Κατακραυγή ΕΣΑμεΑ για την 36χρονη και το νέο «Κωσταλέξι»
Την έντονη οργή και αγανάκτησή της για την νέα υπόθεση «Κωσταλέξι» και ειδικότερα για τα βασανιστήρια που υπέστη η 36χρονη ανάπηρη γυναίκα στην Καλλιθέα από τους ανθρώπους που υποτίθεται ότι την φρόντιζαν, εκφράζει η ΕΣΑμεΑ (Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία).
Η Ε.Σ.Α.μεΑ με ανακοίνωση της εκφράζει τις εύλογες ανησυχίες ότι μπορεί να υπάρχουν και άλλα παρόμοια περιστατικά που όμως δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας, ενώ κατηγορεί δικαίως τις αρμόδιες αρχές, αφού ελλείψει σοβαρών ελέγχων και ενός ολοκληρωμένου προγράμματος που θα διασφαλίζει τα δικαιώματα των συνανθρώπων μας με αναπηρία, τέτοια φαινόμενα βρίσκουν έδαφος να αναπτυχθούν.
«Αποτροπιασμός και οργή απέναντι σε όλους τους υπεύθυνους που άφησαν την κατάσταση να φτάσει σε αυτό το σημείο - απέναντι σε όλες τις Αρχές, σε όλες τις κοινωνικές υπηρεσίες που όφειλαν να είναι εκεί, που όφειλαν να προστατεύουν όλους τους πολίτες, ιδιαίτερα τους πλέον μόνους και ευάλωτους. Η ανικανότητά τους για μια ακόμη φορά αποδείχτηκε εγκληματική και πρέπει να λογοδοτήσουν.» επισημαίνεται στη ανακοίνωση.
Για πολλοστή φορά η ΕΣΑμεΑ τονίζει ότι όλα συγκλίνουν στο πόσο επιτακτική και άμεση είναι η ανάγκη ενός προγράμματος Α/βάθμιας κοινωνικής φροντίδας, που θα είναι σε άμεση επαφή με τους πολίτες, με τις οικογένειες και τους οικείους τους, που θα γνωρίζει τις ανάγκες τους και θα προστατεύει αποτελεσματικά τα δικαιώματά τους. Άμεσος στόχος πρέπει να είναι η αποτροπή των παραγόντων που μπορεί να οδηγήσει άτομα με αναπηρία και μέλη άλλων ευάλωτων κοινωνικών ομάδων του πληθυσμού σε κίνδυνο. Η οικονομική κρίση δεν μπορεί να αφήνει μόνους και σε ακραίες καταστάσεις ολόκληρες κοινωνικές ομάδες. Επόμενος στόχος του προγράμματος πρέπει να είναι η προστασία των δικαιωμάτων τους, ο έλεγχος του επιπέδου διαβίωσής τους, η κάλυψη των αναγκών τους, η ενημέρωση και η πληροφόρηση της κοινωνίας.
Ενώ διερωτάται ποιος μπορεί να υποστηρίξει με βεβαιότητα, ότι ήταν αυτό το τελευταίο θύμα; Ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι τώρα, αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχει πίσω από μια κλειστή πόρτα μια άλλη Μαρία, εγκαταλειμμένη από το Κράτος, την Αυτοδιοίκηση, την Κοινωνία, αβοήθητη, μόνη, στερούμενη των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων της; Τόσο επιτακτική ανάγκη είναι η άμεση δημιουργία αυτού του προγράμματος, αυτού του δικτύου Α/βάθμιας κοινωνικής φροντίδας.
«Δεν το χωράει ανθρώπου νους, το 2014 στην Ελλάδα, άνθρωποι να βασανίζονται επί χρόνια και καμία Δομή, καμία Υπηρεσία, καμία Αρχή, να μην έχει την ευθύνη. Το αναπηρικό κίνημα παλεύει και αγωνίζεται να αφυπνίσει την Πολιτεία και την Κοινωνία τέτοια γεγονότα να μην επαναληφθούν.
Τα κροκοδείλια δάκρυα δεν αρκούν- ούτε λειτουργούν ως κολυμβήθρα του Σιλωάμ.» αναφέρει η Συνομοσπονδία σε μία έκρηξη οργής.
Αλλά και η υφυπουργός Υγείας Κατερίνα Παπακώστα – Σιδηροπούλου, μιλώντας στη Δημόσια Τηλεόραση ην Δευτέρα για το εν λόγω περιστατικό δήλωσε πως «πρόκειται για μια τραγική ιστορία που συγκλονίζει το πανελλήνιο και δείχνει ότι πρέπει να είμαστε σε επαγρύπνηση όσον αφορά την κατ' οίκον φροντίδα των ανθρώπων εκείνων που έχουν αναπηρία.»