Μπαργιώτας: Το παράδειγμα της Λάρισας & οι 3 βασικές μεταρρυθμίσεις για την ανάπτυξη της υγείας

Της Νατάσσας Ν. Σπαγαδώρου

Μάλιστα ο βουλευτής, επικαλέστηκε το παράδειγμα της Λάρισας -μέσα από τη δημιουργία του πανεπιστημιακού νοσοκομείου- το οποίο έδωσε πνοή τόσο κοινωνική και υγειονομική όσο και οικονομική στην ευρύτερη περιοχή.

Δεν είναι όμως μόνο ο κ. Μπαργιώτας που μιλάει για μεταρρυθμίσεις και επενδύσεις στην υγεία, αλλά και ο ίδιος ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας καθώς και ο Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών. Μάλιστα ο ΣΕΒ, κάνει λόγο για ένα επενδυτικό σοκ που χρειάζεται επειγόντως η Ελλάδα.

Να θυμίσουμε ότι στο πλαίσιο της Γενικής Συνέλευσης του ΣΦΕΕ πριν από τρεις μήνες, ο οικονομολόγος του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών (ΣΕΒ) Μιχάλης Μασουράκης, είχε προτείνει τη δημιουργία μιας Ιατρικής Τεχνόπολης (MediPharma) ώστε οι φαρμακοβιομηχανίες να συνεργαστούν με πανεπιστήμια, νοσοκομεία και ερευνητικούς φορείς, και να αρχίσουν να υλοποιούνται κλινικές μελέτες.

Η περιοχή της Ιατρικής Τεχνόπολις, σύμφωνα με τον οικονομολόγο, μπορεί να εγκατασταθεί στον χώρο όπου σήμερα στεγάζεται μία συστάδα νοσηλευτηρίων και ερευνητικών φορέων στην Κατεχάκη (μεταξύ αυτών το Σωτηρία, το Γενικό κρατικό Γεννηματάς, το 401 κλπ) χωρίς όμως να μετακινηθούν αυτά από την θέση τους.

Είναι χαρακτηριστικό, πως τόσο ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας όσο και ο κ. Μασουράκης, είχαν χρησιμοποιήσει εκείνο το βράδυ, την λέξη «επενδυτικό σοκ».

Πίσω στον κ. Μπαργιώτα τώρα. Σύμφωνα με τον βουλευτή, είναι αναγκαίο να προχωρήσουν τρεις βασικές μεταρρυθμίσεις για την υγεία. Συγκεκριμένα:

- Τα δημόσια νοσοκομεία να γίνουν ανεξάρτητες οικονομικές μονάδες

- Να προχωρήσει το μοντέλο Evidence Based Medicine, δηλαδή ιατρική με βάση αποδείξεις, το οποίο βρίσκεται ακόμη πίσω στη χώρα μας και

- Να δημιουργηθούν τμήματα στατιστικής στο ΕΣΥ.

«Οι επενδύσεις στην Ελλάδα, δημόσιες και ιδιωτικές, έχουν ισχυρό αποτύπωμα στους δείκτες ανάπτυξης. Ένα κλασικό παράδειγμα είναι ο τρόπος με τον οποίο αναπτύχθηκε η Λάρισα, καθώς η ίδρυση του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου και η μεγέθυνσή του, δεν δημιούργησε μόνο τον μεγαλύτερο εργοδότη στη Θεσσαλία, αλλά προσέλκυσε χάρη στη συγκέντρωση γνώσης και επιστημονικού δυναμικού τεράστιες επενδύσεις στον ιδιωτικό τομέα, με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή η υγεία να αποτελεί ένα πολύ σημαντικό παράγοντα της οικονομικής ανάπτυξης της πόλης» είπε χαρακτηριστικά ο κ. Μπαργιώτας και συνέχισε:

«Το σύστημα χρειάζεται ριζικές μεταρρυθμίσεις. Η διοίκηση είναι πραγματικά μια απελπισία. Δεν μπορεί, όχι να μελετήσει αλλαγές, αλλά ούτε να τις εφαρμόσει, με τον τρόπο που λειτουργεί. Τα δημόσια ιδρύματα πρέπει να γίνουν ανεξάρτητα, να «μονωθούν» από τον κομματικό μηχανισμό και τις παρεμβάσεις είτε με τη μορφή των ΝΠΙΔ είτε με τη μορφή των ΑΕ του Δημοσίου. Χρειάζεται σίγουρα νέα δομή και οργάνωση των διοικητικών υπηρεσιών και αυτή είναι η πρώτη και η σημαντικότερη επένδυση.

Η δεύτερη επένδυση είναι η εφαρμογή του προτύπου που λέγεται Evidence Based Medicine, δηλαδή ιατρική με βάση αποδείξεις, με βάση μετρήσιμα αποτελέσματα, κάτι που στην Ελλάδα είναι άβατο. Η πολιτική και οι πολιτικοί αρνούνται παραδοσιακά να μπουν στο χώρο του ελέγχου, με αποτέλεσμα όχι μόνο να βασιλεύει η διαφθορά, αλλά να υπάρχουν τεράστιες σπατάλες. Έχουν προταθεί διάφοροι τρόποι: τα ΚΕΝ, η αναμόρφωση του ΚΕΣΥ και των ρυθμιστικών σωμάτων, η δημιουργία Centers of Excellence ανά ειδικότητα, η εισαγωγή θεραπευτικών πρωτοκόλλων, η αναμόρφωση της ιατρικής εκπαίδευσης, η εισαγωγή ελέγχων ποιοτικών, η αξιολόγηση της ποιότητας του ιατρικού έργου. Όλα αυτά πρέπει κάποια στιγμή να εφαρμοστούν.

