Όλες οι κύριες παραλλαγές της COVID-19 έχουν αυτήν την ευπάθεια, λένε οι ερευνητές

Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολομβίας στον Καναδά εντόπισαν μια ευπάθεια που μοιράζονται όλες οι μεγάλες παραλλαγές του ιού SARS-CoV-2, ο οποίος προκαλεί την COVID-19. Η εν λόγω ευπάθεια μπορεί να στοχεύσει με εξουδετερωτικά αντισώματα, τα οποία θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην ανάπτυξη καθολικών θεραπειών για τη νόσο.

Η έρευνα, που δημοσιεύθηκε την Πέμπτη 18/8 από μια μελέτη που αξιολογήθηκε από ομοτίμους στο επιστημονικό περιοδικό Nature Communications, χρησιμοποίησε μια τεχνική που ονομάζεται κρυο-ηλεκτρονική μικροσκοπία για να μελετήσει την ατομική δομή του αδύναμου σημείου στην πρωτεΐνη ακίδα του ιού, που ονομάζεται επίτοπος.

Τα ευρήματα περιλαμβάνουν επίσης ένα θραύσμα ενός αντισώματος γνωστού ως VHAb6, το οποίο μπορεί να προσκολληθεί στον επίτοπο και να εξουδετερώσει το ιικό σωματίδιο.

«Αυτή η μελέτη αποκαλύπτει ένα αδύναμο σημείο που είναι σε μεγάλο βαθμό αμετάβλητο σε όλες τις παραλλαγές και μπορεί να εξουδετερωθεί από ένα θραύσμα αντισώματος», σύμφωνα με τον ανώτερο συγγραφέα της μελέτης Δρ. Sriram Subramaniam, καθηγητή στην ιατρική σχολή του UBC. «Θέτει τις βάσεις για τον σχεδιασμό θεραπειών που θα μπορούσαν ενδεχομένως να βοηθήσουν πολλά ευάλωτα άτομα».

Σύμφωνα με τη μελέτη, οι μεταλλάξεις στις γλυκοπρωτεΐνες ακίδας των παραλλαγών του SARS-CoV-2 έχουν αποδειχθεί ότι ενισχύουν την πρωτεΐνη ακίδα.

Αν και τα αντισώματα παράγονται φυσικά από τον οργανισμό προκειμένου να καταπολεμηθούν οι λοιμώξεις, μπορούν επίσης να δημιουργηθούν σε εργαστήριο και να χορηγηθούν σε ασθενείς ως θεραπεία.

Αρκετές θεραπείες αντισωμάτων έχουν αναπτυχθεί για την καταπολέμηση της COVID-19, αλλά η αποτελεσματικότητά τους έχει μειωθεί έναντι εξαιρετικά μεταλλαγμένων παραλλαγών του SARS-CoV-2 όπως η Όμικρον, σύμφωνα με το UBC.

Διαδικασία της μελέτης

Στη μελέτη, οι ερευνητές εντόπισαν το θραύσμα αντισώματος VHAb6, το οποίο έχει την ικανότητα να καταστρέφει όλες τις κύριες παραλλαγές του SARS-CoV-2 δεσμεύοντας την πρωτεΐνη ακίδα με έναν νέο τρόπο.

Παρείχαν επίσης μια συγκριτική ανάλυση των επιδράσεων των μεταλλάξεων στην πρωτεΐνη ακίδα των παραλλαγών και εντόπισαν τους τρόπους με τους οποίους οι μεταλλάξεις επιτρέπουν στα ιικά σωματίδια να αποφεύγουν την καταστροφή από τα αντισώματα.

Οι ερευνητές συνέθεσαν γονίδια από μια πρωτεΐνη του SARS-CoV-2 S και τα εισήγαγαν στο PCDNA3.1. Στη συνέχεια συνέθεσαν μεταλλαγμένα γονίδια πρωτεΐνης S και τα χρησιμοποίησαν για να κατασκευάσουν το μεταλλαγμένο D614G.

«Τα αποτελέσματά μας παρέχουν μηχανιστικές πληροφορίες σχετικά με τις δομικές, λειτουργικές και αντιγονικές συνέπειες των μεταλλάξεων ακίδας του SARS-CoV-2 και υπογραμμίζουν μια ευπάθεια πρωτεΐνης ακίδας που μπορεί να αξιοποιηθεί για την επίτευξη ευρείας προστασίας από κυκλοφορούντες παραλλαγές», ανέφεραν οι ερευνητές.