Μπαργιώτας στη Βουλή για παροχή ψήφου εμπιστοσύνης: 100% Πολάκης ο κ. Τσίπρας

Όμως, η αλήθεια είναι ότι ο κ. Πολάκης δεν είναι μόνος του. Εκφράζει με τον πιο ωμό και ξεκάθαρο τρόπο μια πολιτική ηθική και μια πολιτική αντίληψη που διατρέχει ολόκληρη την κυβέρνηση, με ή χωρίς τον κ. Καμμένο. Ήταν ή δεν ήταν η χθεσινή εικόνα του Πρωθυπουργού 100% Πολάκης; Ακόμα και τον κ. Κυμπουρόπουλο χαρακτήρισε «περιφερόμενη γλάστρα». Αλήθεια θα διαφοροποιηθεί κανείς σήμερα για αυτά που είπε χθες ο Πρωθυπουργός; Ο κ. Τσίπρας καλύπτει τον κ. Πολάκη, επειδή συμφωνούν πολιτικά στη γραμμή του λαϊκισμού, του διχασμού, της διαρκούς διάβρωσης των θεσμών και της δημοκρατίας της ίδιας» ανέφερε ο κ. Κώστας Μπαργιώτας κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής επί της προτάσεως του Πρωθυπουργού για παροχή ψήφου εμπιστοσύνης, ταυτίζοντας τον κ. Τσίπρα με τον κ. Πολάκη.

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στην προσφιλή τακτική του κ. Πολάκη να κάνει διαρκώς φασαρία «Ακούω ότι ο κ. Πολάκης θα μιλήσει για το έργο του. Ποιο έργο; Ο μκ. Ο κ. Πολάκης θα μείνει στην ιστορία για αυτά που είπε, επειδή –μεταξύ άλλων- δεν έκανε και πολλά πράγματα που να μπορούν να μείνουν στην ιστορία». Μάλιστα, περιέγραψε την κατάσταση που επικρατεί στο χώρο της υγείας μετά από τέσσερα χρόνια κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Χαρακτηριστικά είπε «Ο κ. Πολάκης έχει επινοήσει την πολάκειο άλγεβρα. Ποτέ δε λέει το ίδιο νούμερο δύο φορές.

Τέσσερα χρόνια αναφέρεται σε αριθμούς χωρίς να τους τεκμηριώνει. Είτε αναφέρεται σε διορισμούς είτε στον ισολογισμό του ΚΕΕΛΠΝΟ, όπου απολογήθηκε στη συνέχεια λέγοντας «κάναμε ένα λαθάκι γύρω στα 75 εκατομμύρια». Ας μας δώσει στοιχεία πόσοι έπιασαν δουλειά, με τι καθεστώς, σε ποιες δομές, σε ποια νοσοκομεία. Ο αριθμός των εργαζόμενων στα νοσοκομεία φθίνει. Οι γιατροί αποχωρούν μαζικά, οι νοσηλευτές παίρνουν αποσπάσεις, όταν μπορούν, εξουθενωμένοι στα μεγάλα νοσοκομεία και η πρόσκαιρη σταθεροποίηση που έγινε μέσω των επικουρικών αρχίζει να δείχνει τα όρια της. Η χρηματοδότηση στο μεταξύ μειώνεται σταθερά. Από 5, 1 % ως ποσοστό του ΑΕΠ που κατόρθωσε να σκαρφαλώσει μετά κόπων και βασάνων το 2017, προβλέπεται να πάει στο 4, 7% του ΑΕΠ μέχρι το 2024. Κατά τα άλλα, πηγαίνουμε από ναυάγιο σε ναυάγιο. Ο περίφημος νόμος για τις προμήθειες επί του παρόντος δεν εφαρμόζεται. Ο κ. Πολάκης πανηγυρίζει για τις δωρεές των ιδρυμάτων, όταν βέβαια καταφέρνει να τις αποδεχτεί, αλλά τα νοσοκομεία κυριολεκτικά καταρρέουν. Στην πρωτοβάθμια το ναυάγιο των ΤοΜΥ δεν τους πτόησε και συνέχισαν νομοθετώντας τις ΚοΜΥ, τις κινητές ομάδες υγείας και ενδεχομένως να νομοθετήσουν και τις ΠοΜΥ, τις παραλιακές μονάδες υγείας, καθώς έρχεται καλοκαίρι. Στο φάρμακο η εικόνα εξακολουθεί να είναι τραγική. Σύμφωνα με κάποιες αναφορές το 7% των νοικοκυριών πληρώνει από την τσέπη του τα φάρμακα και το χάος στα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ, δυστυχώς, συνεχίζεται», επεσήμανε μεταξύ άλλων ο κ. Μπαργιώτας.