Η τρίτη επένδυση, έλεγε κάποιος κάποτε, είναι η εισαγωγή της αριθμητικής στα ελληνικά νοσοκομεία. Έλεγε ότι η ίδρυση τμημάτων στατιστικής θα ήταν η μεγαλύτερη μεταρρύθμιση.

Σήμερα, η διαχείριση των δεδομένων είναι κάτι πιο εύκολο από ότι ήταν παλιά, υπό την προϋπόθεση ότι τα νοσοκομεία μας θα περάσουν σε μια νέα ψηφιακή φάση. Για να γίνουν αυτά, το σημαντικότερο δεν είναι η ψήφιση ενός νόμου, αλλά η δημιουργία μηχανισμών εφαρμογής και η διαρκής παρακολούθηση των αλλαγών».

Σε άλλα σημεία της ομιλίας του, ο βουλευτής υπογράμμισε ακόμη:

- Το πρώτο πράγμα που πρέπει να τονίσουμε είναι η διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα του συστήματος υγείας και της παροχής υπηρεσιών υγείας του πληθυσμού. Όμως, πρέπει να κάνουμε τον διαχωρισμό. Είναι άλλο το κρατικό, άλλο το κρατικοδίαιτο και διεφθαρμένο πολλαπλώς σύστημα που έχουμε σήμερα και άλλο ένα δημόσιο σύστημα υγείας στο οποίο η κάλυψη των υγειονομικών αναγκών του πληθυσμού γίνεται δημοσία δαπάνη.

- Δεν υπάρχει δωρεάν δημόσιο σύστημα υγείας. Για τον απλούστατο λόγο ότι δεν υπάρχει τίποτα δωρεάν. Τα πάντα πληρώνονται από τον προϋπολογισμό ή τις ασφαλιστικές εισφορές.

- Η πρώτη αρχή είναι η αξιοποίηση όλων των επενδύσεων, όλων των πόρων και όλου του δυναμικού ανεξάρτητα από το εάν είναι κρατικό ή ιδιωτικό, όμως σε μια βάση καινούρια και υγιή, στη λογική του ανταγωνισμού σε επίπεδο ποιότητας και η δημόσια δαπάνη θα πρέπει να καταναλώνεται με κριτήριο τη σχέση κόστους - ποιότητας και όχι την ιδιοκτησία του μέσου

- Ένα καλό εργαλείο γι αυτό, είναι τα κλειστά ενοποιημένα νοσήλια, τα οποία οδηγούν μακροπρόθεσμα στην ενοποίηση των υπηρεσιών υπό την προϋπόθεση ότι θα γίνουν ριζικές μεταρρυθμίσεις στον κρατικό τομέα, δηλαδή στην κρατική περιουσία στο σύστημα υγείας που είναι το ΕΣΥ και το οποίο όσον αφορά τη δευτεροβάθμια και την τριτοβάθμια νοσηλεία αποτελεί στην ουσία τη ραχοκοκαλιά.

- Τα προβλήματα των νοσοκομείων θα μπορούσαν να υπαχθούν σε τρεις κατηγορίες:

α) η υποχρηματοδότηση

β) ο κατακερματισμός των υπηρεσιών και η διασπορά τους και

γ) η καθυστέρηση στον τρόπο λειτουργίας τους.

Το σύστημα χρειάζεται ριζικές μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν άμεσα. Όσον αφορά την υποχρηματοδότηση, πρέπει να καταλάβουμε ότι χωρίς λεφτά δεν γίνονται μεταρρυθμίσεις. Ακόμα και αν οι μεταρρυθμίσεις εξοικονομήσουν κεφάλαια στην πορεία, για να τις ξεκινήσεις, χρειάζεσαι χρήματα. Χρήματα για να επενδύσεις σε νέες δομές ή στην αναμόρφωση των παλιών.

Τέλος, μαζί με τις τρεις αυτές μεταρρυθμίσεις, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι το σημαντικότερο δεν είναι η ψήφιση ενός νόμου ως μεταρρύθμιση, αλλά η δημιουργία μηχανισμών εφαρμογής και η διαρκής παρακολούθηση των αλλαγών και η ρύθμισή τους. Αυτό είναι μια βασική αλλαγή που πρέπει να γίνει, για να μπορέσουμε να λειτουργήσουμε. Πολύ σημαντικό σήμερα είναι το πολιτικό πρόβλημα: το πώς δηλαδή θα εφαρμοστούν αυτές οι μεταρρυθμίσεις, που λίγο έως πολύ θα μπορούσαμε να τις συμφωνήσουμε μετά από συζήτηση. Το ζήτημα είναι ποιος θα τις κάνει, με ποιες πολιτικές και κοινωνικές συμμαχίες και με ποιο τρόπο. Πιστεύω ότι ο βασικός τρόπος, για να υπάρξουν οι απαραίτητες κοινωνικές συναινέσεις είναι η παραγωγή απτού αποτελέσματος. Βελτιώνοντας άμεσα τις υπηρεσίες, παράγοντας δηλαδή καλύτερο προϊόν για τον πολίτη, καλύτερη πρόσβαση, πιο εύκολες και πιο φθηνές υπηρεσίες, θα μπορέσουμε να υπερβούμε τις όποιες διαφωνίες και τα όποια συντεχνιακά συμφέροντα.

Διαβάστε ακόμη:

Το στοίχημα για την επόμενη ημέρα των νοσοκομείων είναι το οικονομικό management

Παπαδημούλης: Η Ελλάδα έχει ανάγκη από επενδύσεις στην υγεία

ΣΕΒ: Η Ελλάδα χρειάζεται μια Ιατρική Τεχνόπολη και ένα επενδυτικό σοκ