Εκλογές ΣΦΕΕ: Εκκωφαντικό «όχι» Παπαταξιάρχη - Είναι η στρατηγική, ανόητε, όχι τα πρόσωπα...

Της Νατάσσας Ν. Σπαγαδώρου

Μία δήλωση – τοποθέτηση «βόμβα» κατά πολλούς, λιγότερο έκπληξη για άλλους, με την οποία τονίζει ότι δεν πρόκειται να διεκδικήσει την προεδρία του κορυφαίου για το φάρμακο Συνδέσμου. Με μία δήλωση εξαιρετικά καλογραμμένη και στοχευμένη (άλλωστε ο κ. Παπαταξιάρχης γνωρίζει άριστα το θέμα της επικοινωνίας αλλά και της ουσίας των λέξεων) δηλώνει πως «ο φαρμακευτικός κλάδος οφείλει να επαναπροσδιορίσει τη στρατηγική του αλλά και να επανατοποθετήσει τις αξίες του. Η οποιαδήποτε ανανέωση προσώπων και διοίκησης σιγουρά βοηθά, αλλά δεν απαντά συνολικά στο πρόβλημα. Η απάντηση οφείλει να εμπεριέχει ένα νέο σχέδιο στρατηγικής, συλλογικότητας, αλλά και να εδράζεται σε ανανεωμένη φυσιογνωμία, νέα ηγετικά πρότυπα και αρχές».

Επομένως, παραφράζοντας την φράση που είχε πει κάποτε ο Μπιλ Κλίντον « ...είναι η οικονομία ανόητε» θα λέγαμε πως και ο κ. Παπαταξιάρχης μας τονίζει «είναι η στρατηγική ανόητε και όχι τα πρόσωπα»!

Είναι γεγονός, ότι το όνομα του κ. Παπαταξιάρχη ακουγόταν αρκετά τον τελευταίο καιρό για την προεδρία του ΣΦΕΕ, καίτοι ο ίδιος είναι επικεφαλής του PhRMA Innovation Forum των ερευνητικών φαρμακοβιομηχανιών δηλαδή. Ωστόσο όπως όλα δείχνουν, ο κ. Παπαταξιάρχης δεν επιθυμεί τελικά τα προφανή πράγματα και με τη θέση του αυτή, αποφάσισε να μείνει στα μετόπισθεν, αποδεικνύοντας ότι ακόμη και έτσι, μπορεί κάποιος να είναι εξίσου υποστηρικτικός στη μεγάλη μάχη του φαρμάκου και του στοιχήματος της ανάπτυξης. Ο κ. Παπαταξιάρχης αποφάσισε στη μάχη αυτή να μην είναι ο «Στρατηγός», αλλά ο «διοικητής του Τάγματος» ο οποίος «με το καπέλο» της PIF, θα μπορέσει να στηρίξει ενδεχομένως ακόμη πιο αποτελεσματικά, τον νέο πρόεδρο του ΣΦΕΕ.

Αλλά και ο σημερινός πρόεδρος του Συνδέσμου κ. Πασχάλης Αποστολίδης με δηλώσεις του στο onMed πριν μερικές ημέρες, αποφάσισε να μην είναι για δεύτερη θητεία υποψήφιος για την προεδρία του ΣΦΕΕ, τονίζοντας ωστόσο και ο ίδιος, ότι θα στηρίξει με όλες τους τις δυνάμεις το νέο πρόσωπο που θα αναλάβει την ηγεσία.

Επομένως, εφόσον έχουν πέσει τα ονόματα, να πούμε ότι τα στελέχη που ακούγονται για την προεδρία του ΣΦΕΕ είναι ο επικεφαλής της Novo Nordisk Ολύμπιος Παπαδημητρίου και ο αφιχθείς πριν λίγο καιρό από την Κωνσταντινούπολη επικεφαλής της Merck κ. Γιάννης Βλόντζος.

Δεν αποκλείεται ωστόσο, να υπάρξει έκπληξη με τις εκλογές αυτές και εν κατακλείδι να δούμε κάποιο πρόσωπο outsider να καταλαμβάνει την θέση του προέδρου.

Όποιο πρόσωπο πάντως και να ηγηθεί (γιατί θα πρέπει πράγματι να ηγηθεί και όχι μόνο να διοικήσει όπως τονίζει χαρακτηριστικά ο κ. Παπαταξιάρχης) θα πρέπει να στηρίξει δυναμικά και μάχιμα τον κλάδο, πολύ περισσότερο από άλλες φορές. Και αυτό, διότι τα πράγματα πλέον έχουν αλλάξει! Ο κλάδος μετά από 10 σχεδόν χρόνια κρίσης και Μνημονιακών πολιτικών έχει καταρρακωθεί, τα μέτωπα είναι πολλά, η υπόθεση της Novartis ανοιχτή πληγή, οι μεταρρυθμίσεις αργούν, τον ερχόμενο Αύγουστο η Ελλάδα βγαίνει από το Πρόγραμμα και επομένως ήρθε η ώρα για μία σοβαρή και αξιόπιστη εθνική πολιτική φαρμάκου, για μία εθνική στρατηγική. Τα ψέματα και οι δικαιολογίες τελείωσαν.

