Αξιολόγηση βάρους: Οι 6 πιο αξιόπιστες μέθοδοι
Ο Δείκτης Μάζας Σώματος, ο οποίος υπολογίζεται με βάση το ύψος και τα κιλά, δεν αποτελεί αξιόπιστο εργαλείο αξιολόγησης του βάρους και οι ειδικοί σύντομα θα σταματήσουν να τον χρησιμοποιούν προκειμένου να σχηματίσουν μια σαφή εικόνα για την υγεία ενός ατόμου.
Μελέτη που εκπονήθηκε από ερευνητές του Πανεπιστημίου UCLA της Καλιφόρνια και δημοσιεύεται στην επιθεώρηση International Journal of Obesity υπέδειξε ότι η χρήση του ΔΜΣ οδηγεί σε λανθασμένες εκτιμήσεις του βάρους, κατατάσσοντας αρκετά άτομα στην κατηγορία των υπέρβαρων ή των παχύσαρκων και κατ’ επέκταση υπερεκτιμώντας τους κινδύνους που απειλούν την υγεία τους.
Επαγγελματίες υγείας και ασθενείς πρέπει, επομένως, να αναζητήσουν εναλλακτικές, πιο αξιόπιστες μεθόδους αξιολόγησης του βάρους, μεθόδους που θα συνυπολογίζουν και άλλες βασικές παραμέτρους (πέραν του ύψους και των κιλών), όπως η μυϊκή μάζα και το ποσοστό λίπους στο σώμα.
1. Λιπομετρητής-Δερματοπτυχόμετρο
Πρόκειται για ένα φθηνό και εύχρηστο εργαλείο που μοιάζει με τσιμπίδα και χρησιμοποιείται για να υπολογιστεί το ποσοστό λίπους στο σώμα μέσα σε μερικά λεπτά. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την εκτίμηση της σύστασης του σώματος σε διάφορα σημεία, όπως τα χέρια, η κοιλιά και οι μηροί. Η ακρίβεια του αποτελέσματος εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την πρότερη εμπειρία και τις γνώσεις του επαγγελματία που θα κάνει τη μέτρηση.
2. Μεζούρα
Η αναλογία ύψους-μέσης είναι αρκετά αξιόπιστη ως δείκτης για την αξιολόγηση του βάρους. Για να θεωρηθεί κάποιος υγιής, η περίμετρος της μέσης του πρέπει να είναι μικρότερη από το ½ του ύψους του. Για παράδειγμα, μια γυναίκα με ύψος 1,70 μέτρα δεν πρέπει να έχει μέση μεγαλύτερη από 85 εκατοστά σε περίμετρο. Η χρήση της κοινής μεζούρας μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην περίπτωση αυτή για τη μέτρηση της μέσης και ένα μέτρο για τη μέτρηση του ύψους. Σύμφωνα με το Αμερικανικό Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων, η μεγάλη περίμετρος της μέσης (η οποία υποδηλώνει αυξημένη συσσώρευση λίπους στην κοιλιά) συνδέεται με τον αυξημένο κίνδυνο διαβήτη τύπου 2, υπέρτασης και στεφανιαίας νόσου.
3. Υδροστατική μέτρηση
Η μέθοδος βασίστηκε στην Αρχή του Αρχιμήδη και αφορά στη σύγκριση του βάρους εκτός νερού και του βάρους κατά την πλήρη βύθιση στο νερό. Οι δύο τιμές που προκύπτουν, λαμβάνοντας υπ’ όψιν την πυκνότητα του νερού, καθορίζουν τη σωματική σύσταση (λίπος και καθαρή μάζα). Η μέθοδος αυτή έχει πολύ μικρό περιθώριο λάθους, γι’ αυτό και χρησιμοποιείται ευρέως στην κλινική έρευνα.
4. Πληθυσμογραφία Μετατόπισης Αέρα (ADP)
Η τεχνική είναι παρόμοια με αυτή της υδροστατική μέτρησης. Η μέτρηση πραγματοποιείται με τη βοήθεια μιας ειδικής «κάψουλας» και υπολογίζεται η ποσότητα αέρα που εκτοπίστηκε από το εσωτερικό της από το σώμα του ατόμου. Η Πληθυσμογραφία Μετατόπισης Αέρα πραγματοποιείται σε υψηλού επιπέδου εκπαιδευτικές εγκαταστάσεις και θεωρείται από τις πιο αξιόπιστες μεθόδους αξιολόγησης της σύστασης του σώματος.
5. Βιοηλεκτρική ανάλυση
Πραγματοποιείται με τη βοήθεια ειδικής ζυγαριάς που διαθέτει ηλεκτρόδια, τα οποία αποστέλλουν ήπια ηλεκτρικά ερεθίσματα σε ολόκληρο το σώμα μέσω των πελμάτων. Με τον τρόπο αυτό, υπολογίζεται πόσο γρήγορα κυκλοφορούν τα σήματα στο σώμα πριν επιστρέψουν στη συσκευή. Ο καθαρός ιστός στο σώμα μεταφέρει τα σήματα ταχύτερα σε σύγκριση με το λιπώδη ιστό κι έτσι η τελική μέτρηση αντανακλά με ακρίβεια το ποσοστό λίπους στο σώμα.
6. Μέτρηση απορρόφησης ακτίνων Χ διπλής ενέργειας (DEXA, DXA)
Η τεχνική περιλαμβάνει σάρωση του σώματος με ακτίνες Χ ώστε να μετρηθεί η οστική πυκνότητα, η καθαρή μάζα και η ποσότητα λίπους στο σώμα. Πρόκειται για μια προηγμένη τεχνική που αποδίδει αξιόπιστα αποτελέσματα.
Πηγή: Medical Daily
Διαβάστε επίσης:
Ιδανικό βάρος ανάλογα με το ύψος: Δείτε τον αναλυτικό πίνακα
Μήπως ανήκετε στην κατηγορία των «αδύνατων χοντρών»;