Η ιατρική χρήση της κάνναβης, η αύξηση χρήσης στην Ελλάδα και το θολό τοπίο στις HIV μολύνσεις μεταξύ χρηστών
H νομιμοποίηση κλωστικής (βιομηχανικής) κάνναβης το 2016, το άνοιγμα της συζήτησης (σε επιστημονικό επίπεδο) για τη χρήση της ινδικής κάνναβης, για ιατρικούς και φαρμακευτικούς λόγους, αλλά και η αύξηση της χρήσης της, στη χώρα μας, όπως και στην υπόλοιπη Ευρώπη, είναι τρία σημαντικά στοιχεία που αφορούν την Ελλάδα με αφορμή την ετήσια Ευρωπαϊκή έκθεση για τα ναρκωτικά.
Η Μανίνα Τερζίδου, επιστημονικά υπεύθυνη του ΕΚΤΕΠΝ (Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης για τα Ναρκωτικά) στη χώρα μας, επισήμανε και άλλες ιδιαιτερότητες που αφορούν τη χρήση ναρκωτικών ουσιών στην Ελλάδα, με βάση την Ευρωπαϊκή έκθεση.
Η ίδια τονίζει ότι το τοπίο όσον αφορά τις νέες μολύνσεις χρηστών παραμένει θόλο, λόγω ελλείψεων στον εργαστηριακό έλεγχό τους και αναφέρει ότι τα προγράμματα με τις δωρεάν σύριγγες έχουν ατονήσει με κίνδυνο να απαξιωθεί η επιτυχημένη προσπάθεια των προηγούμενων χρόνων για την αντιμετώπιση της επιδημίας του HIV/AIDS μεταξύ των χρηστών.
Αύξηση της χρήσης κάνναβης και στην Ελλάδα - Άνοιξε ο διάλογος για την νομιμοποίηση της ιατρικής χρήσης
Όπως εξηγεί η κ. Τερζίδου, τα οπιοειδή στην Ελλάδα αποτελούν πάντα την κύρια ουσία χρήσης για την πλειονότητα των χρηστών, αλλά η χρήση κάνναβης, η μη-ιατρική χρήση συνταγογραφούμενων φαρμάκων και η χρήση μεθαμφεταμινών εμφανίζουν σημαντική αύξηση τα τελευταία χρόνια και στην Ελλάδα.
«Από το 2013, ο Ν. 4139/13 προέβλεπε την νομιμοποίηση της καλλιέργειας της κλωστικής κάνναβης. Με την Κοινή Υπουργική Απόφαση, στις 31 Μαρτίου του 2016 από τον Υπουργό Δικαιοσύνης και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και τον Αναπληρωτή Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων καθιερώνεται σύστημα προέγκρισης για την καλλιέργεια κάνναβης με περιεκτικότητα σε τετραϋδροκανναβινόλη μέχρι 0,2%για βιομηχανική χρήση», επισημαίνει και τονίζει ότι η συζήτηση για τη νομιμοποίηση της κάνναβης, για ιατρική χρήση, έχει από μακρού ξεκινήσει στην Ελλάδα, σε επιστημονικό πλαίσιο, όχι όμως και σε πολιτικό.
Όσον αφορά τα προγράμματα υποκατάστασης τονίζει: «Στη χώρα μας, ο αριθμός των θεραπευομένων παρέμεινε το 2014 στα ίδια επίπεδα με αυτόν του 2013, τόσο στο σύνολό του, γύρω στις 12.500 χιλιάδες, κυρίως λόγω στασιμότητας στο Πρόγραμμα Υποκατάστασης, καθώς το 2014 δημιουργήθηκε μόνο μία νέα μονάδα», εξηγεί η κ. Τερζίδου και τονίζει ότι μειώνεται και ο αριθμός των χρηστών που μπαίνουν στη θεραπεία.
Θολό το τοπίο στον τομέα των μολυσματικών ασθενειών που σχετίζονται με τη χρήση ναρκωτικών
Στον τομέα των μολυσματικών ασθενειών το τοπίο είναι θολό επισημαίνει η κ. Τερζίδου, καθώς, όπως λέει, συνεχίζεται η μείωση του αριθμού των νέων κρουσμάτων HIV το 2014 και το 2015, αλλά η ερμηνεία αυτής της μείωσης δεν είναι σαφής.
«Τόσο η έλλειψη αντιδραστηρίων για τοξικολογικούς ελέγχους, η οποία παρουσιάστηκε στο Πρόγραμμα Υποκατάστασης το 2014, όσο και η ολοκλήρωση του πολυφασικού προγράμματος ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ, μείωσαν τα εξεταζόμενα άτομα και επομένως επηρέασαν την απεικόνιση της κατάστασης», αναφέρει και προσθέτει ότι το σύστημα εξετάσεων δεν είναι το μόνο που υπολειτουργεί: «τα προγράμματα διανομής συριγγών και συνέργων έχουν επίσης μειωθεί. Κινδυνεύει, έτσι, να απαξιωθεί η επιτυχημένη προσπάθεια των προηγούμενων χρόνων για την αντιμετώπιση της επιδημίας του HIV/AIDS».
Άμεση η ανάγκη για ένα νέο σχέδιο δράσης για τα ναρκωτικά
Ένα άλλο σημαντικό ζήτημα, σύμφωνα με την κα Τερζίδου, είναι ο συντονισμός στο χώρο των ναρκωτικών και η ανάγκη για μια νέα Εθνική Στρατηγική και Εθνικό Σχέδιο Δράσης, αφού αυτό που εκπονήθηκε το 2014, αφενός μεν δεν επικυρώθηκε ποτέ, αφετέρου δε λήγει το 2016.
«Είναι αναγκαίο να ξεφύγουμε από σχέδια δράσης που αποτελούνται από συρραφή των προγραμματισμένων δράσεων των φορέων και να σχεδιάσουμε μία εθνική πολιτική για τα ναρκωτικά που να θέτει προτεραιότητες και δράσεις στοχευμένες στις ελλείψεις και τα προβλήματα του χώρου. Μια εθνική πολιτική που θα δίνει προτεραιότητα στην εφαρμογή επιστημονικά τεκμηριωμένων πρακτικών στη μείωση της ζήτησης», καταλήγει.