Έχω οστεοπενία, μπορώ να γυμναστώ;
Υπάρχουν ενδεδειγμένες ασκήσεις που βοηθούν στην αντιμετώπιση της οστεοπενίας;
Οι ασκήσεις χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες: 1. «ισορροπίας και συντονισμού» και 2. ασκήσεις που «δυναμώνουν τα κόκκαλα».
Η πρώτη κατηγορία βασίζεται στη λογική πως για να αποφύγουμε ένα οστεοπορωτικό κάταγμα πρέπει να αποφύγουμε να πέσουμε. Έτσι, ασκήσεις ισορροπίας, όπως π.χ. η στάση για 2-3 δευτερόλεπτα στο ένα και ύστερα στο άλλο πόδι, είναι οι πρώτες που δοκιμάζουμε. Απλές ασκήσεις συντονισμού είναι να πετάμε μια μπάλα στον τοίχο και να την πιάνουμε, με μετακίνηση προς το πλάι ή και μπρος-πίσω κατά ένα με δυο βήματα κάθε φορά.
Η δεύτερη κατηγορία βασίζεται στο γεγονός πως τα οστά μας είναι φτιαγμένα έτσι ώστε αν τους βάζουμε φορτίο (βάρος) να ενισχύονται. Η πρώτη βασική άσκηση αυτής της κατηγορίας είναι το περπάτημα και όλες οι παραλλαγές του (τρέξιμο, χορός, περπάτημα με βάρη στα πόδια). Η δεύτερη άσκηση είναι η ενδυνάμωση των κινήσεων των ισχίων. Η τρίτη άσκηση είναι η ενδυνάμωση των κινήσεων και της στάσης της ράχης μας και του κορμού γενικά.
Ποιες ασκήσεις πρέπει να αποφεύγουν όσοι πάσχουν από οστεοπενία;
Πρέπει να αποφεύγουμε κάθε άσκηση που επιβαρύνει τα οστά περισσότερο από το όριο αντοχής τους, ώστε να αποφύγουμε να προκαλέσουμε ένα κάταγμα με την άσκηση. Για τον λόγο αυτόν μαθαίνουμε τις ασκήσεις υπό την επίβλεψη του φυσικοθεραπευτή μας και ακολουθούμε πιστά το πρόγραμμα προόδου που αυτός καταρτίζει. Γενικότερα, ο γιατρός μάς κατευθύνει ως προς το προσωπικό μας πρόγραμμα άσκησης, λαμβάνοντας υπόψη του τη γενικότερη κατάσταση της υγείας μας και τους περιορισμούς της, καθώς και την φαρμακευτική αγωγή που τυχόν λαμβάνουμε.
Υπάρχουν ασκήσεις-κινήσεις που μπορούμε να κάνουμε πιο συνειδητά στην καθημερινότητά μας ώστε να βοηθήσουμε τη σκελετική μας υγεία;
Αυτές οι κινήσεις-ασκήσεις συνδυάζονται έτσι και αλλιώς στην καθημερινότητά μας. Μια ευκαιρία να γυμναστούμε συνδυαστικά είναι να προσπαθήσουμε π.χ. να σηκωθούμε από την καρέκλα χωρίς βοήθεια από τα χέρια μας. Οι ασκήσεις που σύντομα αναφέραμε είναι «παντός καιρού και παντός τόπου».
Για πόσο χρονικό διάστημα πρέπει να ακολουθούμε το πρόγραμμα ασκήσεων;
Ένα τέτοιο πρόγραμμα είναι απαραίτητο σε όλους μας μετά από την ηλικία των 50 ετών, ώστε να προλάβουμε ή να επιβραδύνουμε τον ρυθμό εμφάνισης της οστεοπενίας. Αποτελεί κομμάτι της προσπάθειάς μας να ζούμε καλύτερα και με καλύτερη υγεία. Έτσι, η προσπάθεια αυτή και το πρόγραμμα των ασκήσεων δεν έχει «ημερομηνία λήξης».
Χρήστος Κομισόπουλος, φυσικοθεραπευτής – Πηγή: Σύλλογος Σκελετικής Υγείας «Πεταλούδα»
Διαβάστε επίσης:
Οστεοπενία: Ποια είναι τα πρώιμα συμπτώματα