Κορονοϊός: Οι καταστάσεις που αυξάνουν τον κίνδυνο για σοβαρή νόσηση και νοσηλεία
Μια μελέτη, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό Journal of the American Heart Association, διερεύνησε τις ιατρικές καταστάσεις που θέτουν τους ανθρώπους σε υψηλότερο κίνδυνο για σοβαρή νόσηση και ανάγκη για νοσηλεία από COVID-19.
Μια ερευνητική ομάδα από το Πανεπιστήμιο Tufts στις ΗΠΑ ανέπτυξε ένα στατιστικό μοντέλο για περίπου 1.000.000 νοσηλευόμενους, που ενσωμάτωσε δεδομένα σχετικά με υποκείμενα νοσήματα, καθώς και άλλες παραμέτρους, όπως η ηλικία, το φύλο και η εθνότητα.
Στο χρόνο των νοσηλειών αυτών (Νοέμβριος 2020), οι εμβολιασμοί δεν ήταν ακόμη εκτεταμένοι. Με βάση το στατιστικό μοντέλο, 30% των νοσηλειών οφείλονταν στην παχυσαρκία, 26% στην υπέρταση, 21% στο σακχαρώδη διαβήτη και 12% στην καρδιακή ανεπάρκεια.
Με άλλα λόγια, τα ποσοστά αυτά των ανθρώπων θα είχαν μολυνθεί από τον κορονοϊό, αλλά πιθανότατα δεν θα χρειαζόταν νοσηλεία.
Περισσότερες από μία από αυτές τις καταστάσεις συνυπάρχουν συχνά στο ίδιο άτομο. Το στατιστικό μοντέλο υπολόγισε επίσης τις νοσηλείες λόγω συνδυασμών. Οι αριθμοί δεν ήταν απλά προσθετικοί.
Συνολικά, 64% των νοσηλειών θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί αν είχαν απαλειφθεί οι 4 αυτές κλινικές καταστάσεις. Οι νοσηλείες COVID-19 που επηρεάζονται λόγω αυτών των συνθηκών ποικίλουν ανάλογα με την ηλικία.
Συγκεκριμένα, οι ηλικιωμένοι με σακχαρώδη διαβήτη, υπέρταση ή καρδιακή ανεπάρκεια ήταν πιο πιθανό να νοσηλευτούν από τους νεότερους με την ίδια κατάσταση. Ωστόσο, η παχυσαρκία επηρέασε τον κίνδυνο νοσηλείας λόγω COVID-19 παρόμοια σε όλες τις ηλικιακές ομάδες. Και οι 4 νοσολογικές οντότητες έχει αποδειχθεί ότι μπορεί να επηρεάζουν αρνητικά την ανοσολογική απόκριση.
Αυτή η έρευνα καταδεικνύει τη σπουδαιότητα των ενδοκρινολογικών, μεταβολικών και καρδιαγγειακών νοσημάτων. Στις ΗΠΑ, όπου υπάρχουν τα περισσότερα δεδομένα, σχεδόν 3 στους 4 ενήλικες είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι.
Επίσης, σχεδόν 1 στους 3 ενήλικες έχουν προδιαβήτη ή διαβήτη. Η πανδημία COVID-19, με τη βοήθεια των εμβολίων και των φαρμάκων που αναπτύσσονται, φαίνεται ότι θα ξεπεραστεί στο επόμενο χρονικό διάστημα. Τα προβλήματα αυτά όμως θα παραμείνουν ως μείζονα θέματα δημόσιας υγείας. H πρόληψη και αντιμετώπισή τους θα πρέπει να αποτελέσουν καίριο μέλημα της σύγχρονης κοινωνίας.
Τα κυριότερα σημεία της μελέτης συνοψίζουν οι Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και του Ενδοκρινολογικού Τμήματος του Νοσοκομείου Αλεξάνδρα, Σταυρούλα Πάσχου (Επίκουρη Καθηγήτρια Ενδοκρινολογίας), Θεοδώρα Ψαλτοπούλου (Καθηγήτρια Θεραπευτικής-Προληπτικής Ιατρικής), Γεωργία Κάσση (Διευθύντρια ΕΣΥ Ενδοκρινολογίας-Διαβήτη-Μεταβολισμού), Βασιλική Βασιλείου (Διευθύντρια ΕΣΥ Ενδοκρινολογίας-Διαβήτη-Μεταβολισμού) και Θάνος Δημόπουλος (Καθηγητής Θεραπευτικής-Αιματολογίας-Ογκολογίας και Πρύτανης ΕΚΠΑ).