Οι ρευματικές παθήσεις ευθύνονται για το 50% της μακροχρόνιας ανικανότητας

Τα συμπεράσματα αυτά, προέκυψαν από την 23η Ημερίδα Ενημέρωσης του κοινού «Ρευματικές παθήσεις: Ένα μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα» που πραγματοποίησε το Ελληνικό Ίδρυμα Ρευματολογίας (Ε.Ι.ΡΕ.), στo πλαίσιο του κοινωνικού έργου του, την Κυριακή 26 Απριλίου στον Δημοτικό Κινηματογράφο ΚΑΛΥΨΩ του Δήμου Καλλιθέας.

Στην Ημερίδα που οργανώθηκε σε συνεργασία με τον Δήμο Καλλιθέας συμμετείχαν πλήθος κόσμου και τοπικοί φορείς, ενώ απηύθυναν χαιρετισμό ο εκπρόσωπος του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών & πάσης Ελλάδος Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Νικόλαος Κλάδης, ο Δήμαρχος Καλλιθέας κ. Δημήτρης Κάρναβος και ο Πρόεδρος του Ε.Ι.ΡΕ. κ. Αλέξανδρος Ανδριανάκος

Στην Ημερίδα προήδρευσε ο κ. Ανδριανάκος, Ρευματολόγος, Καθηγητής Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών και Πρόεδρος του Ε.Ι.ΡΕ., ενώ εισηγητές ήταν ο κ. Γεώργιος Καμπάκης Ρευματολόγος, η κα Μιχαέλα Μεράκου, Ρευματολόγος και ο κ. Ανδριανάκος.

Ο κ. Γεώργιος Καμπάκης στην εισήγησή του με θέμα «Ρευματικές παθήσεις: Τι είναι, ποιες είναι & ποια είναι τα συμπτώματά τους» , τόνισε ότι: «α) οι ρευματικές παθήσεις είναι οι μη τραυματικές παθήσεις του μυοσκελετικού συστήματος, δηλ. των αρθρώσεων, τενόντων, μυών, οστών και σπονδυλικής στήλης, β) είναι πολλές, περίπου 200 και γ) κύριο και κοινό σύμπτωμα των ρευματικών παθήσεων είναι ο πόνος σε αρθρώσεις, τένοντες, μέση ή αυχένα».

Η κυρία Μιχαέλα Μεράκου αναφερόμενη στις «Επιπτώσεις των ρευματικών παθήσεων στους αρρώστους, στο κοινωνικό σύνολο και στην εθνική οικονομία» τόνισε ότι «σύμφωνα με τα ευρήματα της πρώτης πανελλήνιας επιδημιολογικής έρευνας του Ε.Ι.ΡΕ., οι ρευματικές παθήσεις είναι πολύ συχνές και αποτελούν ένα μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα, καθώς 2.500.000 Έλληνες εμφανίζουν κάποια ρευματική πάθηση. Επιπρόσθετα, σε σύγκριση με όλες τις άλλες ομάδες παθήσεων, τόσο στο σύνολο του γενικού πληθυσμού όσο και στον εργαζόμενο πληθυσμό ηλικίας 19-65 ετών, οι ρευματικές παθήσεις είναι το πιο συχνό αίτιο και ευθύνονται για το 40% των χρόνιων προβλημάτων υγείας, 50% της μακροχρόνιας λειτουργικής ανικανότητας (αναπηρικές συντάξεις), 25-30% των απουσιών από την εργασία και 20% της χρήσης υπηρεσιών υγείας (ιατρικές επισκέψεις, χρήση φαρμάκων)».

