Παχυσαρκία: Είναι ασθένεια λένε τώρα οι επιστήμονες

Ο John Wilding, καθηγητής ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ, και η Vicki Mooney, διευθύντρια του Ευρωπαϊκού Συνασπισμού για τους ανθρώπους που ζουν με παχυσαρκία (EASO), υποστηρίζουν πως η αντίληψη ότι η αντιμετώπιση της παχυσαρκίας είναι ευθύνη του κάθε ατόμου, είναι ανακριβής και ενισχύει το στίγμα.

Υποστηρίζουν μάλιστα, ότι ο ρόλος που διαδραματίζει η γενετική σε συνδυασμό με τις ασθένειες που προκαλούνται από την παχυσαρκία, όπως ο διαβήτης τύπου 2, η υψηλή αρτηριακή πίεση και κάποιες μορφές καρκίνου, σημαίνουν ότι πρέπει να οριστεί ως ασθένεια.

Σύμφωνα με το Εθνικό Σύστημα Υγείας της Αγγλίας (NHS), η παχυσαρκία επηρεάζει περίπου έναν στους τέσσερις ενήλικες στο Ηνωμένο Βασίλειο και περίπου ένα στα πέντε παιδιά ηλικίας 10 έως 11 ετών.

Ο δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ) χρησιμοποιείται ευρέως ως ένας απλός και αξιόπιστος τρόπος να διαπιστωθεί αν ένα άτομο διατηρεί υγιές βάρος για το ύψος του. Οι περισσότεροι ενήλικες με ΔΜΣ από 18,5 έως 24,9 διατηρούν υγιές βάρος. Ένα άτομο με ΔΜΣ από 25 έως 29,9 θεωρείται υπέρβαρο και κάποιος με ΔΜΣ πάνω από 30 θεωρείται παχύσαρκος.

«Οι μελέτες σε δίδυμα δείχνουν ότι το 40-70% της μεταβλητότητας του βάρους κληρονομείται», γράφουν οι Wilding και Mooney στο British Medical Journal (BMJ) για να ενισχύσουν τη θεωρία ότι η παχυσαρκία επηρεάζεται από τη γενετική.

Οι δύο ειδικοί υποστηρίζουν επίσης ότι η αναγνώριση της παχυσαρκίας ως χρόνιας νόσου με σοβαρές επιπλοκές και όχι ως επιλογή του τρόπου ζωής θα μπορούσε να συμβάλλει στη μείωση του στίγματος και των διακρίσεων που αντιμετωπίζουν πολλοί άνθρωποι με παχυσαρκία.

«Ο στιγματισμός της παχυσαρκίας κάνει τους ασθενείς να φοβούνται να συζητήσουν για το βάρος τους και να στρέφονται σε δίαιτες ή μη συνταγογραφούμενα φάρμακα επειδή υποθέτουν ότι η παχυσαρκία είναι αποκλειστικά δική τους ευθύνη».

Πηγή: independent.co.uk

Διαβάστε επίσης:

Παχυσαρκία: Για ποιους τύπους καρκίνου αυξάνει τον κίνδυνο