Ολόκληρη η ομιλία

«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα αρχίσω επισημαίνοντας και εγώ ότι η χθεσινή εικόνα της Βουλής, η χθεσινή αντιπαράθεση του Πρωθυπουργού και του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ήταν μια απαράδεκτη εικόνα ξεπεσμού, όπως πολύ σωστά επεσήμανε η Πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής αμέσως μετά «μια εικόνα πεζοδρομίου». Σε κάθε περίπτωση, ήταν μια εικόνα προσβλητική για τους ίδιους, για το Κοινοβούλιο και για τη χώρα ολόκληρη.

Βλέπετε μέσα στην κρίση ο ελληνικός λαός περιμένει από τη Βουλή, από τα κόμματα, από τους πολιτικούς του εκπροσώπους ένα νέο πολιτικό ήθος. Χρειάζεται ένας νέος τρόπος άσκησης της πολιτικής. Από αυτή την άποψη, η πρόταση μομφής ενάντια στον κ. Πολάκη ήταν μια εξαιρετική ευκαιρία, όχι για να καταδικαστεί ο αψύς κ. Πολάκης, αλλά για να καταδικαστεί η αντίληψη που κρύβεται πίσω από τις πρακτικές του: η περιφρόνηση των θεσμών, η υπονόμευση της δικαιοσύνης από την εκτελεστική εξουσία, η τακτική της δολοφονίας χαρακτήρων, ο αδυσώπητος λαϊκισμός με μια κουβέντα που περικλείουν αυτού του τύπου συμπεριφορές.

Η αλήθεια, όμως, είναι όπως φάνηκε εδώ και όπως γνωρίζουμε σιγά-σιγά, ο κ. Πολάκης δεν είναι μόνος του. Εκφράζει με τον πιο ωμό και ξεκάθαρο τρόπο, με ένα τρόπο αν θέλετε πρωτόγονο, μια πολιτική και ηθική αντίληψη που διατρέχει ολόκληρη την Κυβέρνηση, με ή χωρίς τον κ. Καμμένο.

Ήταν ή δεν ήταν χθες ο κ. Τσίπρας εκατό τοις εκατό Πολάκης στη συμπεριφορά του και στην τοποθέτησή του; Ακόμη και τον κ. Κυμπουρόπουλο τον αποκάλεσε περιφερόμενη γλάστρα. Αλήθεια, θα διαφοροποιηθεί κανείς από τα πρωτοκλασάτα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που έσπευσαν να καταδικάσουν τον κ. Πολάκη για πολύ λιγότερα από αυτό ή όταν μιλάει ο Αρχηγός είναι όλα καλά; Ας είμαστε ειλικρινείς. Ο κ. Τσίπρας καλύπτει τον κ. Πολάκη, επειδή συμφωνούν πολιτικά στη γραμμή του λαϊκισμού, του διχασμού, της διαρκούς διάβρωσης των θεσμών και της υπονόμευσης της ίδιας της Δημοκρατίας μας. Οι στάσεις και οι πολιτικές αυτού του τύπου δεν είναι μόνο του κ. Πολάκη.

