Άποιος διαβήτης: Τι είναι, συμπτώματα και αντιμετώπιση

Όταν κάποιος ασθενής πάσχει από άποιο διαβήτη, ο οργανισμός αδυνατεί να ελέγξει το επίπεδο υγρών, κυρίως νερού, στο αίμα και στα ούρα.

Η απουσία της δράσης της βαζοπρεσσίνης, στους νεφρούς οδηγεί σε αδυναμία κατακράτησης υγρών που μοιραία πλέον χάνονται στα ούρα, με αποτέλεσμα την αποβολή μεγάλων σε ποσότητες και πολύ αραιών ούρων. Λόγω της μεγάλης απώλειας υγρών (4-10 λίτρα ημερησίως) ένας ασθενής με άποιο διαβήτη συνήθως αισθάνεται έντονη δίψα.

Πρέπει να διευκρινιστεί ότι ο άποιος διαβήτης δεν έχει καμία σχέση με τον σακχαρώδη διαβήτη που χαρακτηρίζεται από αδυναμία του οργανισμού, και συγκεκριμένα του παγκρέατος, να ελέγξει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Το κοινό χαρακτηριστικό τους είναι η δίψα και η παραγωγή μεγάλης ποσότητας ούρων.

Τύποι άποιου διαβήτη

Υπάρχουν δύο τύποι άποιου διαβήτη:

-Άποιος διαβήτης κεντρικής αιτιολογίας λόγω προβλήματος παραγωγής της αντιδιουρητικής ορμόνης από την υπόφυση του εγκεφάλου.

-Άποιος διαβήτης περιφερικού τύπου ή νεφρογενής, λόγω του ότι οι νεφροί δεν ανταποκρίνονται στη δράση της αντιδιουρητικής ορμόνης.

Αιτίες

Ο κεντρικός άποιος διαβήτης είναι αποτέλεσμα υποφυσιακής βλάβης ή βλάβης της σύνδεσης της υπόφυσης με τον εγκέφαλο (μίσχος υπόφυσης) ή βλάβης στον ίδιο τον υποθάλαμο ή συνύπαρξης των προαναφερθείσων βλαβών. Αυτές οι βλάβες μπορεί να οφείλονται στην ύπαρξη κάποιας κύστης ή όγκου (π.χ. κρανιοφαρυγγίωμα, αδένωμα της υπόφυσης), στην παρουσία κάποιας διηθητικής νόσου (π.χ. σαρκοείδωση, ιστιοκύττωση), ή στην παρουσία κάποιας χρόνιας φλεγμονής ( π.χ. φυματίωση).

Σπανιότατα, είναι πιθανόν ο άποιος διαβήτης να μεταβιβάζεται από τους γονείς στα παιδιά τους (κληρονομική μορφή άποιου διαβήτη).

Διάγνωση

Ανεξαρτήτως της αιτιολογίας, είναι σημαντικό όλοι οι ασθενείς με άποιο διαβήτη να εκτιμώνται από τον ειδικό ενδοκρινολόγο καθώς απαιτείται η διενέργεια ειδικού τύπου εξετάσεων.

Τέτοιες εξετάσεις περιλαμβάνουν ειδικές ακτινογραφίες, αξονική τομογραφία ή μαγνητική τομογραφία της αντίστοιχης περιοχής του εγκεφάλου (υποθάλαμος-υπόφυση) για να διαπιστωθεί ή όχι η παρουσία κάποιας κύστης η όγκου. Αυτού του είδους οι εξετάσεις ίσως χρειαστεί να επαναλαμβάνονται ανά διαστήματα 6-12 μηνών.

Αντιμετώπιση

Ο άποιος διαβήτης θεραπεύεται με την υποκατάσταση της ορμόνης που λείπει, δηλαδή της βαζοπρεσσίνης, με τη χορήγηση μιας συνθετική μορφής της φυσιολογικής ορμόνης, που συχνά είναι ένα ανάλογο που ονομάζεται DDAVP.

Η συνθετική αυτή ορμόνη χορηγείται με τη μορφή ρινικού εκνεφώματος (spray) ή σταγόνων μία η δύο φορές ημερησίως, ενώ σε μερικές χώρες διατίθεται και με τη μορφή χαπιών που μπορεί να λαμβάνονται από το στόμα αλλά έχουν μικρότερη διάρκεια ζωής.

Είναι επίσης δυνατόν να χορηγηθεί είτε υποδόρια (κάτω από το δέρμα), είτε μέσα στη φλέβα όταν αυτό απαιτείται (π.χ. σε περιπτώσεις μετά από χειρουργική επέμβαση).

Διαβάστε επίσης:

Τεστ: Δείτε αν κινδυνεύετε από διαβήτη

Καμπύλη ζαχάρου: Ποια εξέταση είναι και ποιοι πρέπει να την κάνουν