Ψωρίαση: Το λιπίδιο που αυξάνει την ευαισθησία στον πόνο
Ένα κοινό λιπαρό οξύ που απαντάται κυρίως στη δυτικού τύπου διατροφή, διασπάται σε ενώσεις που συμβάλλουν στην αύξηση της θερμοκρασίας και την ευαισθησία στον πόνο -αλλά όχι της φαγούρας- στους πάσχοντες από ψωρίαση.
Το εύρημα θα μπορούσε να οδηγήσει σε καλύτερη κατανόηση του τρόπου με τον οποίο τα λιπίδια επικοινωνούν με τους αισθητήριους νευρώνες και ενδεχομένως σε βελτιωμένες θεραπείες για τον πόνο και την ευαισθησία για ασθενείς με ψωρίαση.
Το λινολεϊκό οξύ είναι ένα λιπαρό οξύ που βρίσκεται σε φυτικά έλαια, ξηρούς καρπούς και σπόρους, και είναι ένα από τα κυρίαρχα λιπαρά οξέα που περιλαμβάνει η δυτική διατροφή.
Οι μεταβολίτες από το λινολεϊκό οξύ -τα παράγωγα που σχηματίζονται όταν το σώμα το διασπά μέσω της πέψης- παίζουν ρόλο στη λειτουργία του φραγμού του δέρματος.
«Παρατηρήσαμε υψηλά επίπεδα δύο τύπων λιπιδίων που παράγονται από το λινολεϊκό οξύ στις ψωριασικές βλάβες», λέει ο Santosh Mishra, αναπληρωτής καθηγητής νευροεπιστήμης στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνα και συγγραφέας της μελέτης.
«Αυτό μας οδήγησε να αναρωτηθούμε εάν τα λιπίδια μπορούν να επηρεάσουν τον τρόπο επικοινωνίας των αισθητηριακών νευρώνων σε αυτές τις βλάβες. Αποφασίσαμε να διερευνήσουμε εάν η παρουσία τους θα μπορούσε να σχετίζεται με τη θερμοκρασία ή την υπερευαισθησία στον πόνο που αναφέρουν πολλοί ασθενείς με ψωρίαση».
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν φασματομετρία μάζας για να δημιουργήσουν προφίλ λιπιδίων του δέρματος από ψωριασικές βλάβες.
Επικεντρώθηκαν σε δύο τύπους λιπιδίων ή οξυλιπιδίων που προέρχονται από λινολεϊκό οξύ: 13-υδροξυ-9,10-εποξυ οκταδεκενοϊκό (9,13-EHL) και 9,10,13-τριυδροξυ-οκταδεκενοϊκό (9,10,13-THL ). Η πρώτη μορφή, 9,13-EHL, μπορεί να μετατραπεί στην πιο σταθερή μορφή 9,10,13-THL μέσω αλληλεπίδρασης με ορισμένα ένζυμα.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ενώ και οι δύο μορφές συνδέονται με υποδοχείς σε αισθητήριους νευρώνες μέσα στο δέρμα, η πιο σταθερή μορφή -9,10,13-THL- είχε μεγαλύτερη διάρκεια δράσης από την 9,13-EHL.
Βρήκαν επίσης ότι μόλις τα λιπίδια δεσμευτούν στον νευρωνικό υποδοχέα, ενεργοποιούν τους νευρώνες που εκφράζουν τους υποδοχείς TRPA1 και TRPV1 που εμπλέκονται στην υπερευαισθησία στη θερμοκρασία και στον πόνο, ανοίγοντας κανάλια επικοινωνίας στο κεντρικό νευρικό σύστημα.
Είναι ενδιαφέρον ότι τα λιπίδια δεν είχαν καμία επίδραση στη φαγούρα.
«Ήταν έκπληξη το γεγονός ότι αυτά τα λιπίδια μπορούσαν να δημιουργήσουν υπερευαισθησία αλλά όχι να επηρεάσουν την αίσθηση κνησμού, που είναι συνήθως το πιο ενοχλητικό σύμπτωμα που σχετίζεται με την ψωρίαση», λέει ο Mishra. «Αυτό πιθανότατα έχει να κάνει με τον τρόπο με τον οποίο ενεργοποιείται ο νευρώνας - έναν μηχανισμό που ακόμα δεν έχουμε ανακαλύψει».
Τώρα που έχει εδραιωθεί μια συσχέτιση μεταξύ του λινολεϊκού οξέος και της υπερευαισθησίας στη θερμοκρασία και τον πόνο, οι ερευνητές θέλουν να διερευνήσουν περαιτέρω πώς ακριβώς δημιουργείται αυτή η αντίδραση. Ελπίζουν ότι οι απαντήσεις μπορούν να οδηγήσουν σε λύσεις που θα ανακουφίζουν από αυτά τα συμπτώματα σε ασθενείς με ψωρίαση.
«Γνωρίζουμε ότι αυτό το λιπίδιο αλλάζει μορφή, αλλά δεν γνωρίζουμε ακόμη τι το προκαλεί», λέει ο Mishra. «Γνωρίζουμε επίσης σε ποια πρωτεΐνη προσδένονται τα λιπίδια, αλλά όχι πού εμφανίζεται ο δεσμός. Η απάντηση σε αυτές τις ερωτήσεις μπορεί να οδηγήσει σε νέες θεραπείες -ή διατροφικές λύσεις- για ορισμένους πάσχοντες από ψωρίαση».
Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό έντυπο JID Innovations.