Αν χάνετε συχνά την ισορροπία σας ή αισθάνεστε ότι ο κόσμος περιστρέφεται γύρω σας, είναι πιθανό να αντιμετωπίζετε κάποιο πρόβλημα υγείας.
Είναι σημαντικό να συμβουλεύεστε τον γιατρό σας για να διαγνωστεί εγκαίρως αν η ζαλάδα και η κακή ισορροπία αποτελούν φυσιολογικό σύμπτωμα της γήρανσης ή υποδεικνύουν πρόβλημα υγείας που πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα.
Δείτε ποιες είναι οι συχνότερες και οι πιο σπάνιες αιτίες των δύο αυτών συμπτωμάτων:
Photo 1/4
Κακή κυκλοφορία του αίματος: Η μειωμένη ροή αίματος προς τον εγκέφαλο ονομάζεται ορθοστατική υπόταση και είναι πολύ συχνό φαινόμενο. Η ορθοστατική υπόταση συνοδεύεται από πτώση στα επίπεδα της αρτηριακής πίεσης και εκδηλώνεται συνήθως όταν σηκωνόμαστε μετά από αρκετή ώρα χαλάρωσης, είτε σε καθιστή είτε σε ύπτια θέση (ανάσκελα). Η ορθοστατική υπόταση εκδηλώνεται με την αιφνίδια ζαλάδα και την παροδική απώλεια της ισορροπίας.
Photo 2/4
Μυϊκή αδυναμία: Απώλεια ισορροπίας λόγω μυϊκής αδυναμίας εκδηλώνουν συνήθως τα μεγαλύτερης ηλικίας άτομα, επειδή το ανθρώπινο σώμα χάνει μυϊκή μάζα με την πάροδο των ετών. Όταν οι μύες είναι αδύναμοι, δεν μπορούν να υποστηρίξουν επαρκώς το σωματικό βάρος. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την κακή στάση του σώματος –εάν το σώμα δεν είναι ορθώς ευθυγραμμισμένο, μια απότομη κίνηση που δεν μπορούν να ελέγξουν οι μύες μπορεί να διαταράξει την ισορροπία και να οδηγήσει σε πτώση.
Photo 3/4
Διαταραχή στο έσω αυτί: Tα προβλήματα στο εσωτερικό του αυτιού, από μια λοίμωξη έως την πλήρη απώλεια ακοής, επηρεάζουν την ικανότητά ισορροπίας. Το έσω αυτί διαθέτει πέντε αισθητήρες, σαν μικρά τριχίδια, που ελέγχουν την ικανότητα ισορροπίας –τρεις από αυτούς ελέγχουν την περιστροφική κίνηση και οι άλλοι δύο ελέγχουν την ανοδική και καθοδική κίνηση. Εάν οι αισθητήρες αυτοί λαμβάνουν λανθασμένα σήματα ή αδυνατούν να στείλουν σήματα στον εγκέφαλο, εκδηλώνονται προβλήματα ισορροπίας.
Photo 4/4
Σπάνια η επίμονη ζαλάδα και η απώλεια ισορροπίας οφείλονται σε: βλάβη στα νεύρα (περιφερική νευροπάθεια, πάθηση συνήθης σε διαβητικούς αλλά και μετά από λοιμώξεις, λόγω έλλειψης βιταμινών, γενετικών διαταραχών, αλκοολισμού ή άλλου τραυματισμού), σκλήρυνση κατά πλάκας (αυτοάνοσο νόσημα που συνοδεύεται από βλάβες στο κεντρικό νευρικό σύστημα) ή όγκο στο κεφάλι (στην περιοχή του εγκεφάλου που συντονίζει την κίνηση και την ακοή).