Δεύτερο «κρούσμα» μετάδοσης του Αλτσχάιμερ
Σάλος είχε ξεσπάσει στην επιστημονική κοινότητα τον περασμένο Σεπτέμβρη, όταν δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Nature μελέτη που υπεδείκνυε ότι μπορεί να «κολλήσει» κάποιος Αλτσχάιμερ κατά τη διάρκεια χειρουργικής επέμβασης ή άλλης παρόμοιας ιατρικής παρέμβασης.
Τώρα, Ελβετοί και Αυστριακοί ερευνητές παρουσίασαν στοιχεία που ενισχύουν αυτή τη θεωρία.
Οι ερευνητές εντόπισαν το «αποτύπωμα» της νόσου Αλτσχάιμερ στον εγκέφαλο ασθενών που έχασαν τη ζωή τους από τη σπάνια νόσο Κρόϊτσφελντ-Γιάκομπ, ευρύτερα γνωστή ως «νόσος των τρελών αγελάδων».
Πριν το θάνατό τους, όλοι οι ασθενείς είχαν υποβληθεί σε μεταμόσχευση σκληρής μήνιγγας, της μεμβράνης που καλύπτει τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό.
Η νεκροψία-νεκροτομή υπέδειξε ότι, εκτός από τις βλάβες που προκλήθηκαν από τα πριόντα (πρωτεϊνες) που προκαλούν τη νόσο Κρόϊτσφελντ-Γιάκομπ, σε πέντε από τους εγκεφάλους εντοπίστηκαν παθολογικές ενδείξεις που σχετίζονται με τη νόσο Αλτσχάιμερ.
Οι νεκροψίες-νεκροτομές των ασθενών παρουσιάζονται στην επιθεώρηση Swiss Medical Weekly.
Οι ερευνητές δηλώνουν ότι το εύρημα αυτό είναι «εξαιρετικά ασυνήθιστο και υποδεικνύει σχέση αιτίας-αποτελέσματος με τα μοσχεύματα μήνιγγας».
Τα μοσχεύματα σκληρής μήνιγγας προήλθαν από ανθρώπινα πτώματα που έφεραν τα πριόντα που προκαλούν τη «νόσο των τρελών αγελάδων».
«Θα χρειαστούν περαιτέρω μελέτες ώστε να αποσαφηνιστεί κατά πόσο η παθολογία που εντοπίστηκε είναι αποτέλεσμα προώθησης του σχηματισμού συγκεντρώσεων βήτα αμυλοειδούς (πρωτεΐνη-κλειδί στην περίπτωση του Αλτσχάιμερ) από το μόσχευμα στον αποδέκτη του», αναφέρουν οι ερευνητές στη μελέτη τους.
Ο Βρετανός επιστήμονας Τζον Κόλιντζ, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας που εκπόνησε την πρώτη στα χρονικά μελέτη σχετικά με τη «μετάδοση» του Αλτσχάιμερ, δεν παρέλειψε να σχολιάσει τα νέα ευρήματα. «Πρέπει να επανεξετάσουμε τις θέσεις μας σχετικά με το Αλτσχάιμερ και να αξιολογήσουμε τον κίνδυνο ακούσιας μετάδοσής του στους ασθενείς», δήλωσε χαρακτηριστικά, συμπληρώνοντας πως «το γεγονός ότι η νέα μελέτη παρουσιάζει την ίδια παθολογία, προερχόμενη όμως από εντελώς διαφορετική ιατρική παρέμβαση, εντείνει τις ανησυχίες μας».
Στη μελέτη του Κόλιντζ, συγκεντρώσεις βήτα αμυλοειδούς είχαν παρατηρηθεί σε ασθενείς που είχαν πεθάνει από τη νόσο Κρόϊτσφελντ-Γιάκομπ. Όλοι οι ασθενείς είχαν πεθάνει σχετικά νέοι (36-51 ετών), πράγμα που δεν δικαιολογούσε την αυξημένη παρουσία του βήτα αμυλοειδούς. Μάλιστα, κανένας από τους ασθενείς δεν είχε ιστορικό εμφάνισης Αλτσχάιμερ στην οικογένειά του. Όλοι οι ασθενείς είχαν κολλήσει τη νόσο Κρόϊτσφελντ-Γιάκομπ από μολυσμένες ενδομυϊκές ενέσεις με ανθρώπινες ορμόνες που είχαν κάνει όταν ήταν παιδιά (το 1985 οι ορμόνες αυτές καταργήθηκαν και αντικαταστάθηκαν από συνθετικές).
Διαβάστε επίσης: