Γ. Δαγρές: Ιστορικός θρίαμβος των Ευρωπαϊκών δυνάμεων στο Δημοψήφισμα της Ελλάδας

Αναλυτικά, η άποψή του σχετικά με το Δημοψήφισμα και την επόμενη ημέρα, έχει ως εξής:

«Ευρωπαϊκές Δυνάμεις είναι εκείνες που πιστεύουν ακλόνητα στην Ευρώπη. Τον Πολιτισμό εκείνο που βασίζεται στα Ανθρώπινα Δικαιώματα, στη Δημοκρατία, στο Πνεύμα, στον Λόγο και στη Λογική, και στα Ουμανιστικά Ιδεώδη. Τον πιο Ισχυρό, Αγαπητό κι Εξελιγμένο Πολιτισμό της γνωστής Ιστορίας Ανθρωπότητας μέχρι σήμερα.

Τον Πολιτισμό του Καθολικού Αναδιανεμητικού και Δημόσιου Κράτους Πρόνοιας, της Καθολικής Δημόσιας Παιδείας, της καθολικής κάλυψης των βασικών ζωτικών αναγκών, ελευθεριών και δικαιωμάτων όλων των ανθρώπινων όντων. Τον Πολιτισμό της Κοινωνικής Σταθερότητας, της Ευημερίας και της Πολιτισμικής και Οικονομικής Αειθαλούς και κοινωνικά ωφέλιμης Ανάπτυξης.

Εκείνον τον οποίο όλοι αγαπήσαμε και αγκαλιάσαμε με χαρά από τα παιδικά χρόνια μας και είχαμε την τύχη να γεννηθούμε και να ζούμε μέσα του.

Τον Πολιτισμό του Αντενάουερ, του Σούμανν, του Ζισκάρ Ντ' Εσταίν, των Ευρωπαίων Φιλοσόφων Ουμανιστών του Διαφωτισμού, των τολμηρών εξερευνητών του Πνεύματος και του Αγνώστου της Αναγέννησης.

Τον Πολιτισμό που εδραιώθηκε στις Διδαχές των Αρχαίων Ελλήνων Φιλοσόφων, Επιστημόνων Καλλιτεχνών και Στοχαστών, ενός Ομήρου, ενός Ηράκλειτου, ενός Πυθαγόρα, ενός Πλάτωνα, ενός Σωκράτη και ενός Αριστοτέλη, στην απέραντη και αυθόρμητη προσήλωση και Αυταπάρνηση, που πηγάζει από τα βάθη της ψυχής σε κάτι Ανώτερο και Ευγενέστερο του εαυτού, ενός Λακεδαίμονα Λεωνίδα, ενός Παπαφλέσσα, ενός Ήρωα του 1940, ενός Ήρωα του ΟΧΙ.

Εκείνον τον Πολιτισμό που πήρε την Ανθρωπότητα από τον πρωτογονισμό, τη θλιβερή αδυναμία και την αναπόδραστη εξάρτηση των απλών ζωντανών της Φύσης, τον ανέβασε στην Υπαρξιακή Ανεξαρτησία, στην Άτρωτη Ευσπλαχνία, στην πορεία της αέναης Εξέλιξης, του πρόσφερε την Επιστήμη και την Παντοδύναμη Ισχύ εισάγοντάς τον στην Εποχή του Ατόμου, της Νανοτεχνολογίας, των Υπολογιστών, της εξερεύνησης του DNA και των βαθύτερων Μυστηρίων της Ζωής και του Σύμπαντος, και απελευθέρωσε με τη Δύναμη του Πνεύματος τον Άνθρωπο από τα όρια του Μικρού Πλανήτη μας, για να του ανοίξει τον ορίζοντα προς το Διάστημα.

Ο Ανώτερος και τελικά Αήττητος λοιπόν αυτός Ευρωπαϊκός Πολιτισμός, η Ευρώπη δηλαδή, εχθές 5 Ιουλίου 2015 έδωσε μία τιτάνια μάχη στην κοιτίδα του, την Ελλάδα, εναντία στις βαρβαρικές δυνάμεις του σκοταδισμού, της οπισθοδρόμησης και της ειδωλολατρίας των πρωτόγονων χρόνων της Ανθρωπότητας, που εδώ και δύο περίπου δεκαετίες σαν έρπουσα σκιά σέρνονταν ύπουλα σε όλη την Ήπειρο ρίχνοντας την απειλητική σκιά τους πάνω σε αυτή.

Πρόκειται για τις Σκοτεινές Δυνάμεις του δεισιδαιμονικού και πρωτόγονου προσκυνήματος στα νεκρά είδωλα της δήθεν Κυριαρχίας των Αγορών και του Χρήματος, των «Αόρατων Χεριών», των Νόμων της Παγκοσμιοποίησης και πράσινα άλογα και άλλες Θεωρίες με Πριγκίπισσες Γοργόνες και Νεράιδες,των «Απελευθερώσεων» και της συνεπακόλουθης επικράτησης των νεοφεουδαρχών των εταιρικών καρτέλ και των Τραπεζών που αυτές προξενούν, των ντόπιων σαρκοφάγων ελίτ της διαπλοκής και της μηντιακής δικτατορίας, των μπάτσων του μυαλού δηλαδή σε συνέργια με τα τρωκτικά του Δημόσιου Χρήματος, της αμφισβήτησης του Δημοσίου Χαρακτήρα των πραγμάτων, των Δημόσιων Χώρων όπως οι Εθνικές Οδοί, και των Δημόσιων Αγαθών όπως η Ενέργεια και το Νερό, της ψυχρής και απάνθρωπης καταπάτησης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και τις βάρβαρης και φασιστικής περιφρόνησης των συνανθρώπων μας, όποιοι και αν είναι αυτοί.

Του «οράματος» μίας Ηπείρου όπου θα κυριαρχούν απεριόριστα, φασιστικά και χωρίς καμία λογοδοσία και έλεγχο το Χρήμα, ο Τόκος, το Χρέος και οι Τράπεζες-Δεσπότες, οι Ασύδωτες Βαρωνίες-Ελίτ ιδιοκτήτες των πάντων και η Αυταρχική και Υπεράνω Νόμου Εταιρειοκρατία, οι ισχυροί των παιχνιδιών εξουσίας με τους γόνους τους.

Μία Ήπειρος δηλαδή σαν μια Νεοταξική έκδοση ενός Αυταρχικού Φεουδάτου του Αρχαίου Καζακστάν, ή σαν τον αποκρουστικό κόσμο του κινηματογραφικού έργου Mad-Max, απλώς με περιτύλιγμα από i-phone, plasma-tv και αστραφτερά αυτοκίνητα και ταμπέλες led. Μία Ήπειρος όπου το 90% των κατοίκων της θα είναι αιώνια εγκλωβισμένο σαν τα ποντίκια σε μία χωρίς απόδραση φτώχια και ανέχεια, χωρίς ευκαιρίες πέραν της παρανομίας και χωρίς καμία αξία και τιμή σαν ανθρώπινα όντα.

Όπου το 10% θα ζει σαν βασιλιάδες σε γυάλινους πύργους φυλασσόμενοι από ιδιωτικούς στρατούς αιμοβόρων και πάνοπλων μπράβων, και οι υπόλοιποι σαν σαρδέλες σε εφιαλτικές φαβέλες χωρίς δραπέτευση, εξευτελισμένοι και αποκλεισμένοι από τα πάντα, χωρίς τίποτα δικό τους πέραν της αθλιότητάς τους, και χωρίς καμία ελπίδα και προοπτική για ένα καλύτερο αύριο. Σαν σκλάβοι και απόκληροι χωρίς δικαιώματα, χωρίς καμία αξιοπρέπεια, καταδικασμένα και καταραμένα αιώνια παιδιά ενός κατώτερου Θεού. Σαν τις μάζες των εξαθλιωμένων ανθρώπων στα τριτοκοσμικά Κράτη δηλαδή της Υποσαχάριας Αφρικής ή την Ινδία, τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης που μεταναστεύουν και εκπορνεύονται μαζικά χωρίς να φταίνε και παρά ή μάλλον εξαιτίας της «φιλελευθεροποίησης» των οικονομιών τους, ή αρκετές χώρες της Λατινικής Αμερικής μετά από μερικές δεκαετίες «περιποιήσεων» από το ΔΝΤ, τη CIA, τις Στρατιωτικές Δικτατορίες που εκείνη επέβαλε με τη βία και τις Η.Π.Α. γενικότερα.

Διότι αυτή είναι η κοσμοθεωρία και το εφιαλτικό όραμα της σημερινής Γραφειοκρατίας των Βρυξελλών, του ΔΝΤ, της Τρόικας (λέγε με «Θεσμοί») και των ντόπιων υποστηρικτών τους (μνημονιακά κόμματα, ψευδοοικονομολόγοι «ειδικοί» και ιδιωτικά τηλεοπτικά κανάλια).

Τις Σκοταδιστικές Δυνάμεις εκείνες που πειρατικά έχουν διαπράξει αντιποίηση ταυτότητας αυτοβαφτιζόμενες σε «Ευρώπη» με την οποία δεν έχουν καμία σχέση, εξαπατώντας δυστυχώς ακόμα τους ανυποψίαστους, και εκπροσωπούνται σήμερα Κοινοβουλευτικά και συνολικά εντός Ελλάδας:

α) από την (ευτυχώς απελθούσα) Ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ (όσο έχει απομείνει τέλος πάντων), και του ΠΟΤΑΜΙΟΥ, και όλα τα δύσοσμα ανθρωπάκια που υπηρέτησαν τους παραπάνω σε Συλλόγους, Δήμους και γενικά Θεσμικές Συναθροίσεις Πολιτών κι επαγγελματικών ομάδων, δυνάμεις πωρωμένες, βουτηγμένες στο ψέμα, αντιευρωπαϊκές, βαρβαρικές, με βαθιά περιφρόνηση στον Άνθρωπο και στο Ευρωπαϊκό Ιδεώδες, και απολύτως αντιδημοκρατικές, μισελληνικές και αμετανόητες, μη διαπραγματεύσιμες με κανέναν εκτός των αφεντικών τους και της βαθιάς εγωπάθειας και δουλικότητάς τους, δηλαδή εξ επιλογής τους,

β) από μία μερίδα μηντιαρχών και συνάμα βουτηγμένων στη διαπλοκή και στην τυφλή απληστία εργολάβων-Κροίσσων που έχουν μαζέψει γύρω τους μία ομάδα «δημοσιογράφων» κατ' επίφασην και πιστών σαν γενίτσαρων,

γ) μία παρέλαση ψευδοοικονομολογίσκων της φακής, «ειδημόνων» της σειράς, και ειδικών ελληναράδων με φανφαρονικούς τίτλους και φρου-φρου σαν τους κλόουν στα καρναβάλια, περισσότερο άσχετων και άβουλων τιμητών του χρεωκοπημένου θεοκρατικού δογματισμού περί «Αγορών» που βαφτίστηκε μάλλον από αβλεψία ή από χιούμορ σε «επιστήμη» παρά σοβαρά άτομα που ξέρουν τουλάχιστον πέντε αράδες,

και στο εξωτερικό από σκοτεινά και αδιαφανή συμφέροντα τα οποία χρησιμοποιούν μία συμμορία μούτρων όπως

έναν φασίστα πρόεδρο Ευρωπαϊκού Κοινοβουλείου (Σουλτς) που αρέσκεται να ορίζει Πρωθυπουργούς σε ξένα Κράτη και να περιφρονεί ολόκληρους λαούς ως νέος παρανοϊκός ψευδο-Καίσαρας, άσχετα που δεν έχει τη δύναμη για κάτι τέτοιο αλλά δεν το ξέρει όπως φαίνεται ο ίδιος,

έναν συνένοχο φοροφυγάδων-πολυεθνικών (Γιούνκερ) που με την άθλια δράση του έχει κοστίσει δισεκατομμύρια ευρώ χαμένα χρήματα στα Ευρωπαϊκά Κράτη, χρήματα που τόσο έλειψαν εξ' αιτίας του τόσα χρόνια σε όλους τους ευρωπαίους πολίτες για Σχολεία, Δημόσια Πανεπιστημιακή Έρευνα, Νοσοκομεία, Συντάξεις, Μισθούς, Δημόσιες Υποδομές και τόσα άλλα ζωτικά και απαραίτητα για την ευημερία όλων,

έναν θρασσύ κομιστή «τελεσιγράφων» από κάποια χώρα κάπου (Τουσκ) που καμώνεται σαν το αστείο νήπιο τον σπουδαίο στον καινούργιο του ρόλο (πρόεδρος Ευρωπαϊκού Συμβουλίου),

έναν ανάπηρο αλλά δυστυχώς αναίσθητο, διεφθαρμένο και επικίνδυνο Υπουργό Οικονομικών (Σόϊμπλε) που ούτε που ιδρώνει το αφτί του για το τι τραβάνε τόσα χρόνια τόσα εκατομμύρια ευρωπαίοι συνάνθρωποί του καθημερινά σε Ελλάδα και Ευρώπη εξαιτίας της δράσης του,

έναν αυθάδη παλιάτσο ολλανδό (Ντάϊσενμπλουμ) που αν δεν είχε «μπάρμπα στην Κορώνη» ούτε για ντελιβεράς σε πιτσαρία δεν έκανε με το μυαλό που κουβαλάει,

μία γελοία Λιθουανή Πρωθυπουργίνα που αντί να κοιτά τα χάλια της χώρας της έχει και το θράσσος να... κάνει και υποδείξεις σε τρίτους (!),

διαφόρους αγράμματους και ηλίθιους πουθενάδες ψευδοτεχνοκράτες της κακιάς ώρας (Τρόικα, αν και αυτή τη στιγμή με την επωνυμία «Θεσμοί»),

και διάφορα άλλα υποκείμενα που συμπληρώνουν την παραπάνω κουστωδία,

τσαλαπάτησε και έκαψε στην πυρρά τις Ιδρυτικές Συνθήκες της Ευρωπαϊκές Ένωσης σαν να ήταν κουρελόχαρτα, και επανδρώνει τους σκοτεινούς και αδιαφανείς διαδρόμους των Βρυξελλών επιχειρώντας να ορίζουν με αυταρχικό τρόπο τις μοίρες εκατομμυρίων ανθρώπων χωρίς να έχουν ιδέα πώς γίνεται αυτό, χωρίς να έχουν ιδέα τι εστί ευρωπαίος, και χωρίς να νοιάζονται καθόλου για τα «θέλω» και «έχω ανάγκη» τους και τις πολιτισμικές καταβολές τους.

Και σε αυτές τις βαρβαρικές Δυνάμεις, με κοσμοθεωρία τόσο οπισθοδρομική, αδιάλλακτη, παρανοϊκή και μισάνθρωπη σχεδόν όσο και εκείνη των τζιχαντιστών του ISIS, που ντύθηκαν την προβιά του «ευρωπαίου»,

Ο ελληνικός λαός απάντησε εχθές ένα βροντερό και περήφανο ΟΧΙ.

Διότι ανεξάρτητα του τι έγραφε το χαρτί της χθεσινής ψηφοφορίας, τελικά αυτό ήταν το αληθινό ερώτημα στο οποίο απάντησαν ΟΧΙ οι έλληνες, έτσι όπως το εξέλαβαν μέσα από τις καρδίες τους:
«Εμπιστεύεστε ότι οι παραπάνω άνθρωποι παρόλο που έχουν τόπο γέννησης την Ευρώπη έχουν συνάμα και ευρωπαϊκή συνείδηση και πολιτισμική ανατροφή όπως ισχυρίζονται οι ίδιοι για τους εαυτούς τους;

Είναι δηλαδή αληθινοί ευρωπαίοι, κατά τη γνώμη σας; ΝΑΙ ή ΟΧΙ;»

ΟΧΙ είπαν οι Έλληνες και πολύ ορθώς. Μπορεί όλοι οι παραπάνω να γεννήθηκαν κάπου μέσα στην Ευρώπη, αλλά ευρωπαίοι στην Παιδεία και στη συνείδηση οπωσδήποτε ΔΕΝ είναι.

