Η υπουργική απόφαση για τους ανασφάλιστους & το τέλος της ασυλίας του πλούτου

Της Νατάσσας Ν. Σπαγαδώρου

Ζήτημα δημοκρατίας όμως όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για όλη την Ευρώπη, η οποία θα πρέπει να αντιληφθεί ότι είναι και η ίδια υπεύθυνη σε μεγάλο βαθμό που το δημιούργησε και το εξέθρεψε. Μια κοινωνία δικαιοσύνης, ισότητας και ισονομίας κρίνεται άλλωστε από το πώς συμπεριφέρεται στους ευάλωτους πολίτες της και στις ευπαθείς ομάδες. Και η ισχυρή Ευρώπη απέτυχε παταγωδώς εδώ με τις ανάλγητες πολιτικές που αποφάσισε να εφαρμόσει στις ταπεινές χώρες του Νότου, εκεί όπου με περισσή ευκολία εφαρμόσθηκαν μνημονιακές πολιτικές, οι οποίες εξάντλησαν τους πολίτες και το σύστημα υγείας.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ από την πρώτη στιγμή αγκάλιασε με θέρμη το θέμα ανασφάλιστοι κι έτσι μετά από μια σειρά συσκέψεων από την αρμόδια ομάδα εργασίας έχει έτοιμη την υπουργική απόφαση για τους ανθρώπους αυτούς, απόφαση που θα αφορά στη φαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη καθώς και στην πρόσβαση σε διαγνωστικές εξετάσεις σε όλες τις δημόσιες δομές, τόσο στο ΕΣΥ όσο και στο ΠΕΔΥ.

Στο θέμα των ανασφάλιστων αναφέρθηκε και ο υπουργός Υγείας κ. Παναγιώτης Κουρουμπλής χθες στην ομιλία του στο ίδιο συνέδριο, τονίζοντας: "Η οικονομική κρίση γέννησε μια νέα πραγματικότητα με 2,5 εκατομμύρια ανασφάλιστους.

Όμως όποια κοινωνία επιτρέπει να συνεχίζονται ή να διαιωνίζονται τέτοιου είδους φαινόμενα είναι είναι παρηκμασμένη. Εμείς θέλουμε ένα σύστημα το οποίο θα πατάει στα πόδια του και προωθούμε ένα θεσμικό πλαίσιο μέσω του οποίου θα καταργηθούν τα εμπόδια για ανθρώπους που προσέφεραν στα ασφαλιστικά ταμεία επί σειρά ετών αλλά η κρίση τους εξοβέλισε".

Εάν όμως το ένα κομμάτι στη ζυγαριά είναι οι ανασφάλιστοι, το άλλο είναι το ζήτημα της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, το οποίο εκκρεμεί εδώ και χρόνια, και το οποίο χαρακτήρισε ο κ. Ξανθός ως την αχίλλειο πτέρνα του συστήματος.

Πώς να αναπνεύσει άλλωστε το ΕΣΥ όταν οι πολίτες συσσωρεύονται στα νοσοκομεία δημιουργώντας ασφυκτικό περιβάλλον;

Βεβαίως, για να προχωρήσουν οι δράσεις αυτές, απαιτείται χρηματοδότηση και όσο και εάν οι προθέσεις του αναπληρωτή υπουργού Υγείας είναι αγαθές και στρατηγικής σημασίας – όπως για παράδειγμα όταν αναφέρει, ότι περισσότερο από τα χρήματα χρειάζονται έξυπνες κινήσεις- όλοι γνωρίζουμε ότι τα συστήματα υγείας θέλουν και πόρους.

Και από θα βρεθούν οι πόροι αυτοί; Και από την φορολογία θα λέγαμε, για την ακρίβεια από τον πλούτο που δεν έχει δηλωθεί. Ο κ. Ξανθός ήταν πέρα για πέρα ξεκάθαρος χθες, όπως και συνολικά η κυβέρνηση, όταν κάνουν λόγο για το τέλος της ασυλίας του πλούτου. Όπως υπογράμμισε με σαφήνεια ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας, είναι ανάγκη η εδραίωση ενός συστήματος φορολογικής εμπιστοσύνης όπου δεν θα υπάρχει ασυλία στον πλούτο και οι άνθρωποι θα συνεισφέρουν ανάλογα με τις δυνατότητές τους.

Ίσως με αυτόν τον τρόπο θα καταφέρουμε να έχουμε λιγότερους ανασφάλιστους από το ντροπιαστικό νούμερο των 2,5 ίσως και 3 εκατ. ανθρώπων που έχουμε σήμερα, αλλά και από πολλούς ασφαλισμένους που μετατρέπονται σε λειτουργικά ανασφάλιστους, όπως υπογράμμισε με νόημα ο κ. Ξανθός.

Διαβάστε ακόμη:

Ανδρέας Ξανθός: Ζήτημα δημοκρατίας & για την Ευρώπη η στήριξη των ανασφάλιστων