Καρκίνος θυρεοειδούς: Πότε πρέπει να χορηγείται ραδιενεργό ιώδιο

Συγκεκριμένα, για τον καρκίνου του θυρεοειδούς μεγέθους μικρότερο από 2cm δεν απαιτείται πλέον ούτε προφυλακτική αφαίρεση των κεντρικών λεμφαδένων, ούτε η χορήγηση ραδιενεργού ιωδίου εκτός αν συνυπάρχουν άλλοι παράγοντες κινδύνου για υποτροπή ή μετάσταση. Στους κινδύνους αυτούς περιλαμβάνεται η ηλικία πάνω από 45 ετών, η διήθηση της κάψας τους θυρεοειδούς από το θηλώδες καρκίνωμα του θυρεοειδούς κ.λπ.

Τα παραπάνω ανέφεραν οι καθηγητές Quan Duh από το San Francisco, Barney Harrison από Αγγλία και Geoff Thompson από τη Mayo Clinic, οι οποίοι μίλησαν στις νέες εξελίξεις στην αντιμετώπιση των παθήσεων του θυρεοειδούς, μιλώντας στο 13ο Διεθνές Συνέδριο Χειρουργικής Ενδοκρινών Αδένων που πραγματοποιήθηκε στο Costa Navarino στη Μεσσηνία.

Πάνω από 200 Χειρουργοί και Ενδοκρινολόγοι από 31 χώρες του κόσμου (μεταξύ των οποίων από την Κίνα) παρακολούθησαν το Συνέδριο που οργανώνεται από την Διεθνή Εταιρεία Χειρουργικής Ενδοκρινών Αδένων (IAES) και ακολουθεί το αντίστοιχο συνέδριο που πραγματοποιήθηκε περασμένη χρονιά στην Κίνα με μεγάλη επιτυχία.

Ο πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής καθηγητής κ. Δημήτρης Λινός έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στηn παρουσία ενός μεγάλου αριθμού Κινέζων Καθηγητών Χειρουργικής που έρχονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. «Πιστεύω ότι η Κίνα εκτός από υπερδύναμη στο χώρο της Οικονομίας, σύντομα θα αναδειχθεί και κορυφαία δύναμη στον χώρο της Υγείας.

Είναι μεγάλη επιτυχία, η έγκριση του Υπουργείου Υγείας της Κίνας να επιτρέψει σε τόσους Καθηγητές, από διάφορα Πανεπιστήμια της Κίνας να παρευρεθούν στο Συνέδριο μας στην Ελλάδα. Αποτελεί και για μας μια μοναδική ευκαιρία να αναπτύξουμε σε βάθος την Ελληνο-Κινέζικη φιλία και συνεργασία και στο χώρο της Ιατρικής».

Σημειώνεται ότι ο θηλώδης καρκίνος του θυρεοειδούς, που είναι ο πιο συχνός σε ποσοστό 80% όλων των καρκίνων του θυρεοειδούς, έχει άριστη πρόγνωση.

Αν και οι περισσότεροι χειρουργοί και ενδοκρινολόγοι προτιμούν την ολική θυρεοειδεκτομή, ή αφαίρεση μόνο του ενός λοβού με θηλώδες καρκίνωμα διαμέτρου <1cm και χωρίς άλλους παράγοντες κινδύνου αποτελεί αποδεκτή χειρουργική τεχνική χωρίς να απαιτείται επανεγχείρηση. Οι νέες διεθνείς οδηγίες τονίζουν ότι, για δύσκολες περιπτώσεις στον θυρεοειδή ιδίως όταν πρόκειται για καρκίνο, οι ασθενείς πρέπει να αντιμετωπίζονται από εξειδικευμένους χειρουργούς ενδοκρινών αδένων που γνωρίζουν και την έκταση της εγχείρησης και κυρίως την προστασία του ασθενούς από τις γνωστές επιπλοκές της λεπτής αυτής επέμβασης.

Ο Ιάπωνας Καθηγητής, Akira Miyauchi, παρουσίασε μία μεγάλη σειρά ασθενών στην Ιαπωνία με μικρό σε μέγεθος καρκίνο του θυρεοειδούς, αποδεδειγμένο με κυτταρολογική βιοψία, οι οποίοι δεν χειρουργήθηκαν αλλά παρακολουθούνται με υπερηχογράφημα διαχρονικά. Μόνο όταν το υπερηχογράφημα έδειξε αύξηση του μεγέθους του καρκίνου, τότε λίγοι σχετικά ασθενείς υποβλήθηκαν σε θυρεοειδεκτομή.

