Ιατρική νομοθεσία: Αυτές είναι οι παρατηρήσεις κατ' άρθρο του ΙΣΑ

Λίγο πρν εκπνεύσει η δημόσια διαβούλευση για το μείζον ζήτημα των γιατρών, που αφορά ειδικότερα την Ιατρική Νομοθεσία και τους Ιατρικούς Συλλόγους, και εν μέσω πολλών αντιδράσεων από τους Συλλόγους που στοχοποιούν τον ΠΙΣ, ο Ιατρικός Σύλλογος Αθήνας, καταθέτει αναλυτικά τις παρατηρήσεις του όσον αφορά το νομοσχέδιο.

Με γνώμονα τη συμβολή του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιατρικού Συλλόγου στον αληθινό εκσυγχρονισμό και τον πραγματικό εκδημοκρατισμό του νομοθετικού πλαισίου που διέπει τους Ιατρικούς Συλλόγους, σύμφωνα με ομόφωνη απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών της 24.8.2017, επανερχόμαστε και υποβάλουμε τις ακόλουθες Προτάσεις & Παρατηρήσεις, τονίζει ο ΙΣΑ. Ειδικότερα:

Ι. Βασικές Παρατηρήσεις - Προτάσεις

Κατ΄ αρχήν θα θέλαμε να διατυπώσουμε χωριστά, ενόψει της κεφαλαιώδους σημασίας τους τα παρακάτω:

1. Προτείνουμε την κατάργηση της ρύθμισης του άρθρου 27 παρ. 1 σύμφωνα με την οποία «Οι Ιατρικοί Σύλλογοι αλληλογραφούν απευθείας προς όλες τις τοπικές και κεντρικές Αρχές για ζητήματα της περιφέρειάς τους και τους ιδιώτες, ενώ προς τις κεντρικές Αρχές μόνο μέσω του Π.Ι.Σ., όταν πρόκειται για ζητήματα γενικής φύσης.». Οι ΙΣ είναι νπδδ σωματειακής φύσης επιστημονικοί και επαγγελματικοί σύλλογοι με δική τους περιουσία, οικονομική, διοικητική και διαχειριστική αυτονομία και αυτοτέλεια. Τούτο δεν μπορεί να παραγνωρίζεται. Αντίθετα θα πρέπει να ορίζεται σαφώς. Η δυνατότητα κάθε Ιατρικού Συλλόγου να επικοινωνεί απευθείας με όλες τις δημόσιες αρχές αποτελεί αυτονόητο δικαίωμά τους σε ένα κράτος δικαίου. Σε κανένα άλλο τομέα της δημόσιας διοίκησης δεν τίθεται φίλτρο ή φίμωτρο σε εκλεγμένους εκπροσώπους εργαζομένων ή επιστημονικών ομάδων. Η κατάργηση της προϊσχύσασας ρύθμισης, που, σε κάθε περίπτωση, μόνο η παρούσα ηγεσία του Υπουργείου Υγείας «αναβίωσε και επικαλέστηκε», ήταν η πρόταση που θα θέλαμε να ζητήσει ο ίδιος ο ΠΙΣ.

Πρόκειται για μία αναχρονιστική και βαθιά αντιδημοκρατική ρύθμιση του παρελθόντος η οποία στερεί τους ΙΣ από οποιαδήποτε φωνή, τους απαξιώνει και τους αποστερεί από οποιαδήποτε δυνατότητα χάραξης πολιτικής. Δεν δικαιούται να ομιλεί για εκσυγχρονισμό της νομοθεσίας των Ιατρικών Συλλόγων, όποιος δεν προτείνει την κατάργησή της.

2. Σε μία δημοκρατία η τήρηση μίας ουσιαστικής αναλογίας τουλάχιστον στην εκπροσώπηση του Ιατρικού Σώματος στη Γενική Συνέλευση του ΠΙΣ, ώστε πράγματι ο ΠΙΣ να είναι εκπρόσωπος των ιατρών, θα αποτελούσε τη δεύτερη επιβεβλημένη για λόγους δημοκρατίας τροποποίηση της νομοθεσίας. Απαιτείται λοιπόν τροποποίηση της διάταξης του άρθρου 6. Τότε μόνο θα μπορεί να γίνει λόγος για εκσυγχρονισμό της νομοθεσίας με βάση την αρχή του κράτους δικαίου.

