Το αλάτι και η μοιραία σχέση του με τη σκλήρυνση κατά πλάκας
Η μεγάλη περιεκτικότητα της διατροφής σε αλάτι φαίνεται ότι έχει ιδιαίτερη σχέση με την επιδείνωση, αλλά ενδεχομένως και με την ανάπτυξη της σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Νέα έρευνα που γίνεται στην Αργεντινή, από τον Dr. Mauricio Farez, του Raul Carrea Institute for Neurological Research, στο Μπουένος 'Αιρες, δείχνει τη σχέση που μπορεί να έχει το αλάτι με τη σκλήρυνση κατά πλάκας.
Όπως αναφέρεται στην έρευνα που δημοσιεύεται στο Journal of Neurology, Neurosurgery and Psychiatry, πολλοί περιβαλλοντικοί παράγοντες επηρεάζουν τη σκλήρυνση κατά πλάκας, όπως η βιταμίνη D, το κάπνισμα και η λοίμωξη με τον ιό Epstein Barr.
Η υψηλή πρόσληψη αλατιού μπορεί να είναι ακόμα ένας περιβαλλοντικός παράγοντας που επηρεάζει ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας.
Παλαιότερες έρευνες έδειξαν ότι το αλάτι μπορεί ενδεχομένως να αλλάξει την αυτοάνοσο αντίδραση που εμπλέκεται στην εμφάνιση της σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Η νέα έρευνα δεν δείχνει πως το αλάτι οδηγεί σε επιδείνωση της νόσου αλλά πως φαίνεται ότι υπάρχει σχέση που χρειάζεται να επιβεβαιωθεί σε μεγαλύτερες έρευνες.
Η ερευνητική ομάδα μέτρησε τα επίπεδα νατρίου, κρεατινίνης και βιταμίνης D στο αίμα και στα ούρα 70 ασθενών με σκλήρυνση κατά πλάκας.
Παρατήρησε ότι άνθρωποι που κατανάλωναν καθημερινά νάτριο μεταξύ 2 και 4,8 γραμμαρίων και όσοι κατανάλωναν περισσότερα από 4,8 γραμμάρια είχαν μέχρι 4 φορές περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν επιδείνωση των συμπτωμάτων σκλήρυνσης κατά πλάκας σε σχέση με όσους κατανάλωναν λιγότερο αλάτι.