηκε πάνω από το μισό σε όσους έπαιρναν τακτικά βιταμίνη D.
Τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι ακόμη και η περιστασιακή χρήση βιταμίνης D μπορεί να οδηγήσει σε χαμηλότερο κίνδυνο για μελάνωμα.
Δεν υπήρξε ωστόσο στατιστικά σημαντική συσχέτιση μεταξύ της χρήσης βιταμίνης D και της φωτογήρανσης, των ακτινικών κερατώσεων, του αριθμού των σπίλων (ελιές), του βασικοκυτταρικού καρκινώματος και του ακανθοκυτταρικού καρκινώματος.
Τα επίπεδα της καλσιδιόλης στον ορό δεν συσχετίστηκαν σημαντικά με αυτές τις δερματικές αλλαγές.
Πηγή: Science Daily