Πώς αντιδρά ο εγκέφαλος και πώς αναπτύσσεται η προσωπικότητα μετά την απώλεια ενός ανθρώπου;
Οι εξωγενείς επιρροές που επηρεάζουν τον εγκέφαλο είναι ισχυρότερες κατά την παιδική ηλικία και τα γηρατειά, όταν η καθημερινή ζωή ενός ατόμου εξαρτάται περισσότερο από τους άλλους. Το ίδιο συμβαίνει και σε πολύ δύσκολες στιγμές της ζωής ενός ανθρώπου, όπως είναι μια απώλεια.
Έχει κανείς πραγματικά τον έλεγχο της ζωής του; Μια πρόσφατη μελέτη από τη Γερμανία διαπίστωσε ότι η αντίληψη των ανθρώπων για τον έλεγχο αλλάζει σημαντικά τον πρώτο χρόνο μετά το τέλος μιας ρομαντικής σχέσης.
Η Eva Asselmann του Πανεπιστημίου Υγείας και Ιατρικής του HMU στο Πότσνταμ της Γερμανίας και η Jule Specht του Humboldt-Universität zu Berlin, διαπίστωσαν ότι οι άνθρωποι παρουσίασαν πτώση στον αντιληπτό έλεγχο τον πρώτο χρόνο μετά από έναν χωρισμό, ακολουθούμενη από χρόνια σταδιακής αύξησης.
Σύμφωνα με τη μελέτη που αξιολογήθηκε από ομοτίμους, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ανοικτής πρόσβασης PLOS ONE στις 3 Αυγούστου, οι γυναίκες ήταν πιο πιθανό από τους άνδρες να βιώσουν αυτό το φαινόμενο.
Αντίθετα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι, συνολικά, εκείνοι των οποίων οι σύντροφοι πέθαναν παρουσίασαν αύξηση του αντιληπτού ελέγχου κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους μετά την απώλεια. Ωστόσο, αυτό δεν ήταν απολύτως αληθές σε όλους τους τομείς. Οι νεότεροι άνθρωποι έτειναν να αισθάνονται περισσότερο εκτός ελέγχου από τους ηλικιωμένους μετά το θάνατο ενός συντρόφου.
Οι συγγραφείς της μελέτης κατέληξαν: «Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι οι άνθρωποι μερικές φορές εξελίσσονται από στρεσογόνες εμπειρίες - τουλάχιστον όσον αφορά συγκεκριμένα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας. Στα χρόνια μετά την απώλεια ενός ρομαντικού συντρόφου, οι συμμετέχοντες στη μελέτη μας πείθονταν όλο και περισσότερο για την ικανότητά τους να επηρεάζουν τη ζωή και το μέλλον τους με τη δική τους συμπεριφορά. Η εμπειρία τους τούς έδωσε τη δυνατότητα να αντιμετωπίσουν τις αντιξοότητες και να διαχειριστούν τη ζωή τους ανεξάρτητα, κάτι που τους επέτρεψε να αναπτυχθούν».
Οι πεποιθήσεις εσωτερικού ελέγχου
Μια αντιληπτή αίσθηση προσωπικού ελέγχου στο περιβάλλον κάποιου - που ονομάζεται επίσης πεποίθηση εσωτερικού ελέγχου - είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη συνολική ψυχική υγεία και τη συναισθηματική προσαρμογή σε όλα τα στάδια της ζωής. Ενεργεί σε ισορροπία με την πεποίθηση του εξωτερικού ελέγχου, την κατανόηση ότι τα γεγονότα συμβαίνουν λόγω εξωτερικών παραγόντων όπως η τύχη, η μοίρα ή άλλοι άνθρωποι.
Οι επιρροές είναι γενικά ισχυρότερες κατά την παιδική ηλικία και τα γηρατειά, όταν η καθημερινή ζωή ενός ατόμου εξαρτάται περισσότερο από άλλους. Υπάρχουν, ωστόσο, αιχμές και πτώσεις όταν συμβαίνουν κομβικά γεγονότα είτε είναι χαρούμενα, είτε δυσάρεστα.
Οι ερευνητές δεν βρήκαν σταθερή συσχέτιση μεταξύ του διαζυγίου και του ελέγχου της ζωής ενός ανθρώπου.
Οι ερευνητές εξέτασαν δεδομένα από μια μελέτη πολλών δεκαετιών σε νοικοκυριά στη Γερμανία και συγκεκριμένα τα ετήσια αποτελέσματα από το 1994, το 1995 και το 1996. Αξιολόγησαν τα επίπεδα αντιληπτού ελέγχου σε 1.235 άτομα που χώρισαν από τους συντρόφους τους, 423 που χώρισαν και 437 των οποίων οι σύντροφοι πέθαναν.
Πηγή:jpost.com