Η σχιζοφρένεια είναι συνδυασμός διαταραχών, όχι μεμονωμένη νόσος
Νέα έρευνα από το Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον καταδεικνύει ότι η σχιζοφρένεια συνδέεται με οκτώ διαφορετικές, γενετικά διακριτές, διαταραχές, καθεμιά από τις οποίες εκδηλώνεται με συγκεκριμένα συμπτώματα.
«Τα γονίδια δε λειτουργούν από μόνα τους – λειτουργούν συνδυαστικά. Για να κατανοήσουμε την ακριβή λειτουργία τους, δεν πρέπει να ξέρουμε μόνο ποια είναι τα γονίδια αλλά και πώς αλληλεπιδρούν», δηλώνει ο ερευνητής Ρόμπερτ Κλόνινγκερ, ένας από τους βασικούς συντάκτες της σχετικής μελέτης που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση American Journal of Psychiatry.
«Αυτό που καταφέραμε, μετά από δέκα χρόνια έρευνας στον τομέα της Ψυχιατρικής Γενετικής, είναι να εντοπίσουμε πώς ακριβώς αλληλεπιδρούν τα γονίδια μεταξύ τους, πώς συγχρονίζεται η 'ορχήστρα' με αποτέλεσμα την καλή υγεία ή πόσο ασυγχρόνιστη είναι με αποτέλεσμα τις διάφορες μορφές σχιζοφρένειας», εξηγεί ο Κλόνινγκερ.
Στο πλαίσιο της νέας μελέτης, οι ερευνητές ανέλυσαν παραλλαγές στο DNA 4.200 ατόμων που είχαν λάβει διάγνωση για χρόνιες ψυχικές διαταραχές, συγκεκριμένα διαταραχές που αφορούν στην αδυναμία διάκρισης του πραγματικού από το φανταστικό, και το DNA 3.800 υγιών ατόμων.
Οι αναλύσεις του DNA κατέδειξαν ότι συγκεκριμένες παραλλαγές συνδέονται με τα διάφορα συμπτώματα που εκδήλωνε ο κάθε ασθενής μεμονωμένα. Συγκεκριμένοι συνδυασμοί γενετικών παραλλαγών φάνηκε πως καθορίζουν τελικά τον κίνδυνο εκδήλωσης συγκεκριμένων συμπτωμάτων της σχιζοφρένειας. Για παράδειγμα, τα συμπτώματα που αφορούσαν στην ομιλία και τη συμπεριφορά φάνηκε να συνδέονται με γενετικές παραλλαγές που «ευνοούν» σε ποσοστό 100% την εκδήλωση της ψυχικής νόσου.
Οι ερευνητές εντόπισαν συνολικά 42 συνδυασμούς γονιδιακών παραλλαγών που αυξάνουν σημαντικά τον κίνδυνο εκδήλωσης σχιζοφρένειας.