Μ. Βλασταράκος στο onmed: Το υπ. Υγείας καλλιεργεί το φόβο για τους γιατρούς

Η κυβέρνηση νομίζει ότι αν οι πολίτες φοβούνται τους γιατρούς, αυτό το κλίμα θα συντελέσει στη περικοπή των δαπανών, άσχετα αν διαταράσσεται και η σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσα στους ασθενείς και τους γιατρούς.

Τα παραπάνω τονίζει σε συνέντευξή του ο πρόεδρος του Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου Μιχάλης Βλασταράκος στο onmed :

- Κύριε πρόεδρε, ζούμε μέρες διαπραγματεύσεων της ελληνικής κυβέρνησης με την αντιπροσωπεία της τρόικας και στο επίκεντρο των συζητήσεων βρίσκονται μεταξύ άλλων τα θέματα της Υγείας. Σε πρόσφατο άρθρο σας στο "Βήμα" ασκείτε κριτική στο τρόπο με τον οποίο το υπουργείο Υγείας λαμβάνει τις αποφάσεις σχετικά με την περίθαλψη των πολιτών, αλλά και τον τρόπο λειτουργίας των γιατρών. Ποια είναι τα προβλήματα τα οποία εντοπίζετε;

Η πολιτική που ασκείται από το Υπουργείο Υγείας, είναι πολιτική χωρίς όραμα, μακροπρόθεσμους σχεδιασμούς και σφαιρική αντιμετώπιση των προβλημάτων της Υγείας.

Μέσα από τις απαιτήσεις της Τρόικας για περαιτέρω πτώση των δαπανών Υγείας, σε όλα τα επίπεδα σχεδιάζονται και νομοθετούνται αποφάσεις οι οποίες αντιμετωπίζουν μόνο λογιστικά τα θέματα υγείας. Παράδειγμα το πρόσφατο Νομοσχέδιο με την δημιουργία της ΕΣΑΝ Α.Ε. για την κοστολόγηση του Νοσοκομειακού Συστήματος.

Ως Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος έχουμε δηλώσει σε κάθε επίπεδο ότι είμαστε σύμφωνοι σε ένα σχεδιασμό που θα καταπολεμά τη σπατάλη, τη διαφθορά, την υπερβολή, την προκλητή ζήτηση υπηρεσιών υγείας και κάθε νοσηρό φαινόμενο που δημιουργεί δυσάρεστες καταστάσεις στην ιατρική λειτουργία και στη περίθαλψη των ασφαλισμένων.

Προτείνουμε όμως και θέλουμε οργάνωση και λειτουργία σταθερού Πρωτοβάθμιου Συστήματος Υγείας με δημόσιες δομές που να λειτουργούν για όλον τον πληθυσμό, με συμβάσεις με τον ΕΟΠΥΥ για όλους τους ιατρούς που επιθυμούν και χωρίς εμπόδια, για οικογενειακό ιατρό που θα είναι σύμβουλος της οικογένειας και θα διαχειρίζεται το φάκελο του ασθενούς και για Νοσοκομειακό Δευτεροβάθμιο - Τριτοβάθμιο Σύστημα, με στήριξη της λειτουργίας του, που θα προσφέρει ποιοτική περίθαλψη σε κάθε πολίτη με καλά αμειβόμενους ιατρούς και προσωπικό.

Ζητούμε Δημόσια Υγεία που να ασχολείται με τη πρόληψη, τη μακροπρόθεσμη αντιμετώπιση των κινδύνων για τη Δημόσια Υγεία και με διαρκή ενημέρωση του πληθυσμού στους κινδύνους που αφορούν τη ζωή του.

Η πολιτική του Υπουργείου Υγείας θα πρέπει να κατευθύνεται όχι στην εύκολη λύση των περικοπών, αλλά στο πώς μέσα από τα περιορισμένα οικονομικά, θα δημιουργήσει ασφαλές περιβάλλον για την υγεία.