Μογγόλοι τύπου Ταμερλάνου ίσως, μουτζαχεντίν του Αφγανιστάν πιθανόν, γκάνγκστερ με κουστούμια ενδεχομένως, απάτριδα τυχοδιωκτικά μεγαλοστελέχη αρπακτικής πολυεθνικής εταιρείας κάπως, τεξανοί βλαχο-ρατσιστές πετρελαιάδες που διαλύουν ολόκληρα οικοσυστήματα «για μια χούφτα δολλάρια» μάλλον.

Αλλά αυθεντικοί ευρωπαίοι σίγουρα ΔΕΝ είναι. Δεν έχουν καμία σχέση με Ευρώπη αυτές οι Δυνάμεις. Είναι κάτι ξένο με την Ευρώπη. Άσχετο τελείως. Ό,τι και αν γράφει η ταυτότητά τους.

Δυστυχώς ο πολιτικός πολιτισμός επιτάσσει βάσει καθωσπρεπισμού εμείς να φωνάζουμε για το δίκιο μας ενώ ξέρουμε ότι εκείνοι είναι ντουβάρια και δεν ακούνε τίποτα, αλλά αυταπάτες πια δεν έχουμε ως Έλληνες.

Επειδή ο Ευρωπαϊκός Πολιτισμός είναι τόσο Ανώτερος και Άφθαρτος που είναι φύσει αδύνατον να αποτελεί ιδιοκτησία κανενός,

και επειδή αυτός ο Πολιτισμός παραμένει και θα παραμένει για πάντα ζωντανός και κυρίαρχος στις καρδιές και στα μυαλά των ευρωπαίων πολιτών όποιοι ξένοι σε αυτόν και αν κοπροσκυλιάζουν έχοντας τώρα κάνει κατάληψη στις Βρυξέλλες, στην κάθε Συγγρού ή Χαριλάου Τρικούπη, στο κάθε τηλεοπτικό κανάλι,

το υπαρξιακό αυτό ερώτημα (Σ.Σ: να δεχτούμε την παραφροσύνη τους για να ησυχάσει απλά το κεφάλι μας από τις στριγγλιές τους;), και η απάντηση σε αυτό (Σ.Σ.: Όχι βέβαια. Άλλωστε δεν έχει νόημα αφού είναι έτσι κι αλλοιώς αυτό που δογματίζουν είναι βάρβαρο, ηλίθιο και καταδικασμένο εκ φύσεως) δεν πρόκειται να αλλάξει ούτε μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία.

Συνεπώς δεν υπάρχει ζήτημα. Αν δεν υποκύψουν οι παραπάνω στο τετελεσμένο, ότι δηλαδή ο Ευρωπαϊκός Πολιτισμός είναι Αιώνιος και Άφθαρτος, αν δεν συμμορφωθούν δηλαδή έστω και με το ζόρι σε αυτή τη Φυσική Νομοτέλεια και να αρχίσουν να φέρονται σαν αληθινοί ευρωπαίοι,

ή θα πρέπει να απεκδυθούν των αρμοδιοτήτων και της ισχύος τους και να περιθωριοποιηθούν τελείως έστω και δια της βίας από τώρα,

ή η ρήξη μαζί τους, εκ δικής τους υπαιτιότητας απολύτως, είναι δύσκολο να αποφευχθεί και η αληθινή βία σε μεγαλύτερη έκταση δύσκολα θα αποφευχθεί στο τέλος δυστυχώς.

Και σε μία τέτοια πιθανή ρήξη, επειδή η Φυσική Νομοτέλεια είναι εναντίον τους, αναπόφευκτα στο τέλος θα διαλυθούν εκείνοι και κανείς δεν μπορεί να το αλλάξει αυτό όσο και αν το θέλει και όση δύναμη και αν έχει.

Και όσο και αν ταλαιπωρηθεί στη διαδικασία η Ευρώπη και οι ευρωπαίοι από δαύτους και τα καμώματά τους».

Δαγρές Γιάννης – Φαρμακοποιός

Αντιπρόεδρος ΦΣΑ & ΠΦΣ ΝΠΔΔ

Διαβάστε ακόμη:

Δημοψήφισμα 2015: Η σημασία του Όχι για την υγεία και το πολιτικό αισθητήριο των φαρμακοποιών