ΙΝΕ-ΓΣΕΕ: Η λιτότητα βλάπτει σοβαρά την υγεία
Ο πραγματικός κίνδυνος για τη δημόσια υγεία δεν είναι η ύφεση αυτή καθαυτή, αλλά η λιτότητα.
Αυτό προκύπτει από τη μελέτη του Παρατηρητηρίου Οικονομικών και Κοινωνικών Εξελίξεων του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ με τίτλο: «Υγεία και μακροχρόνια φροντίδα στην Ελλάδα».
Η μελέτη επικεντρώνεται στις εν εξελίξει μεταρρυθμίσεις στα πεδία της υγειονομικής και μακροχρόνιας φροντίδας στην Ελλάδα κατά τα τελευταία χρόνια υπό τις συνθήκες της οικονομικής κρίσης και της παρατεταμένης λιτότητας.
Διερευνώνται, από μια συγκριτική σκοπιά, οι θεσμικές αλλαγές σε επιμέρους τομείς των παραπάνω πεδίων, οι τάσεις εξέλιξης των δαπανών για την υγεία και τη μακροχρόνια φροντίδα, η διάρθρωση της παροχής υπηρεσιών (με έμφαση κυρίως στην πρωτοβάθμια υγειονομική περίθαλψη και την κοινωνική φροντίδα), οι επιπτώσεις της κρίσης και των πολιτικών λιτότητας στην πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας και στις εκβάσεις υγείας, καθώς επίσης και ο διευρυνόμενος ρόλος της εθελοντικής δράσης και των ΜΚΟ στο χώρο της υγείας.
Σύμφωνα με τη μελέτη, στην Ελλάδα -όπως και στις άλλες χώρες που έχουν ενταχθεί σε προγράμματα «βοήθειας»- η κρίση αλλά κυρίως οι μνημονιακές δεσμεύσεις έχουν επιδεινώσει τα ήδη σοβαρά προβλήματα που αντιμετώπισε το σύστημα υγείας της χώρας.
Όπως σημειώνεται, η δημοσιονομική λιτότητα και ο εξορθολογισμός του κόστους που επιβάλλουν οι δεσμεύσεις των μνημονίων έγιναν κεντρικές προτεραιότητες που προσανατολίζουν τις μεταρρυθμίσεις εις βάρος της ποιότητας, της ίσης πρόσβασης και της προσιτότητας, καθώς η ηγεσία της Ε.Ε. επέλεξε να ακολουθήσει το δρόμο της «σύγκλισης» μέσω της εσωτερικής υποτίμησης, στο πλαίσιο της οποίας η συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους, η απορρύθμιση της αγοράς εργασίας και η μείωση του μισθολογικού κόστους αποτελούν τα κεντρικά εργαλεία πολιτικής για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας.
Κάτι που παρατηρείται και σε άλλες χώρες που έχουν ενταχθεί σε πρόγραμμα.
Όπως μάλιστα σημειώνεται, ακόμα και η Ιρλανδία, η οποία αποτέλεσε χώρα-πρότυπο για τη «χρηστή» διαχείριση της οικονομίας κατά τη διάρκεια της κρίσης εφαρμόζοντας πιστά τις πολιτικές λιτότητας της Τρόικας, εμφανίζει τάσεις οικονομικής ανάκαμψης χωρίς ωστόσο να μειώνεται σημαντικά η ανεργία (περίπου 12% το 2014), ενώ το ποσοστό των ατόμων που διαβιούν κάτω από το όριο της φτώχειας παραμένει σχετικά υψηλό (14,1% το 2013).
Σύμφωνα με τους συγγραφείς της μελέτης, η περίπτωση της Ιρλανδίας, όπως και αυτή της Λετονίας, δείχνει ότι τα μέτρα λιτότητας που επιβλήθηκαν οριζόντια στο κοινωνικό σώμα εξακολουθούν να έχουν επώδυνα κοινωνικά αποτελέσματα.