- Θεωρείτε ότι η δημόσια πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας παραμένει ακόμη ζητούμενο στην χώρα μας; Έχετε κάποια εξήγηση σχετικά με την καθυστέρηση της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Υγείας να προχωρήσει στην πρόσληψη των οικογενειακών γιατρών για το Περιφερειακό Εθνικό Δίκτυο Υγείας (ΠΕΔΥ), κάτι το οποίο ζητεί μετ' επιτάσεως ακόμη και το κλιμάκιο του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) για την Ελλάδα;

H πολιτική Υγείας του Υπουργείου Υγείας θα πρέπει να αρχίσει από τη δόμηση ενός ισχυρού Πρωτοβάθμιου Συστήματος. Είναι περισσότερο από ποτέ, ανάγκη, μετά από την διάλυση των Μονάδων του ΕΟΠΥΥ, να φτιάξουμε ισχυρό Πρωτοβάθμιο Σύστημα με δημόσιες δομές του ΠΕΔΥ και αστικά κέντρα που θα εφημερεύουν όλο το 24ωρο, για να αντιμετωπίζουν όλα τα έκτακτα και επείγοντα περιστατικά, για να απαλλάξουν τα Νοσοκομεία από την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας και να αντιμετωπίσουν έγκαιρα κάθε ασθένεια που δημιουργεί επιπλοκές και παρενέργειες για το άτομο, την οικογένεια και γενικότερα την κοινωνία.

Ο οικογενειακός ιατρός ως σύμβουλος της οικογένειας, διαχειριστής του φακέλου του ασθενή και των χρόνιων νοσημάτων, θα αποσυμφορήσει το σύστημα και θα συμβάλλει μαζί με τους εξειδικευμένους ιατρούς, συμβεβλημένους με τον ΕΟΠΥΥ στην παροχή ολοκληρωμένης περίθαλψης του πληθυσμού, χωρίς να καταβάλλει σήμερα ο ασθενής χρήματα - που δεν έχει - από το υστέρημά του.

Είναι αδιανόητη η μεγάλη καθυστέρηση στην οργάνωση του Συστήματος. Εξηγείται όμως και δικαιολογείται από τις συχνές αλλαγές στο Υπουργείο Υγείας και την έλλειψη σφαιρικής γνώσης των προβλημάτων από την Πολιτική Ηγεσία, την πλήρη υποταγή στις απαιτήσεις της Τρόικας για περικοπές, και, την αδυναμία έτσι να πάρει αποφάσεις που θα δίνουν προοπτική και ζωντάνια σε ένα σύστημα υγείας που αργοπεθαίνει.

- Πως τοποθετείστε στην πολύ έντονη σύγκρουση η οποία σοβεί στον χώρο της Υγείας σχετικά με τα περιθώρια της δημοσίας εξωνοσοκομειακής φαρμακευτικής δαπάνης και ποια μπορεί να είναι η θέση του επωνύμου ελληνικού φαρμάκου μέσα σε ένα τόσο εχθρικό περιβάλλον;

Έχουμε κατ΄επανάληψη δηλώσει ότι ο προϋπολογισμός για την εξωνοσοκομειακή φαρμακευτική δαπάνη στο 1,9 δισ. ευρώ (1% του ΑΕΠ), δημιουργεί κινδύνους για τη φαρμακευτική περίθαλψη του πληθυσμού. Η πτώση της φαρμακευτικής δαπάνης στα 180 ευρώ κατά κεφαλή όταν ο μέσος όρος της Ευρώπης είναι στα 300 ευρώ περίπου, δημιουργεί αφενός προβλήματα στην περίθαλψη, αλλά και έχει κατά συνέπεια αυξήσει τη συμμετοχή των ασθενών στο φάρμακό τους, μετακινήσει πολλά απαραίτητα ιδιοσκευάσματα στη λίστα των ΜΗΣΥΦΑ, ενώ, για κάποιους άλλους ασθενείς, έχει δημιουργήσει προβλήματα εγκατάλειψης στην αγορά του φαρμάκου που έχουν ανάγκη.

Είναι γεγονός ότι η συμμετοχή των γενοσήμων φαρμάκων στο σύνολο της συνταγογράφησης παραμένει χαμηλή, αλλά αυτό οφείλεται στην κακή μέχρι σήμερα κυβερνητική πολιτική, τόσο της ενίσχυσης, όσο και της τιμολόγησης των φαρμακευτικών ιδιοσκευασμάτων γενικά και στην έλλειψη προώθησης κουλτούρας στην ιατρική κοινότητα για τη συνταγογράφηση επώνυμων γενόσημων φαρμάκων - ιδιαίτερα της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας, τα οποία και ενισχύουν την οικονομία μας.

Το ελληνικό επώνυμο γενόσημο, μπορεί, παρά το περιβάλλον που έχει δημιουργηθεί γύρω μας, να ανταγωνιστεί με αξιώσεις με αναγκαίες κινήσεις που θα το ενισχύουν - όχι όμως με βίαιο τρόπο όπως επιχειρήθηκε προ καιρού να γίνει - αλλά με συνεργασία, ενημέρωση και κίνητρα για να αυξήσουν το ποσοστό συμμετοχής τους στη παραγωγή και κατανάλωση φαρμάκων.