Δυστυχώς, σε αυτή την εικόνα προστίθεται και η Νέα Δημοκρατία, η οποία φαίνεται ότι αγωνιά να μην κατηγορηθεί ότι υστερεί σε λαϊκισμό, να μην κατηγορηθεί ότι υστερεί στη λασπομαχία. Έτσι, για να παραφράσω και εγώ έναν ποιητή, τον Μποστ -χθες είδαμε αυτό που θα περιέγραφε και ο ίδιος- «αργότερα αμφότερα συγκρούστηκαν δυο κότερα στη Βουλή».

Πραγματικά, πολύ κακή εικόνα, η οποία δυστυχώς δεν είναι για γέλια. Μακάρι να ήταν! Θα σας διάβαζα ολόκληρο τον Μποστ σε αυτή την περίπτωση. Βέβαια, υπάρχει και δεύτερος λόγος για τον οποίο ο κ. Τσίπρας μετέτρεψε αυτή τη συζήτηση σε ψήφο εμπιστοσύνης. Αποφάσισε, απ’ ό,τι δείχνει, να περάσει σε ένα είδος εαρινής αντεπίθεσης. Πληγωμένος από το γεγονός ότι δεν στέριωσαν οι γέφυρες που προσπάθησε να στήσει, πληγωμένος από τη συζήτηση στο Μάτι και με τη λαϊκή δυσφορία να κορυφώνεται σιγά-σιγά, επιχείρησε μια φυγή προς τα μπρος, χρησιμοποιώντας το άλλο μεγάλο μέσο του λαϊκισμού, που είναι η παροχολογία.

Ήρθε, λοιπόν, στη Βουλή, αφού πρώτα πέρασε από το Ζάππειο, να απαγγείλει για μια ακόμη φορά το γνωστό σενάριο «Η Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας». Το θυμάστε; Άρεσε πολύ στον κ. Καμμένο ο όρος το πρώτο εξάμηνο της διακυβέρνησης. Έβγαλε τη χώρα, λοιπόν, από τα μνημόνια και από εδώ και πέρα θα μοιράζει επιδόματα και αυξήσεις και θα τρώμε όλοι με χρυσά κουτάλια. Αυτό δεν είναι ξαναζεσταμένο φαγητό, αυτό είναι ξινισμένο φαγητό, μια και το σενάριο παίζει χωρίς αποτέλεσμα εδώ και πολύ-πολύ καιρό.

Άλλωστε, ο κύριος Πρωθυπουργός πανηγυρίζει για τη λύση προβλημάτων τα οποία δεν θα υπήρχαν, αν δεν υπήρχε η διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα του και ο κ. Βαρουφάκης. Θυμίζω ότι ο ΦΠΑ στην εστίαση και στην ενέργεια ήταν εκεί που θα πάει, όταν εκτελεστούν οι εξαγγελίες του Πρωθυπουργού, ήδη από το 2015. Ανέβηκε λόγω της ταραχώδους, για να χρησιμοποιήσω έναν ήπιο όρο, διακυβέρνησης του κ. Βαρουφάκη και του κ. Τσίπρα το καλοκαίρι του 2015.

Όσο για τους συνταξιούχους, παίρνουν πίσω το ένα δέκατο από αυτά που έδωσαν με το 6% σε όλες τις συντάξεις με την εξαφάνιση του ΕΚΑΣ, με τη μείωση των συντάξεων, όπως τις στοιχειοθέτησε χθες ο κ. Κουτσούκος στην Επιτροπή. Ακούω στο μεταξύ ότι ο κ. Πολάκης λέει ότι θα μιλήσει με το έργο του. Έτσι δήλωσε ο ίδιος. Ποιο έργο του; Ο κ. Πολάκης θα μείνει στην ιστορία γι’ αυτά που λέει, μεταξύ άλλων πολλών και εξαιτίας του γεγονότος ότι έχει κάνει πολύ λίγα πράγματα που να αξίζουν να αναφερθούν.

