COVID-19: Η ανάγκη για ένα δομικά ικανό σύστημα υγειονομικής περίθαλψης

Οι Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Μαρία Γαβριατοπούλου, Ιωάννης Ντάνασης και Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ), συνοψίζουν τα ευρήματα αυτής της μελέτης.

Η πανδημία COVID-19 έχει αναδείξει τις επιπτώσεις των ανισοτήτων στις ΗΠΑ. Παρόλο που όλοι οι κάτοικοι των ΗΠΑ είναι εξίσου ευπαθείς σε προσβολή από SARS-CoV-2 και λοίμωξη COVID-19, τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι η πορεία των λοιμώξεων και η κατανομή των θανάτων αντικατοπτρίζουν τις κοινωνικές διακρίσεις στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης, στέγασης, εκπαίδευσης, απασχόλησης, αποδοχών και δικαιοσύνης.

Κάθε πτυχή της πανδημίας, από τον περιορισμό της μετάδοσης και τον έλεγχο μέχρι την επάνοδο στην κανονικότητα, αντανακλά το βαθμό στον οποίο ορισμένα τμήματα του πληθυσμού κατέστησαν ευάλωτα πολύ πριν την επέλαση της πανδημίας στις ΗΠΑ. Ως αποτέλεσμα, οι περιθωριοποιημένες, μειονοτικές και πτωχότερες κοινότητες διέτρεξαν τον μεγαλύτερο κίνδυνο, καθώς σημειώθηκαν δυσανάλογα υψηλά ποσοστά θανάτου σε αυτές τις πληθυσμιακές ομάδες.

Τα επιδημιολογικά πρότυπα νοσηρότητας και θνησιμότητας από COVID-19 επισημαίνουν ότι τα μέλη των συγκεκριμένων ομάδων στερούνται δυσανάλογα την ασφάλεια της στέγασης ή ζουν σε κατοικίες όπου συγκατοικούν πολλαπλές οικογένειες ή γενεές, όπου η φυσική απόσταση δεν είναι επιλογή. Επιπλέον, τα άτομα αυτά συχνά εργάζονται σε θέσεις εργασίας που αυξάνουν την πιθανότητα έκθεσης στον ιό λόγω συχνού συγχρωτισμού ή το εισόδημά τους δεν είναι επαρκές για να έχουν επαρκή πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη.

Κατά τους επόμενους μήνες και χρόνια, το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης των ΗΠΑ θα είναι απαραίτητο να προσαρμοστεί σε νέους, μετα-πανδημικούς κανόνες. Υπό αυτές τις συνθήκες της κρίσης, ωστόσο, το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης των ΗΠΑ είναι επιτακτική ανάγκη να αρχίσει να αντιμετωπίζει τις ανισότητες που γίνονται ακόμη πιο εμφανείς κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19. Αποτελεί σημαντική ευκαιρία να επαναπροσδιοριστούν και να επανασχεδιαστούν τα συστήματα παροχής υγειονομικής περίθαλψης και εκπαίδευσης υπό το πρίσμα ισότητας, υγείας και φυλετικής δικαιοσύνης. Είναι σημαντικό να γίνει ευρέως αντιληπτό ότι κατά τη διάρκεια μιας πανδημίας που υπογραμμίζει το βαθμό στον οποίο κανείς μεμονωμένα δεν είναι ασφαλής έως ότου όλοι είναι ασφαλείς, η εύρυθμη λειτουργία του συστήματος υγείας για το σύνολο του πληθυσμού καθίσταται επιβεβλημένη.

Σύμφωνα με τους συγγραφείς, τέσσερις τομείς παρέμβασης χρήζουν άμεσων διαρθρωτικών αλλαγών:

• Προαγωγή της κοινωνικής συνοχής και της συνεργασίας

• Επαναπροσδιορισμός και ενίσχυση των υποδομών

• Εκδημοκρατισμός και διαμοιρασμός των πληροφοριών

• Εκπαίδευση

Συμπερασματικά, η πανδημία COVID-19 αποτελεί μια σαφή υπενθύμιση ότι το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης των ΗΠΑ δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα δημόσιας υγείας με βραχυπρόθεσμα μέτρα. Η λοίμωξη COVID-19 είναι μια ασθένεια που επιβιώνει μέσα στις ανθρώπινες σχέσεις. Μόνο με την καλύτερη ενίσχυση των κοινωνικών δικτύων και της υποστήριξης όλων των κοινοτήτων και μειονοτήτων θα είναι δυνατή η συλλογική επιστροφή στην ευημερία.