Ο Καθηγητής, Jan Zedenius από το Karolinska, της Σουηδίας, αναφέρθηκε στα διαγνωστικά προβλήματα ασθενών με παθήσεις στους παραθυρεοειδείς αδένες. Ο υπερπαραθυρεοειδισμός, δηλαδή η υπερπαραγωγή ασθεστίου που δημιουργεί λίθους στα νεφρά, οστεοπόρωση, αλλά και πολλά άλλα ψυχολογικά προβλήματα πρέπει να διαγιγνώσκονται έγκαιρα πριν παρουσιασθούν οι σοβαρές επιπλοκές ενός καλοήθους κατά τα άλλα νεοπλάσματος. Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε και σε περιπτώσεις που τα επίπεδα του ασβεστίου είναι σχεδόν φυσιολογικά αλλά η αυξημένη παραθορμόνη και άλλες εξετάσεις δείχνουν την παρουσία της νόσου.

Ο Καθηγητής, Goran Akerstrom από την Uppsala της Σουηδίας, αναφέρθηκε εκτεταμένα στη διάγνωση άλλα κυρίως την θεραπεία των ενδοκρινικών όγκων του γαστρεντερικού συστήματος του παγκρέατος.

Οι περισσότεροι εισηγητές τόνισαν τη δυνατότητα για «επιθετική» αντιμετώπιση του καρκίνου της ενδοκρινικής μοίρας του παγκρέατος ακόμα και όταν υπάρχουν μεταστάσεις στο ήπαρ.

Στους Νευροενδοκρινείς αυτούς όγκους υπάρχει αποτελεσματική φαρμακευτική αγωγή που βοηθάει αρκετούς ασθενείς από τα συμπτώματα της νόσου αυτής.

Η καθηγήτρια Σοφία Τσελένη από το Πανεπιστήμιο Αθηνών έδωσε στους σύνεδρους όλες τις σύγχρονες απόψεις για τη σωστή αντιμετώπιση του καρκίνου του θυρεοειδούς σύμφωνα με την προεγχειρητική βιοψία με λεπτή βελόνα. Η προεγχειρητική γνώση για την πιθανότητα ενός όζου του θυρεοειδούς να είναι κακοήθης είναι απαραίτητη ώστε να περιορισθεί η χειρουργική αντιμετώπιση μόνο στις περιπτώσεις εκείνες που υπάρχει κυτταρολογική βιοψία υποψίας για νεόπλασμα του θυρεοειδούς.

Οι διεθνώς αναγνωρισμένοι Έλληνες Καθηγητές, Γεώργιος Χρούσος και Στυλιανός Τσαγκαράκης, αναφέρθηκαν λεπτομερώς στην διάγνωση των παθήσεων των επινεφριδίων ιδίως εκείνων που παράγουν μεγάλες ποσότητες κορτιζόνης με καταστροφικά αποτελέσματα για τον ασθενή, αλλά και εκείνων που παράγουν μικροποσότητες κορτιζόνης στα πλαίσια των τυχαία ανευρισκόμενων όγκων των επινεφριδίων. Η αντιμετώπιση των όγκων αυτών αποτελεί ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα της σύγχρονης ιατρικής μιας και 5% των Αξονικών Τομογραφιών, που γίνονται για οποιοδήποτε λόγο, εμφανίζουν έναν όγκο στα επινεφρίδια.

Τέλος, ο Καθηγητής της Χειρουργικής, Δημήτρη Λινός, αναφέρθηκε στην χειρουργική θεραπεία των όγκων των επινεφριδίων. Αναφέρθηκε στη λαπαροσκοπική αφαίρεση των όγκων, αλλά και στην πιο σύγχρονη τεχνική της περιτοναϊκής αφαίρεσης των όγκων των επινεφριδίων, χωρίς τα μηχανήματα της Ενδοσκοπικής ή Ρομποτικής Χειρουργικής, να εισέλθουν στην περιτοναϊκή κοιλότητα. Σήμερα, η κλασική «ανοιχτή» χειρουργική αντιμετώπιση των όγκων των επινεφριδίων περιορίζεται στους πολύ μεγάλους όγκους, πιθανόν κακοήθεις.