Για να αρχίσω από τους αριθμούς, έχω μιλήσει στο παρελθόν για «Πολάκειο άλγεβρα», μια και οι αριθμοί τους οποίους αναφέρει ο κ. Πολάκης σπανίως διασταυρώνονται και σχεδόν ποτέ δεν είναι οι ίδιοι. Άκουσα χθες τον Πρωθυπουργό πάλι να μιλάει για δεκαεννιά χιλιάδες διορισμούς. Έχω ζητήσει επανειλημμένως πίνακες και στοιχεία. Δεν βγαίνουν από πουθενά. Ούτε ο Γεννηματάς στην ίδρυση του ΕΣΥ δεν διόρισε δεκαεννιά χιλιάδες κόσμο σε δύο χρόνια. Δεν μπορεί το ελληνικό Δημόσιο να το κάνει αυτό.

Επίσης, για να τελειώνουμε με αυτό το παραμύθι των δυόμισι εκατομμυρίων ανασφαλίστων, από πού προκύπτει, κύριοι συνάδελφοι, το δυόμισι εκατομμύρια; Τέσσερα εκατομμύρια οκτακόσιες χιλιάδες είναι ο ενεργός οικονομικά πληθυσμός της χώρας. Δεν είναι ο ένας στους δύο εργαζόμενους ανασφάλιστος σε αυτή τη χώρα. Δεν ήταν ποτέ. Υπήρχαν ανασφάλιστοι, καλύφτηκαν στη διάρκεια της κρίσης και από τον κ. Λοβέρδο -που τον βλέπω εδώ- και από την επόμενη κυβέρνηση, καλύτερα, αν θέλετε από εσάς, αλλά το δυόμισι εκατομμύρια πού προκύπτει; Όλοι οι αριθμοί είναι πυροτεχνήματα που δεν τεκμηριώνονται.

Αν είναι δυόμισι εκατομμύρια οικογένειες -τα προστατευόμενα μέλη είναι άλλη ιστορία- τα στοιχεία να τα δούμε. Αν είναι δεκαεννιά χιλιάδες οι διορισμοί του κ. Πολάκη, να του στήσουμε άγαλμα έξω από τον Ερυθρό. Δεν είναι, όμως. Δυστυχώς, είναι ανακρίβειες. Εάν θέλουμε να δούμε, ας πάμε πιο βαθιά. Να δώσουμε στοιχεία για το πελατειακό κράτος. Έχουμε μετακινήσεις και οι αποσπάσεις γίνονται δια απλής υπογραφής. Υπάρχουν νοσοκομεία που το οργανόγραμμά τους χειροτερεύει, η πληρότητά τους χειροτερεύει μέσα στην κρίση και άλλα που εκτοξεύεται. Υπάρχουν κέντρα υγείας χωρίς νοσηλευτές και κέντρα υγείας υπερπλήρη; Υπάρχουν. Έχουμε κάνει τίποτα γι’ αυτό; Όχι, βέβαια. Ο κ. Πολάκης διορίζει.

Σε κάθε περίπτωση, όλοι το ξέρουμε και είναι πιστοποιημένο όχι μόνο από την ΠΟΕΔΗΝ, αλλά και από την ΕΛΣΤΑΤ ότι ο αριθμός των εργαζομένων στα ελληνικά νοσοκομεία, στο Εθνικό Σύστημα Υγείας είναι αρνητικός. Οι γιατροί αποχωρούν μαζικά, είτε συνταξιοδοτούμενοι είτε αποχωρώντας στο εξωτερικό και οι νοσηλευτές κάνουν ό,τι μπορούν να πάρουν αποσπάσεις αλλού ή να μετακινηθούν υπό το βάρος της τεράστιας πίεσης που σηκώνουν στα μεγάλα νοσοκομεία.