Ο νέος πρόεδρος του ΣΦΕΕ θα πρέπει να σπάσει πολλά αυγά και να πείσει τους κυβερνώντες, ότι η φαρμακοβιομηχανία δεν είναι ένας ακόμη κλάδος, αλλά η πραγματική ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας και επιχειρηματικότητας. Η ευκαιρία για την επόμενη αναπτυξιακή ημέρα της χώρας. Και στον αγώνα αυτόν, θα απαιτηθούν ισχυρές συμμαχίες!

Αναλυτικά η δήλωση του κ. Μάκη Παπαταξιάρχη έχει ως εξής:

«Αναμφίβολα ο φαρμακευτικός κλάδος στην Ελλάδα διέρχεται μια περίοδο κρίσης. Αιτιολογημένη, δικαιολογημένη αλλά και σε κάποιο βαθμό αδικαιολόγητη. Η κρίση αυτή αγγίζει και τα θεσμικά πρότυπα, ενώ ταυτόχρονα έχει και ουσιαστικό θεσμικό περιεχόμενο.

Στη μετεξέλιξή της, γίνεται και κρίση εκπροσώπησης. Ο φαρμακευτικός κλάδος οφείλει να επαναπροσδιορίσει τη στρατηγική του αλλά και να επανατοποθετήσει τις αξίες του. Η οποιαδήποτε ανανέωση προσώπων και διοίκησης σιγουρά βοηθά, αλλά δεν απαντά συνολικά στο πρόβλημα. Η απάντηση οφείλει να εμπεριέχει ένα νέο σχέδιο στρατηγικής, συλλογικότητας, αλλά και να εδράζεται σε ανανεωμένη φυσιογνωμία, νέα ηγετικά πρότυπα και αρχές.

Στη βάση της παραπάνω λογικής και πλαισίου, δεν προτίθεμαι να διεκδικήσω την προεδρία του ΣΦΕΕ. Προσωπικές στρατηγικές δε χωρούν και όλα κρίνονται στο πεδίο της προσφοράς. Η καινοτομία όπως ορίζεται από το PhRMA Innovation Forum σαφώς μπορεί να λειτουργήσει εξισορροπητικά, ενώ η τεχνογνωσία και η ηθική στην επιχειρηματικότητα με τον τρόπο που προτάσσονται και υπηρετούνται από το φορέα, μπορούν να λειτουργήσουν θεμελιακά.

Η προεδρία του PIF δεν θα πρέπει να είναι σκαλοπάτι για τη διεκδίκηση της προεδρίας του ΣΦΕΕ, αλλά να προσφέρει εκείνο τον εφελκυσμό που θα ενδυναμώσει το Σύνδεσμο στις προκλήσεις και αντιξοότητες της επόμενης πολύ δύσκολης μέρας. Άλλωστε το PIF θεσμικά και αναπτυσσόμενο το ίδιο, έχει να προσφέρει πολύ περισσότερα ώστε μαζί με την υγιή επιχειρηματικότητα και τις σημαντικές προσπάθειες της Τοπικής Ελληνικής Φαρμακοβιομηχανίας ως οι δύο συνιστώσες, να επιτρέψουν και να υποχρεώσουν τη συνισταμένη του Συνδέσμου σε αξιόπιστη και αποδοτική μελλοντική πορεία.

Μπορούμε να συνδράμουμε με όρους διαφάνειας, ισχυρής ηγεσίας, υπευθυνότητας και χρέους στον Έλληνα ασθενή και την Πολιτεία. Η συλλογικότητα και οι δεσμεύσεις μας, μας επιτρέπουν να είμαστε χρήσιμοι δρώντας καταλυτικά από άλλους αναγκαίους θεσμικούς ρόλους».

Διαβάστε ακόμη:

Η αισιοδοξία του κ. Τσίπρα, ο ρεαλισμός της φαρμακοβομηχανίας & η σύζυγος του Καίσαρα

Εκλογές ΣΦΕΕ: Εν μέσω Novartis & εξόδου από το Μνημόνιο - Όχι Αποστολίδη για β' θητεία

ΣΦΕΕ & PIF: Παρέμβαση κόλαφος για κοινωνία, φάρμακο, Novartis και την έξοδο από το Μνημόνιο

Μήνυμα ΣΦΕΕ από Δελφούς: Η Ελλάδα επενδυτικό hub για κλινική έρευνα σε όλη την Ευρώπη

Αποστολίδης: Η υπόθεση Novartis να μη γίνει άλλοθι για επιβολή νέων μέτρων

Φτωχότερη κατά 1.700 θέσεις εργασίας η φαρμακοβιομηχανία

Αγωνία ΣΦΕΕ για το 2018: Το τέλος της Επιτροπείας θα φέρει άραγε τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις;

Ξανθός: Σημαντικές οι μεταρρυθμίσεις για την υγεία - Θετικό πρόσημο στη φαρμακευτική πολιτική