«Ό,τι φαντάστηκα ήταν απάτη κι αν κάτι έλπιζα έχει χαθεί, τέτοιο Φθινόπωρο χωρίς αγάπη, τέτοιο Φθινόπωρο μην ξαναρθεί» έγραψε ο Βαγγέλης Κορακάκης και είναι ο στίχος εκείνος που με βρίσκει κάθε Φθινόπωρο να αναρωτιέμαι αν αυτή η εποχή έχει δημιουργηθεί για να γεννά απορίες, να επανατοποθετεί βάσεις, να θέτει νέους στόχους.
Κάθε σχέση όταν ξεκινά μοιάζει με την Άνοιξη. Λίγες ή πολλές σταγόνες βροχής έπεσαν σε ένα έρημο χωράφι για να γίνει σύντομα ένα πράσινο περιβόλι. Το περιβόλι υποδέχτηκε ένα χελιδόνι, που ήρθε από μακριά και κάθε πικρή ανάμνηση ευθύς έσβησε. Το χελιδόνι τραγούδησε τις πρώτες νότες που έφερε από το ταξίδι του και ένα λουλούδι αποφάσισε να ανθίσει. Είναι η εποχή σου, πιστεύεις.