ΕΣΔΥ: Η κρίση μειώνει τις δαπάνες για τους φορείς του ιού HIV - Στην Ελλάδα όμως υπάρχει καθολική κάλυψη
Τις θέσεις της για τις πολιτικές αντιμετώπισης της λοίμωξης HIV /aid, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS, κοινοποιεί η Εθνική Σχολής Δημόσιας Υγείας (ΕΣΔΥ).
Σύμφωνα με την ΕΣΔΥ, η οικονομική κρίση, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στις χώρες του ΟΟΣΑ, έχει ως αποτέλεσμα την σημαντική μείωση της υγειονομικής δαπάνης και ιδιαίτερα της δαπάνης για φαρμακευτική περίθαλψη. Παρόλα αυτά, η θεραπευτική αγωγή είναι πλέον αποδοτική εάν η έναρξη της αγωγής είναι έγκαιρη, ενώ η χώρα μας εμφανίζει υψηλή επίδοση στην αντιμετώπιση του ζητήματος, δεδομένης της καθολικής κάλυψης των φορέων του ιού HIV.
Αναλυτικά, οι θέσεις της Σχολής έχουν ως εξής:
(α) Το προσδόκιμο επιβίωσης -των υπό θεραπευτική αντιμετώπιση- ρυθμισμένων φορέων του ιού HIV/ AIDS, δεν απέχει πλέον από εκείνο του γενικού πληθυσμού, και ως εκ τούτου αναδεικνύει την υψηλή ιατρική αποτελεσματικότητα των διατιθέμενων θεραπευτικών σχημάτων.
(β) Η θεραπευτική αντιμετώπιση των ασθενών με HIV είναι εξόχως αποδοτική σε όρους κόστους-αποτελεσματικότητας, όπως καταδεικνύεται από τη διεθνή βιβλιογραφία.
(γ) Η θεραπευτική αγωγή είναι πλέον αποδοτική εάν η έναρξη της αγωγής είναι έγκαιρη, όπως δείχνουν τα κλινικά τεκμήρια.
(δ) Η σύγχρονη τάση θεραπευτικής αντιμετώπισης υπογραμμίζει την αναγκαιότητα καθολικής κάλυψης του συνόλου του πληθυσμού φορέων του ιού με αντιρετροϊκή θεραπεία.
(ε) Οι περιοριστικές συνθήκες εξ’ αιτίας της οικονομικής κρίσης στο ευρύτερο πλαίσιο των χωρών του ΟΟΣΑ και στην Ελλάδα, συνεπάγονται σημαντική μείωση της υγειονομικής δαπάνης και ιδιαίτερα της δαπάνης για φαρμακευτική περίθαλψη, γεγονός το οποίο καθιστά τα ζητήματα κατανομής των πόρων πλέον δυσχερή.
(στ) Στη χώρα μας, το άμεσο κόστος της νόσου εκτιμάται σε 6.859€ ανά ασθενή σε ετήσια βάση (2014), εκ των οποίων το 83,7% αποδίδεται στη φαρμακευτική δαπάνη (5.741€/ ασθενή/ έτος), ενώ το υπόλοιπο τμήμα οφείλεται στις εργαστηριακές εξετάσεις, στις επισκέψεις στα εξωτερικά ιατρεία, και στη νοσηλεία (1.118€/ ασθενή/ έτος). Στα μεγέθη αυτά δεν συμπεριλαμβάνονται δραστηριότητες, οι οποίες σχετίζονται με ευρύτερα μέτρα δημόσιας υγείας, πρόληψης, αγωγής της υγείας και επικοινωνίας.
(ζ) Τα υπό φαρμακευτική θεραπευτική αντιμετώπιση άτομα στη χώρα μας υπολογίζονται στις 7.700 περίπου με συνολικό κόστος θεραπείας 52,8 εκατ. € ετησίως. Ωστόσο, περίπου 35% των φορέων του ιού HIV (περίπου 4.000 άτομα) παραμένουν χωρίς θεραπεία, ενώ η θεραπευτική κάλυψή τους μπορεί να αποτελέσει πρόσθετο κόστος, το οποίο υπολογίζεται στα 22,9 εκατ. € ετησίως.
(η) Σημαντική επίσης προβλέπεται να είναι η μελλοντική επιβάρυνση από την αύξηση του επιπολασμού, την αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης και ως εκ τούτου την επέκταση της θεραπείας καθώς και την εισαγωγή νέων θεραπευτικών σχημάτων σε νέους ασθενείς με πρόσθετη δαπάνη η οποία εκτιμάται στα 27-50 εκατ. €.
(θ) Οι σύγχρονες τάσεις αντιμετωπίζουν θεραπευτικά τον ιό HIV μέσω της εξειδικευμένης αντιρετροϊκής θεραπείας, αλλά ταυτοχρόνως, αναπτύσσουν πολιτικές στο ζήτημα της μετάδοσης μέσω της pre-exposure prophylaxis (PrEP) δεδομένου ότι το HIV είναι, επίσης, ένα πρόβλημα δημόσιας υγείας ιδίως για τα άτομα, τα οποία βιούν από κοινού και οφείλουν να λαμβάνουν μέτρα για λόγους δημόσιας υγείας και προφύλαξης. Η πολιτική αυτή πρόκειται να επιβαρύνει τους προϋπολογισμούς υγείας, δεδομένου ότι το κόστος υπολογίζεται σε 3.000€ ετησίως για κάθε άτομο και απαιτείται πρόσθετη δαπάνη 12-21 εκατ. € για 4.000-7.000 πρόσθετες περιπτώσεις, θέμα το οποίο μπορεί να τεθεί στη συζήτηση για την προτεραιότητα της εθνικής πολιτικής υγείας υπό την προϋπόθεση των δυνατοτήτων των προϋπολογισμό υγείας.
(ι) Η χώρα εμφανίζει υψηλή επίδοση στην αντιμετώπιση του ζητήματος, δεδομένης της καθολικής κάλυψης των φορέων του ιού HIV, οι οποίοι πληρούν τα θεραπευτικά κριτήρια, σε συνδυασμό με τη μηδενική συμμετοχή τους στο κόστος, σε σύγκριση με άλλες χώρες και ακόμη εμφανίζει εξαιρετικά αποτελέσματα ως προς τη διαχείριση των ασθενών και της νόσου.
(ια) Το συγκεκριμένο νόσημα χαρακτηρίζεται από υψηλό κοινωνικό και αξιακό φορτίο και ως εκ τούτου, η κεντρική διοίκηση και οι δημόσιες αρχές γενικότερα οφείλουν να αντιμετωπίσει την κατάσταση με διακριτό τρόπο μέσω της εισαγωγής ενός δορυφορικού κλειστού προϋπολογισμού, ο οποίος με βάση τις τρέχουσες και τις αναμενόμενες απαιτήσεις οφείλει να κυμαίνεται μεταξύ 120 και 150 εκατ. €, στον οποίο είναι αναγκαίο να εισαχθούν εισροές από τον κρατικό προϋπολογισμό, την κοινωνική ασφάλιση και άλλες πρόσθετες πηγές, όπως η ειδική φορολογία από διάφορες καταναλώσεις ή χορηγίες και άλλα έσοδα από διάφορους πόρους.
Διαβάστε ακόμη:
Άδεια κυκλοφορίας σε θεραπεία του HIV -1 της Gilead - Το πρώτο σχήμα με βάση το TAF στην ΕΕ
Παγκόσμια ημέρα AIDS: Πώς δρα ο ιός HIV στον οργανισμό (βίντεο με ελληνικούς υπότιτλους)