Ο κ. Ανδριανάκος μιλώντας για την «Πρόληψη και θεραπεία των ρευματικών παθήσεων» τόνισε ότι: «α) υπάρχουν δυνατότητες πρόληψης για ορισμένες ρευματικές παθήσεις, β) σήμερα είναι εφικτή η αποτελεσματική θεραπευτική αντιμετώπιση των ρευματικών παθήσεων, η δραστική μείωση των δυσμενών τους επιπτώσεων και η βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών με δύο προϋποθέσεις, την έγκαιρη διάγνωση και την πρώιμη και ορθή θεραπευτική παρέμβαση, που επιτυγχάνονται με την έγκαιρη επίσκεψη σε ρευματολόγο και γ) για την εξασφάλιση των προϋποθέσεων αυτών απαιτείται ενημέρωση του κοινού, έτσι ώστε όσοι παρουσιάζουν πόνο σε αρθρώσεις, τένοντες, μέση ή αυχένα να επισκέπτονται χωρίς καθυστέρηση τον ειδικό γιατρό, δηλ. το ρευματολόγο». Ο κ. Ανδριανάκος τόνισε ιδιαίτερα ότι, «Η εισαγωγή, τα τελευταία χρόνια, των βιολογικών παραγόντων στη θεραπευτική αντιμετώπιση αρκετών φλεγμονωδών ή αυτοάνοσων ρευματικών παθήσεων αποτελεί τη σημαντικότερη μέχρι σήμερα θεραπευτική εξέλιξη στη Ρευματολογία και συνέβαλε καθοριστικά στη δυνατότητα επίτευξης ύφεσης αυτών των σοβαρών παθήσεων. Οι βιολογικοί παράγοντες είναι φάρμακα που εξουδετερώνοντας είτε ορισμένα κύτταρα είτε τις λεγόμενες κυτταροκίνες, που παράγονται από κύτταρα και παίζουν κεντρικό ρόλο στην παθογένεια αυτών των παθήσεων, μπορεί να οδηγήσουν στην επίτευξη ύφεσης».

Εστιάζοντας στα σημαντικά ευρήματα των δύο πανελλήνιων Ερευνών που έχει πραγματοποιήσει το Ε.Ι.ΡΕ. ο κ. Ανδριανάκος υπογράμμισε ότι, «Οι Έλληνες ασθενείς με ρευματικές παθήσεις, στην πλειονότητά τους, δεν είναι χρήστες των σύγχρονων θεραπευτικών δυνατοτήτων που προσφέρει η Ρευματολογία. Ο λόγος είναι οι περισσότεροι ασθενείς με ρευματικές παθήσεις καθυστερούν πολύ να επισκεφθούν ρευματολόγο, καθώς π.χ. μόνο 19% των ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα και 13% των ασθενών με οροαρνητικές σπονδυλαρθρίτιδες επισκέπτονται ρευματολόγους όταν εμφανίζεται η νόσος. Η καθυστέρηση αυτή έχει ως αποτέλεσμα την μη ορθή διάγνωση και την μη εφαρμογή σωστής θεραπείας και έτσι την πρόκληση μη αναστρέψιμων βλαβών στις αρθρώσεις ή και σε άλλα όργανα καθώς και την πρόκληση σοβαρών λειτουργικών διαταραχών ή αναπηρίας. Το αίτιο αυτής της καθυστέρησης είναι ότι 87% των Ελλήνων δεν γνωρίζει τι είναι οι ρευματικές παθήσεις.

Συγκεκριμένα, η δεύτερη έρευνα έδειξε ότι μόνο το 5% των ασθενών με πόνο στο γόνατο ή στον ώμο, το 3% με πόνο στη μέση, το 9% με πόνο στον αυχένα και το 23% με πόνο σε 2 ή περισσότερες αρθρώσεις απευθύνονται σε ρευματολόγο, όταν εμφανίζεται η νόσος τους».

Η Ημερίδα διοργανώθηκε με την ευγενική υποστήριξη της εταιρείας Roche.

Διαβάστε ακόμη:

Καινοτόμο πρόγραμμα για ασθενείς με ρευματικές παθήσεις από την UCB

Προβληματική η πρόσβαση των ασθενών στον ρευματολόγο τους στην Ελλάδα της κρίσης