Παγκόσμια Ημέρα Υπέρτασης: Οι σοβαροί κίνδυνοι από την αρρύθμιστη υψηλή πίεση (εικόνες)
OnMed
Η 17η Μαΐου έχει καθιερωθεί από το 2005 ως Παγκόσμια Ημέρα Υπέρτασης με πρωτοβουλία της Παγκόσμιας Ένωσης κατά της Υπέρτασης (WHL).
Σκοπός της ημέρας αυτής είναι να προβάλει το πόσο σημαντικό είναι να γνωρίζουν όλοι αν πάσχουν από υπέρταση και να ευαισθητοποιήσει τους πολίτες προκειμένου να λαμβάνουν μέτρα πρόληψης και έγκαιρη διάγνωση και να την ελέγχουν αποτελεσματικά, ώστε να αποφεύγουν τις επιπλοκές της.
Οι κίνδυνοι από την αδιάγνωστη και αρρύθμιστη υπέρταση
Η υπέρταση χαρακτηρίζεται συχνά ως «σιωπηλός δολοφόνος», καθώς δεν προκαλεί εμφανή σημάδια και συμπτώματα που θα μας κινητοποιήσουν να την αντιμετωπίσουμε και έτσι μπορεί να προκαλεί σταδιακά σοβαρές βλάβες σε διάφορα όργανα του σώματος.
Όταν δεν ρυθμίζεται, η ανεβασμένη αρτηριακή πίεση οδηγεί στην αναπηρία, στην κακή ποιότητα ζωής ή ακόμη και στον θάνατο. Υπολογίζεται ότι περίπου το 50% των ανθρώπων με αρρύθμιστη υπέρταση χάνουν τη ζωή τους λόγω καρδιοπάθειας που προκλήθηκε από διαταραχές της κυκλοφορίας του αίματος (ισχαιμική καρδιοπάθεια), ενώ ένα επιπλέον 33% χάνουν τη ζωή τους λόγω εγκεφαλικού επεισοδίου.
Δείτε αναλυτικά τις κυριότερες επιπλοκές της αρρύθμιστης υπέρτασης:
Photo 1/8
Βλάβες στις αρτηρίες: Οι αρτηρίες είναι φυσιολογικά ελαστικές, εύκαμπτες και ανθεκτικές. Η υπέρταση αυξάνει την πίεση που ασκεί το αίμα καθώς περνά μέσα από τις αρτηρίες. Μακροπρόθεσμα, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε φθορά και στένωση των αρτηριών και ανεύρυσμα.
Photo 2/8
Βλάβες στην καρδιά: Οι καρδιακές επιπλοκές της αρρύθμιστης υπέρτασης περιλαμβάνουν κυρίως τη στεφανιαία αρτηριακή νόσο (προσβάλλει τις αρτηρίες που διοχετεύουν αίμα στους μυς της καρδιάς), την υπερτροφία της αριστερής κοιλίας και την καρδιακή ανεπάρκεια.
Photo 3/8
Βλάβες στον εγκέφαλο: Όπως η καρδιά, έτσι και ο εγκέφαλος χρειάζεται επαρκή αιμάτωση ώστε να φτάνουν σε αυτόν θρεπτικά συστατικά και οξυγόνο. Η υπέρταση και η διαταραχή της κυκλοφορίας του αίματος που αυτή συνεπάγεται μπορεί να προκαλέσουν ποικίλες επιπλοκές, όπως παροδικό ισχαιμικό εγκεφαλικό (μικροεγκεφαλικό), το οποίο χαρακτηρίζεται από την προσωρινή διακοπή της παροχής αίματος στον εγκέφαλο, εγκεφαλικό (διακόπτεται εντελώς η παροχή οξυγόνου στον εγκέφαλο, αγγειακή άνοια (μια μορφή άνοιας που προκαλείται από τη στένωση και την απόφραξη των αρτηριών που διοχετεύουν αίμα στον εγκέφαλο), ήπια νοητική κατάπτωση (αποτελεί ενδιάμεσο στάδιο μεταξύ της ηλικιακής αποδυνάμωσης των νοητικών λειτουργιών και πιο σοβαρών καταστάσεων, όπως το Αλτσχάιμερ).
Photo 4/8
Βλάβες στα νεφρά: Βασική λειτουργία των νεφρών είναι να φιλτράρουν τα περιττά υγρά και ουσίες από το αίμα, διαδικασία που προϋποθέτει τα αιμοφόρα αγγεία να είναι υγιή. Η υπέρταση μπορεί να οδηγήσει στην καταστροφή των αγγείων των νεφρών, αλλά και αυτών που οδηγούν στα νεφρά, με αποτέλεσμα την εκδήλωση διαφόρων μορφών νεφροπάθειας (π.χ. νεφρική ανεπάρκεια, ανεύρυσμα νεφρικής αρτηρίας). Εάν δε η υπέρταση συνδυάζεται και με διαβήτη, οι βλάβες που προκύπτουν είναι ακόμη μεγαλύτερες.
Photo 5/8
Βλάβες στα μάτια: Η αιμάτωση των ματιών εξασφαλίζεται από ένα δίκτυο μικροσκοπικών και ευαίσθητων αιμοφόρων αγγείων. Όπως όλα τα αγγεία του ανθρώπινου σώματος, και αυτά των ματιών μπορεί να υποστούν βλάβες λόγω της υπέρτασης. Οι παθήσεις των ματιών που συνδέονται με την υπέρταση είναι η αμφιβληστροειδοπάθεια (όταν η υπέρταση προκαλεί καταστροφή των αγγείων που τροφοδοτούν με αίμα τον αμφιβληστροειδή χιτώνα), η χοριοειδοπάθεια (πάθηση στην οποία συσσωρεύεται υγρό κάτω από τον αμφιβληστροειδή χιτώνα λόγω ρήξης κάποιου αιμοφόρου αγγείου) και η βλάβη στο οπτικό νεύρο (όταν η μειωμένη αιμάτωση του ματιού οδηγεί στην καταστροφή των νευρικών κυττάρων του ματιού).
Photo 6/8
Σεξουαλικές δυσλειτουργίες: Αν και οι σεξουαλικές δυσλειτουργίες (στυτική δυσλειτουργία) στους άντρες είναι πιο πιθανές λόγω της προχωρημένης ηλικίας (μετά τα 50), η υπέρταση αποτελεί σοβαρό και αναγνωρισμένο παράγοντα κινδύνου. Αυτό συμβαίνει γιατί οι βλάβες που προκαλεί η υπέρταση στα αγγεία που τροφοδοτούν με αίμα τα γεννητικά όργανα δεν επιτρέπουν την επαρκή αιμάτωση του πέους, δυσκολεύοντας την επίτευξη ή τη διατήρηση της στύσης. Και για τις γυναίκες ισχύει κάτι αντίστοιχο, καθώς η ανεπαρκής αιμάτωση των γεννητικών τους οργάνων συχνά έχει σαν αποτέλεσμα τη μειωμένη ερωτική επιθυμία, την κολπική ξηρότητα ή τη δυσκολία επίτευξης οργασμού.