Τι προκαλεί χρόνιο πόνο και τι μπορείτε να κάνετε για να ανακουφιστείτε

Ο πόνος συνήθως γίνεται λιγότερο σοβαρός καθώς ο τραυματισμός επουλώνεται. Ωστόσο, ο χρόνιος πόνος είναι διαφορετικός από τον τυπικό πόνο. Με τον χρόνιο πόνο, το σώμα μας συνεχίζει να στέλνει αυτά τα σήματα στον εγκέφαλό μας, ακόμη και μετά από έναν τραυματισμό που θεραπεύεται. Αυτό μπορεί να διαρκέσει αρκετές εβδομάδες έως χρόνια. Ο χρόνιος πόνος μπορεί να περιορίσει την κινητικότητά μας και να μειώσει την ευελιξία, τη δύναμη και την αντοχή μας και με τη σειρά του να καταστήσει δύσκολη την εκτέλεση καθημερινών εργασιών και δραστηριοτήτων.

Ο χρόνιος πόνος ορίζεται ως πόνος που διαρκεί τουλάχιστον 12 εβδομάδες. Ο πόνος μπορεί να είναι οξύς ή ως ενόχληση, προκαλώντας αίσθημα καύσου ή πόνου στις πληγείσες περιοχές. Μπορεί να είναι σταθερός ή διαλείπον και να έρχεται και να φεύγει χωρίς προφανή λόγο. Ο χρόνιος πόνος μπορεί να εμφανιστεί σχεδόν σε οποιοδήποτε μέρος του σώματός μας.

Μερικοί από τους πιο συνηθισμένους τύπους χρόνιου πόνου περιλαμβάνουν:

• πονοκέφαλο
• μεταχειρουργικό πόνο
• πόνο μετά από τραύμα
• πόνο χαμηλά στην πλάτη
• πόνο εξαιτίας του καρκίνου
• πόνο αρθρίτιδας
• νευρογενή πόνο (πόνος που προκαλείται από βλάβη των νεύρων)
• ψυχογενή πόνο (πόνος που δεν προκαλείται από ασθένεια, τραυματισμό ή βλάβη των νεύρων)

Σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Ιατρικής του Πόνου, περισσότεροι από 1,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο υποφέρουν από χρόνιο πόνο.

Τι προκαλεί χρόνιο πόνο;

Ο χρόνιος πόνος προκαλείται συνήθως από έναν αρχικό τραυματισμό, όπως ένα διάστρεμμα στην πλάτη ή τραβηγμένο μυ. Πιστεύεται ότι ο χρόνιος πόνος αναπτύσσεται αφού τα νεύρα καταστραφούν. Η νευρική βλάβη κάνει τον πόνο πιο έντονο και μακράς διαρκείας. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η θεραπεία του υποκείμενου τραυματισμού μπορεί να μην επιλύσει τον χρόνιο πόνο.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, ωστόσο, οι άνθρωποι βιώνουν χρόνιο πόνο χωρίς προηγούμενο τραυματισμό. Οι ακριβείς αιτίες του χρόνιου πόνου χωρίς τραυματισμό δεν είναι καλά κατανοητές.

Ο πόνος μπορεί μερικές φορές να προκύψει από μια υποκείμενη κατάσταση υγείας, όπως:

• σύνδρομο χρόνιας κόπωσης: χαρακτηρίζεται από ακραία, παρατεταμένη κόπωση που συχνά συνοδεύεται από πόνο
• ενδομητρίωση: μια επώδυνη διαταραχή που εμφανίζεται όταν η επένδυση της μήτρας αναπτύσσεται έξω από τη μήτρα
• ινομυαλγία: διαδεδομένος πόνος στα οστά και τους μυς
• φλεγμονώδης νόσος του εντέρου: μια ομάδα παθήσεων που προκαλεί επώδυνη, χρόνια φλεγμονή στο πεπτικό σύστημα
• διάμεση κυστίτιδα: μια χρόνια διαταραχή που χαρακτηρίζεται από πίεση της ουροδόχου κύστης και πόνο
• δυσλειτουργία της προσωρινής άρθρωσης:μια κατάσταση που προκαλεί επώδυνο κλείδωμα της γνάθου
• βουλβοδυνία: χρόνιος πόνος στον αιδοίο που εμφανίζεται χωρίς προφανή αιτία

Ποιος κινδυνεύει από χρόνιο πόνο;

Ο χρόνιος πόνος μπορεί να επηρεάσει άτομα όλων των ηλικιών, αλλά είναι πιο συχνός σε ηλικιωμένους ενήλικες. Εκτός από την ηλικία, άλλοι παράγοντες που μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης χρόνιου πόνου περιλαμβάνουν:

• τραυματισμό
• χειρουργική επέμβαση
• γυναικείο φύλο
• παχυσαρκία

Πώς αντιμετωπίζεται ο χρόνιος πόνος;

Ο κύριος στόχος της θεραπείας είναι η μείωση του πόνου και η ενίσχυση της κινητικότητας. Αυτό σας βοηθά να επιστρέψετε στις καθημερινές σας δραστηριότητες χωρίς δυσφορία.

Η σοβαρότητα και η συχνότητα του χρόνιου πόνου μπορεί να διαφέρουν μεταξύ των ατόμων. Έτσι, οι γιατροί δημιουργούν ένα πλάνο διαχείρισης πόνου που είναι ξεχωριστό για κάθε άτομο. Το σχέδιο διαχείρισης του πόνου σας θα εξαρτηθεί από τα συμπτώματά σας και τυχόν υποκείμενες παθήσεις. Επίσης θα ληφθούν στα υπόψιν οι ιατρικές θεραπείες, ο τρόπος ζωής και η ηλικία.

Συντηρητική προσέγγιση χρόνιου πόνου

Ο γιατρός σας αρχικά θα προσπαθήσει να σας ανακουφίσει με συντηρητική αγωγή και στη συνέχεια αν και εφόσον χρειαστεί θα προβεί σε άλλες μεθόδους κατάλληλες για την περίπτωσή σας.

Στη συντηρητική προσέγγιση υπάρχουν οι εξής εναλλακτικές θεραπείες:

• χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής (τοπικά σκευάσματα σε μορφή γέλης ή επιθέματος, απλά αναλγητικά, ΜΣΑΦ, οπιοειδή, νευροτροποποιητικά φάρμακα)
• νευρικός αποκλεισμός
• ενδοαρθρικές εγχύσεις
• παρασπονδυλικές εγχύσεις
• διηθήσεις των ζυγοαποφυσιακών αρθρώσεων της σπονδυλικής στήλης
• διηθήσεις επώδυνων σημείων
• διαδερμική νευρόλυση με αλκοόλη
• εγχύσεις αλλαντοτοξίνης (το γνωστό bottox)
• πρόγραμμα φυσιοθεραπείας και κινησιοθεραπείας
• ψυχολογική υποστήριξη και χορήγηση αντικαταθλιπτικών

• βιολογική επανατροφοδότηση (biofeedback)
• βελονισμός και γιόγκα