Επειδή οι αριθμοί αποτελούν τον καλύτερο τρόπο αποκάλυψης της αλήθειας, σημειώνεται ότι κάποιοι θέλουν σύλλογοι όπως ο ΙΣ Αθηνών που εκπροσωπεί το 40% του ιατρικού πληθυσμού της χώρας να εκπροσωπούνται με ποσοστό της τάξης του 8-9% στη Γενική Συνέλευση του ΠΙΣ. Αυτός είναι ο ΠΙΣ που επιθυμούν να έχουν μόνο εκείνοι που θέλουν να χειραγωγούν τις «ομόφωνες» αποφάσεις της Γενικής Συνέλευσης του ΠΙΣ. Είναι συνεπώς επιβεβλημένη η τροποποίηση της ρύθμισης της διάταξης του άρθρου 6 του σχεδίου Νόμου. Πρότασή μας, είναι η καθιέρωση απλής αναλογικής στην εκπροσώπηση των συλλόγων στον ΠΙΣ σύμφωνα με τον αριθμό των μελών εκάστου. Περαιτέρω δε προτείνεται να ορίζεται σαφώς ο ορισμός ενός εκπροσώπου για κάθε ΙΣ που αριθμεί έως 150 μέλη, για όσους δε ΙΣ έχουν περισσότερα από 150 μέλη, ένας εκπρόσωπος ανά 150 μέλη. Αυτό θα αποτελούσε μία ορθότερη τεχνοκρατική, πολιτική και δημοκρατική προσέγγιση του θέματος.

3. Τρίτο και βασικό ζήτημα είναι η μεταβίβαση της αρμοδιότητας στον ΠΙΣ να εκδίδει πιστοποιητικά Good Standing, που επιχειρείται με τη διάταξη του άρθρου 4 του σχεδίου νόμου. Δεν συνάδει με την ίδια τη φύση του ΠΙΣ ως δευτεροβαθμίου οργάνου, του οποίου μέλη είναι μόνο οι ΙΣ και όχι οι ιατροί. Αποτελεί άλλο ένα οπισθοδρομικό μέτρο, που κινείται στοχευμένα ακριβώς στην ίδια κατεύθυνση ελέγχου και απαξίωσης των ΙΣ. Ο ΠΙΣ θα πρέπει να εκδίδει πιστοποιητικά Good Standing με βάση Βεβαίωση του οικείου ΙΣ (πρβλ. αρθρ. 4 και 21).

4. Τέλος, παραγνωρίζεται η προβλεπόμενη από τις διατάξεις του ν. 4025/2011 αρμοδιότητα των ΙΣ για την έκδοση βεβαιώσεων λειτουργίας εποπτεία και των έλεγχο των ιδιωτικών μονάδων ΠΦΥ. Και τούτο, παρά το γεγονός ότι οι αντίστοιχες διατάξεις του ν. 4025/2011 με τις οποίες νομοθετήθηκε η αρμοδιότητα του ΠΙΣ για την έκδοση της βεβαίωσης άσκησης ιατρικού επαγγέλματος και χρησιμοποίησης τίτλου ειδικότητας, ενσωματώθηκαν στη διάταξη του άρθρου 1 παρ. 2 του σχεδίου (πρβλ. περ ιγ και ιδ). Στα πλαίσια αναμόρφωσης της νομοθεσίας των ΙΣ θα πρέπει να υπάρχει ρητή αναφορά τόσο στην ως άνω αρμοδιότητά τους, όσο και στη δυνατότητα του νομοθέτη, αναγνωρίζοντας τη φύση τους ως νπδδ σωματειακής και επιστημονικής φύσης, να καθιδρύει και νέες αρμοδιότητες. Απαιτείται συνεπώς τροποποίηση και συμπλήρωση της διάταξης του άρθρου 21, που αφορά στους σκοπούς των ΙΣ.

Τα παραπάνω αποτελούν για τον Ιατρικό Σύλλογο Αθηνών και κάθε δημοκράτη ιατρό «κόκκινη γραμμή». Η πλήρης αποδοχή των τεσσάρων παραπάνω προτάσεων είναι ο μόνος τρόπος προκειμένου ο ΠΙΣ να ανακτήσει το ανεπανόρθωτα τρωθέν κύρος του και να συνιστά αληθινά ένα «κεντρικό συντονιστικό όργανο» που πράγματι εκπροσωπεί το ιατρικό σώμα. Η διατήρησή τους, αντίθετα, συνιστά κατ΄ ουσία κατάργηση των Ιατρικών Συλλόγων.

Αναλυτικά, μπορείτε να δείτε εδώ, τις Κατ΄άρθρο Παρατηρήσεις & Προτάσεις του ΙΣΑ.

Διαβάστε ακόμη

ΙΣΑ για ιατρική νομοθεσία: Όχι στον κυβερνητικό συνδικαλισμό - Βαρνάβας: Το σ/ν θα ψηφιστεί

ΙΣΠ για ιατρική νομοθεσία: Απαξιώνονται οι Ιατρικοί Σύλλογοι - Τεράστιες οι ευθύνες του ΠΙΣ

Απάντηση ΠΙΣ στην καταγγελία του ΙΣΑ για το Σχέδιο Νόμου

Ο ΙΣΑ αντιτίθεται στο Σχέδιο Νόμου για τους Ιατρικούς Συλλόγους