ΟΚΑΝΑ: Το κλείσιμο Μονάδων Υποκατάστασης καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι στον Οργανισμό

Σε ανακοίνωσή τους οι εργαζόμενοι αναφέρουν τα εξής:

«Ακολουθώντας πιστά το παράδειγμα των μνημονίων και της τρόικας που βαφτίστηκαν "προγράμματα" και "θεσμοί", βαφτίζει το κλείσιμό τους "αλλαγή χρήσης".

Μια εντελώς παράλογη απόφαση για το κλείσιμο της Μονάδας μεθαδόνης της Νίκαιας, που συνάντησε τις διαμαρτυρίες θεραπευόμενων και εργαζόμενων, υλοποιείται με ένα χρόνο καθυστέρηση με το επιχείρημα ότι αποτελεί "ειλημμένη" απόφαση. Για το γινάτι δηλαδή μιας Διοίκησης που δεν δίστασε να απολύσει συναδέλφους στην Πάτρα αλλάζοντας χωρίς κανέναν πρόβλημα την "ειλημμένη" απόφαση πρόσληψής τους.

Αντί να αυξήσουν τις θέσεις θεραπείας διεκδικώντας αποφασιστικά (ως όφειλαν εκ του ρόλου τους) τη λειτουργία νέων μονάδων σε χώρους που έχουν προβλεφτεί ειδικά για αυτό (πχ.στο Περιστέρι), εξαντλούν την "αποφασιστικότητά" τους στο να παύουν υπεύθυνους που δεν είναι "δικοί" τους και να διώκουν συνδικαλιστές.

Αλλά τα σχέδια κλεισίματος μονάδων δεν σταματούν στην Αθήνα. Σειρά έχει η Θεσσαλονίκη.

Ένα πάγιο αίτημα του Συλλόγου για τη δημιουργία μονάδας Κοινωνικής Επανένταξης στη Θεσσαλονίκη χρησιμοποιείται για να κλείσει η μονάδα στο ΑΧΕΠΑ και να ικανοποιηθούν τα αιτήματα για "καθαρό" Πανεπιστήμιο. Εκατοντάδες ασθενείς αναγκάζονται να αλλάξουν δομή και θεραπευτή και να μετακινηθούν σε μονάδες ήδη υπερπλήρεις.

Και το… θεόπνευστο έργο του κλεισίματος μονάδων συνεχίζεται με το κλείσιμο άλλων δυο Μονάδων Μεθαδόνης τα Σαββατοκύριακα:

Δύο χρόνια μετά την υλοποίηση της απόφασης για το κλείσιμο μονάδων μεθαδόνης τα Σαββατοκύριακα, η οποία λήφθηκε παρά τις διαμαρτυρίες μας, και σε αντίθεση με τη διεθνή πρακτική και βιβλιογραφία, και οδήγησε όπως ακριβώς είχαμε προβλέψει στη μείωση της συγκράτησης στη θεραπεία, αντί να προχωρήσουν σε αξιολόγηση των αποτελεσμάτων και επανεκτίμηση της απόφασής τους, προχωρούν στην επέκτασή του εγχειρήματος, εγείροντας ακόμη πιο ισχυρές υποψίες για τα πραγματικά τους σχέδια.

Κι όλα αυτά, ενώ στις Μονάδες του Οργανισμού για τις αναλύσεις ούρων συνεχίζουν να χρησιμοποιούνται αποκλειστικά ξηρά αντιδραστήρια, τα οποία περιορίζουν τις διαγνωστικές δυνατότητες και αυξάνουν την επισφάλεια της θεραπείας.

