Ερευνητική ομάδα αναπτύσσει από του στόματος δισκίο ινσουλίνης που επιδρά όπως η ενέσιμη χορήγηση
Οι ερευνητές που εργάζονται για την ανάπτυξη δισκίων ινσουλίνης από το στόμα ως υποκατάστατο των καθημερινών ενέσεων ινσουλίνης έχουν κάνει μια ανακάλυψη που αλλάζει τα μέχρι σήμερα δεδομένα. Συγκεκριμένα, ανακάλυψαν ότι η ινσουλίνη που χορηγείται από το στόμα απορροφάται από τους αρουραίους με τον ίδιο τρόπο που λειτουργεί η ενέσιμη ινσουλίνη.
Μια ομάδα ερευνητών του Πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολομβίας που εργάζονται για την ανάπτυξη δισκίων ινσουλίνης από το στόμα ως υποκατάστατο των καθημερινών ενέσεων έχουν κάνει μια ανακάλυψη που αλλάζει τα μέχρι σήμερα δεδομένα.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι η ινσουλίνη που χορηγείται από το στόμα απορροφάται από τους αρουραίους με τον ίδιο τρόπο όπως και η ενέσιμη ινσουλίνη.
«Αυτά τα συναρπαστικά αποτελέσματα δείχνουν ότι βρισκόμαστε στο σωστό δρόμο για την ανάπτυξη ενός σκευάσματος ινσουλίνης βελτιώνοντας την ποιότητα ζωής, καθώς και την ψυχική υγεία, περισσότερων από εννέα εκατομμυρίων διαβητικών Τύπου 1 σε όλο τον κόσμο», λέει ο καθηγητής Δρ. Anubhav Pratap-Singh, κύριος ερευνητής της μελέτης.
Εξηγεί ότι η έμπνευση πίσω από την αναζήτηση μιας μη ενέσιμης ινσουλίνης προέρχεται από τον διαβητικό πατέρα του, ο οποίος κάνει ένεση ινσουλίνης 3-4 φορές την ημέρα τα τελευταία 15 χρόνια.
Σύμφωνα με τον Δρ. Alberto Baldelli, ανώτερο συνεργάτη στο εργαστήριο του Δρ. Pratap-Singh, ανακαλύφθηκε πως το 100% της ινσουλίνης που χορηγείται από το στόμα πηγαίνει κατευθείαν στο ήπαρ. Στον αντίποδα σε προηγούμενες προσπάθειες ανάπτυξης πόσιμης ινσουλίνης, το μεγαλύτερο μέρος της ινσουλίνης είχε συσσωρευτεί στο στομάχι.
Το δισκίο ινσουλίνης
Όταν πρόκειται για την παροχή ινσουλίνης, οι ενέσεις δεν είναι οι πιο άνετες ή βολικές για τους ασθενείς με διαβήτη. Αλλά με αρκετές άλλες εναλλακτικές λύσεις ινσουλίνης που χορηγούνται από το στόμα και είναι υπό δοκιμή η ίδια ερευνητική ομάδα εργάστηκε στοχεύοντας ένα υψηλότερο ποσοστό απορρόφησης.
Η ομάδα του Dr. Pratap-Singh ανέπτυξε ένα διαφορετικό είδος δισκίου που δεν είναι φτιαγμένο για κατάποση, αλλά αντίθετα διαλύεται στο στόμα.
Αυτή η μέθοδος κάνει χρήση της λεπτής μεμβράνης που βρίσκεται μέσα στην επένδυση του εσωτερικού μάγουλου και του πίσω μέρους των χειλιών (επίσης γνωστό ως στοματικός βλεννογόνος). Έτσι, μεταφέρθηκε πολύ γρήγορα όλη η ινσουλίνη στο ήπαρ που ήταν και το ζητούμενο.
«Για την ενέσιμη ινσουλίνη χρειαζόμαστε συνήθως 100iu ανά δόση. Άλλα είδους δισκία που αναπτύσσονται και πηγαίνουν στο στομάχι μπορεί να χρειάζονται 500iu ινσουλίνης, η οποία σπαταλάται ως επί το πλείστον, και αυτό είναι ένα σημαντικό πρόβλημα που προσπαθούμε να επιλύσουμε », λέει ο Yigong.
Τα περισσότερα δισκία ινσουλίνης που είναι υπό ανάπτυξη τείνουν να απελευθερώνουν ινσουλίνη αργά σε διάστημα δύο έως τεσσάρων ωρών, ενώ η ενέσιμη ινσουλίνη ταχείας αποδέσμευσης μπορεί να απελευθερωθεί πλήρως σε 30-120 λεπτά.
«Παρόμοια με την ένεση ινσουλίνης ταχείας δράσης, το δισκίο χορήγησης από το στόμα απορροφάται μετά από μισή ώρα και μπορεί να διαρκέσει περίπου δύο έως τέσσερις ώρες», λέει ο Δρ. Baldelli.
Πιθανά ευρεία οφέλη
Ακόμη δεν έχουν γίνει έρευνες σε ανθρώπους και για να συμβεί αυτό ο Δρ. Pratap-Singh λέει ότι θα χρειαστούν περισσότερος χρόνος, χρηματοδότηση και συνεργάτες.
Ο Δρ. Pratap-Singh εξηγεί ότι η ελπίδα της ομάδας του είναι να μειώσουν το κόστος της ινσουλίνης ανά δόση, καθώς η από του στόματος εναλλακτική λύση θα μπορούσε να είναι φθηνότερη σε κόστος και πιο εύχρηστη για τους διαβητικούς. Επίσης, η μεταφορά των δισκίων θα ήταν ευκολότερη για τους διαβητικούς οι οποίοι επί του παρόντος διατηρούν τις δόσεις ινσουλίνης στο ψυγείο.
Πηγή:sciencedaily.com