Περιστατικό διαβήτη τύπου 2 σε κορίτσι 3 ετών προκάλεσε αίσθηση στο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Διαβητολογικής Εταιρείας
Αν ένας φοιτητής Ιατρικής είχε ερωτηθεί πριν από κάποια χρόνια εάν είναι πιθανό να εκδηλώσει υπέρταση και υπερχοληστεριναιμία ένα παιδί ηλικίας κάτω των 3 ετών και είχε απαντήσει αρνητικά, θα περνούσε στις εξετάσεις.
Αν η ίδια ερώτηση γίνει σήμερα, η σωστή απάντηση είναι ναι. Δυστυχώς, σήμερα κάθε φοιτητής είναι πλέον υποχρεωμένος να γνωρίζει ότι ακόμη και ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2 (και όχι ο τύπου 1 - ο νεανικός διαβήτης των παιδιών) που σχετίζεται με τον τρόπο ζωής (παλαιότερα γνωστός ως διαβήτης των ενηλίκων) μπορεί να εμφανισθεί ακόμη και σε παιδιά ηλικίας κάτω των 3 ετών. Ένα τέτοιο περιστατικό διαβήτη τύπου 2 εμφανίσθηκε σε ένα κορίτσι στις ΗΠΑ πριν συμπληρώσει την ηλικία των 3 ετών.
Η παρουσίαση του περιστατικού προκάλεσε αίσθηση στο 51ο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Διαβητολογικής Εταιρείας που γίνεται στη Στοκχόλμη, καθώς έδειξε ότι ο Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 2 εξακολουθεί να αποτελεί μείζον πρόβλημα για την υγεία των παχύσαρκων παιδιών. «Ο έγκαιρος εντοπισμός των μικρών αυτών ασθενών που διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο, η έγκαιρη διάγνωση και η πρώιμη θεραπεία τους είναι σημαντικοί παράγοντες για την μερική αναστροφή της νόσου», επισημαίνουν οι επικεφαλής της Παιδιατρικής Ενδοκρινολογίας, από το Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Χιούστον των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.
«Σας παρουσιάζουμε μια περίπτωση πρόωρης εμφάνισης του διαβήτη τύπου 2 σε παιδί 3 ετών που μας επισκέφθηκε για την αξιολόγηση της παχυσαρκίας. Είχε συμπτώματα όπως πολυουρία και πολυδιψία. Το ιατρικό ιστορικό της ασθενούς ήταν μέτριο και οι γονείς της δεν είχαν ιστορικό διαβήτη. Η επανεξέταση του περιστατικού αποκάλυψε πολύ φτωχή διατροφή σε θρεπτικά συστατικά και διατροφικές συνήθειες που συνδεόταν με ανεξέλεγκτη κατανάλωση θερμίδων και λίπους», επισημαίνει ο διαβητολόγος Μ. Γιάφι που παρουσίασε το περιστατικό.
Στις εξετάσεις που έγιναν στο παιδί καταγράφηκε γλυκόζη νηστείας 230 mg/dl και φυσιολογικές τιμές λιπιδίων στο αίμα. Το ήπαρ ήταν φυσιολογικό και οι νοσοποιητικοί δείκτες για διαβήτη τύπου 1 (νεανικός διαβήτης) ήταν αρνητικοί. Με βάση τα συμπτώματα, τα ευρήματα της παχυσαρκίας και τα εργαστηριακά αποτελέσματα, η διάγνωση του διαβήτη τύπου 2 ήταν παραπάνω από ξεκάθαρη.
Η μικρή ασθενής ξεκίνησε άμεσα αντιδιαβητική φαρμακευτική αγωγή και η οικογένεια υπεβλήθη σε εντατική ενημέρωση με στόχο την αλλαγή της καθημερινής διατροφικής της συμπεριφοράς.
«Ζητήσαμε από την οικογένεια να αλλάξει τον τρόπο ζωής της με έλεγχο των μερίδων φαγητού, ώστε να μειωθεί η συνολική πρόσληψη θερμίδων και να αυξηθεί η φυσική δραστηριότητα. Η ασθενής εμφάνισε σημαντική βελτίωση στη μείωση του βάρους, η οποία με τη σειρά της οδήγησε σε ομαλοποίηση των επιπέδων της γλυκόζης στο αίμα. Η θεραπεία μειώθηκε σταδιακά κατά 50% και στη συνέχεια σταμάτησε. Έξι μήνες μετά τη διάγνωση, η ασθενής ήταν κατά 75% πιο κοντά στο φυσιολογικό της βάρος και είχε φυσιολογικά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα», τόνισαν οι γιατροί που παρουσίασαν το περιστατικό και επισήμαναν ότι το συμπέρασμα είναι αισιόδοξο: Η αντιστροφή του διαβήτη τύπου 2 στα παιδιά είναι δυνατή, αν γίνει έγκαιρη εξέταση των παχύσαρκων παιδιών, πρώιμη διάγνωση της νόσου, κατάλληλη θεραπεία και τροποποίηση του τρόπου ζωής.
Παρά το γεγονός ότι το περιστατικό χαρακτηρίζεται σπάνιο, οι επιστήμονες δεν αποκλείουν να βρεθούν μπροστά σε ανάλογα περιστατικά στο μέλλον, ως αποτέλεσμα του δυτικού τρόπου ζωής που ευνοεί την υπερκατανάλωση φθηνών παχυντικών τροφών για παιδιά και περιορισμό της σωματικής τους δραστηριότητας.