Η υλοποίηση αυτών των αποφάσεων, που λαμβάνονται με αλλοπρόσαλλα και διαρκώς μεταβαλλόμενα επιχειρήματα, επιβεβαιώνουν τις ανησυχίες μας: η Διοίκηση του ΟΚΑΝΑ, με τη στρεβλή όσο και επικίνδυνη αντίληψή της περί "κόστους αποτελεσματικότητας", που θυμίζει μπακάλικο της γειτονιάς, αδιαφορεί για τις επιπτώσεις της πολιτικής της στους ασθενείς και τις οικογένειές τους. Διακόπτει βίαια τις θεραπευτικές σχέσεις που επί χρόνια έχουν δημιουργηθεί. Εξαναγκάζει ανθρώπους να μετακινούνται καθημερινά χιλιόμετρα μακριά από τον τόπο κατοικίας τους, ακόμη και να αλλάξουν το είδος της φαρμακευτικής τους αγωγής. Αφήνει την περιοχή του Πειραιά, των όμορων δήμων και των νησιών του Αργοσαρωνικού ΧΩΡΙΣ μονάδα Μεθαδόνης. Μειώνει τις θέσεις θεραπείας με μεθαδόνη, και δημιουργεί μια κρυφή "εσωτερική" λίστα αναμονής καθώς ήδη εκκρεμούν εκατοντάδες αιτήματα για ένταξή σε θεραπεία με αυτό ακριβώς το υποκατάστατο.

Κι όλα αυτά για ένα καπρίτσιο και ένα γινάτι; Ή για λόγους που δεν πρέπει να ξέρουμε ούτε εμείς οι εργαζόμενοι, ούτε οι θεραπευόμενοι και οι οικογένειες τους;

Αν δεν αποτελεί σχέδιο, που συστηματικά υπηρετείται με σκοπό την ουσιαστική κατάργηση των θεραπευτικών προγραμμάτων και την τελική εκχώρηση της χορήγησης της θεραπείας υποκατάστασης στον ιδιωτικό τομέα, όπως άλλωστε επιβάλλουν οι νεοφιλελεύθερες επιλογές, τότε αποτελεί αδιάσειστο στοιχείο ανικανότητας μαθητευόμενων μάγων. Δυστυχώς και στις δυο περιπτώσεις τις συνέπειες τις πληρώνουν οι θεραπευόμενοι, οι εργαζόμενοι και η κοινωνία στο σύνολό της.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο των αποφάσεων, η Διοίκηση εκχώρησε -για πρώτη φορά στην ιστορία του ΟΚΑΝΑ- αρμοδιότητες υπηρεσιών του Οργανισμού σε ιδιώτες.

Άραγε τι ακολουθεί;

Το Δ.Σ του Συλλόγου Εργαζομένων με πλήρη συναίσθηση της ευθύνης που αναλογεί σε εργαζόμενους ενός φορέα, ο οποίος εκ του ιδρυτικού του νόμου οφείλει να παράγει πρωτίστως θεραπευτικό έργο, έχει ζητήσει εδώ και καιρό να συναντηθεί και να ενημερώσει την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας.

Η μόνη απάντηση που λάβαμε μέχρι στιγμής από το Υπουργείο Υγείας είναι κυνική αδιαφορία.

Στην προσπάθεια μας να ενημερώσουμε την κοινωνία για όσα συμβαίνουν ζητήσαμε συνάντηση με τον Πρόεδρο της Διαρκούς Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής, κ. Νικόλαο Μανιό, με τον οποίο συναντηθήκαμε και ενημερώσαμε για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο Οργανισμός και τους κινδύνους που διαβλέπουμε. Θα επιδιώξουμε συνάντηση και με τα υπόλοιπα μέλη της Διαρκούς Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής.

Έστω και στο και πέντε καλούμε τη Διοίκηση του ΟΚΑΝΑ να ανακαλέσει τις αποφάσεις της, να μην κλείσει καμία μονάδα θεραπείες, να μην συρρικνώσει τη λειτουργία τους, να κατανοήσει τα νέα δεδομένα και να προσέλθει σε διάλογο με τους εργαζόμενους του ΟΚΑΝΑ αντί να βαυκαλίζεται με μια μικρή ομάδα αυλικών και κολάκων.

Πολύ φοβούμαστε πως, αποχωρώντας από τον Οργανισμό, το μόνο που θα έχουν καταφέρει, θα είναι η εξυπηρέτηση μικροσυμφερόντων, η ικανοποίηση προσωπικών φιλοδοξιών και η ουσιαστική κατάργηση των δημόσιων προγραμμάτων υποκατάστασης σε βάρος όχι μόνο των εργαζομένων αλλά και κυρίως των εξαρτημένων ατόμων, των οικογενειών τους και της κοινωνίας».