Έτσι, λοιπόν, η πρόσκαιρη σταθεροποίηση -γιατί δεν θέλω να τα ισοπεδώνω- που έγινε με τους επικουρικούς φτάνει στο τέλος της. Και φθάνει στο τέλος της, γιατί το άλλο που γίνεται από εδώ και πέρα, σύμφωνα με το σταθεροποιητικό πρόγραμμα της Κυβέρνησης, είναι ότι η χρηματοδότηση εξακολουθεί να μειώνεται σταθερά. Ως ποσοστό επί του ΑΕΠ, λέει το πρόγραμμα που υπέβαλε η Κυβέρνηση στους θεσμούς, από 5,1% κατεβαίνει στο 4,7% το 2024. Αυτό σημαίνει σε αποπληθωρισμένο χρήμα και σε σταθερές τιμές ότι στο πολύ καλό σενάριο δεν υπάρχει ούτε μια δραχμή παραπάνω για ένα σύστημα που έχει τεράστιες ανάγκες.

Από ναυάγιο σε ναυάγιο, λοιπόν. Ο περίφημος νόμος του κ. Πολάκη για τις προμήθειες που ψηφίσαμε εδώ είναι μηδέν. Δεν έχει αλλάξει τίποτα στον τρόπο με τον οποίο γίνονται οι προμήθειες στα νοσοκομεία. Πανηγυρίζει ως επίτευγμα τις δωρεές των ιδρυμάτων, γιατί δεν έχει να πει τίποτε άλλο, όταν καταφέρει να τις απορροφήσει. Όμως, τα νοσοκομεία καταρρέουν έτσι και αλλιώς, γιατί δεν έχουν λεφτά, δεν έχουν χρήματα για βαριά συντήρηση.

Στην πραγματικότητα, το ναυάγιο των ΤΟΜΥ που είναι δεδομένο -λόγω χρόνου δεν μπορώ να το αναλύσω- παρασέρνει και τα λίγα που είχαν μείνει από την πρωτοβάθμια. Τι κάνουμε;

Μαζί με τις ΤΟΜΥ ιδρύουμε και ΚΟΜΥ, Κινητές Ομάδες Υγείας. Γιατί όχι και παραλιακές ομάδες υγείας; Διορισμοί έρχονται, να εξασφαλίσουμε λεφτά. Είναι διορισμοί που δεν μετρούν πουθενά, όμως, γιατί προσφέρουν τίποτα. Δυστυχώς, αυτή είναι η εικόνα.

Στο φάρμακο, το 7% των νοικοκυριών, σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη, έχει καταστροφικές δαπάνες από φάρμακα. Πληρώνει, δηλαδή, από την τσέπη του πάνω από το 25% του εισοδήματός του για φάρμακα. Δεν έχει γίνει τίποτα γι’ αυτή την τεράστια καταστροφή. Είναι 1,2 δισεκατομμύρια η φαρμακευτική δαπάνη και πληρώνεται κατευθείαν από τις τσέπες των ασθενών.

Ο κ. Πολάκης έκανε κυρίως φασαρία τα προηγούμενα χρόνια. Δυστυχώς και εκεί που έγιναν απόπειρες αλλαγών, όπως οι ΤΟΜΥ, τα αποτελέσματα ήταν τραγικά. Τα νοσοκομεία εξακολουθούν να βρίσκονται από άποψη management και διοίκησης στο 1950, χωρίς συνταγογράφηση, χωρίς ψηφιακό περιβάλλον διοίκησης. Τέσσερα χαμένα χρόνια σε έναν ευαίσθητο τομέα της υγείας, με ελάχιστα πράγματα ουσιαστικά, με καμία πραγματική μεταρρύθμιση.

Νομίζω ότι η Κυβέρνηση αυτή πρέπει να φύγει, γι’ αυτό και θα ψηφίσουμε εναντίον και σήμερα. Είναι μια Κυβέρνηση τοξική, η οποία κάνει κακό με τον «πολακισμό» -επιτρέψτε μου την έκφραση- στην ίδια την ποιότητα της Δημοκρατίας μας και από εδώ και πέρα, το μόνο που προσφέρει είναι αβεβαιότητα και διασπάθιση δημόσιου χρήματος για προεκλογικούς σκοπούς. Αυτό πρέπει να τελειώσει το ταχύτερο δυνατόν».