- Εν όψει της εκδίκασης της προσφυγής του Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου κατά της Υπουργικής Απόφασης για το πλαφόν στην δαπάνη της συνταγογράφησης φαρμάκων, από το Συμβούλιο της Επικρατείας, υπάρχουν άλλοι τρόποι οι οποίοι θα μπορούσαν να βοηθήσουν στον έλεγχο της φαρμακευτικής δαπάνης και στην πάταξη των όποιων φαινομένων διαφθοράς κατά την συνταγογραφική πράξη;

Ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος προσέφυγε όπως γνωρίζετε κατά της Υπουργικής Απόφασης για το πλαφόν της συνταγογράφησης φαρμάκων. Το Σ.τ.Ε. έκανε εν μέρει δεκτή την προσφυγή του Π.Ι.Σ., απορρίπτοντας ως εξωπραγματική τη βίαιη επίτευξη στόχου των φαρμάκων εκτός προστασίας από το 20% στο 60%.

Ο έλεγχος της δαπάνης της πάταξης των φαινομένων της διαφθοράς, πρέπει να γίνει με τρόπο όχι αστυνομικό, αλλά με εφαρμογή και τήρηση σαφών και οριοθετημένων κανόνων συνταγογράφησης και ελέγχου.

Η ηλεκτρονική κάρτα για κάθε ασθενή, μέσα από την οποία θα παρακολουθούνται υπηρεσίες, φάρμακα και εξετάσεις, καθώς επίσης και τα θεραπευτικά πρωτόκολλα τα οποία με επιστημονικό τρόπο θα οριοθετούν την ιατρική λειτουργία και εφαρμογή τους, είναι νομίζω κινήσεις οι οποίες έχουν καθυστερήσει πολύ να εφαρμοστούν, για να ρυθμίσουν το επίπεδο της φαρμακευτικής δαπάνης στις πραγματικές ανάγκες του πληθυσμού.

- Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας αφήνει σε κάθε περίπτωση να εννοηθεί ότι οι γιατροί αρνούνται να συνεργαστούν για τον έλεγχο της δημοσίας εξωνοσοκομειακής φαρμακευτικής δαπάνης, ενώ η διοίκηση του ΕΟΠΥΥ δημοσιοποιεί κατά τακτά διαστήματα ανώνυμα στοιχεία για καταχρήσεις της συνταγογραφικής πράξης. Θα λέγατε ότι το υπουργείο Υγείας σκιαγραφεί μία καρικατούρα του ιατρικού επαγγέλματος, η οποία απειλεί τη σχέση εμπιστοσύνης γιατρού – ασθενή;

Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας νομίζει και θεωρεί ότι καταγγέλλοντας και ενημερώνοντας άκριτα, για κάθε νοσηρό φαινόμενο στη συνταγογράφηση που αφορά μικρές μειοψηφίες λειτουργών της υγείας, ότι θα εκθέσει το ιατρικό σώμα στα μάτια του κοινού και θα του δημιουργήσει φόβο, ώστε να συντελέσει στη περικοπή των δαπανών, άσχετα αν διαταράσσεται και η σχέση εμπιστοσύνης.

Χωρίς τον ιατρό - συνεργάτη με κύρος και αξιοπρέπεια, και, με διαταραγμένη τη σχέση εμπιστοσύνης ιατρού και ασθενή, είναι βέβαιο ότι όσες κινήσεις και αν γίνουν, δεν έχουν μακρόχρονη προοπτική, πέραν του ότι απειλούν την υγεία και περίθαλψη συνολικά.

Θα πρέπει να κατανοήσει η Πολιτική Ηγεσία του Υπουργείου Υγείας, ότι είναι ως προς το συμφέρον γενικότερα της περίθαλψης, η ασφαλής, ποιοτική και χωρίς εμπόδια παροχή εξωνοσοκομειακής περίθαλψης, τόσο κοινωνικά όσο και οικονομικά.

Οι σπασμωδικές κινήσεις με καταγγελίες, συκοφάντηση του ιατρικού σώματος άκριτα και οριζόντια αστυνομικά μέτρα θα πρέπει να σταματήσουν γιατί Πολιτική Υγείας σημαίνει γνώση, σχεδιασμός, αποτέλεσμα, μέσα από αποφάσεις που θα ενισχύουν και δεν θα αποδομούν πρόσωπα και λειτουργίες.