Έκρηξη Τρύφων: Εάν διαλύσουν το ελληνικό φάρμακο, θα γίνουμε γκαρσόνια της Ευρώπης - Ενοχλούμε κάποιους...

Της Νατάσσας Ν. Σπαγαδώρου

Το φάρμακο αποτελεί πεδίο και τομέα υψηλής τεχνολογίας και εάν αφαιρεθεί από τις χώρες των νοτίων χωρών, τότε δεν μας μείνει τίποτε άλλο, παρά να είμαστε γκαρσόνια της Ευρώπης. Το θέμα αυτό υπογράμμισε χθες με δύο συνεντεύξεις του στο Κόκκινο και στο Real FM ο κ. Τρύφων, στέλνοντας ξεκάθαρο μήνυμα ότι το διεθνές λόμπι πιέζει με τρόπο που ευνοεί τις μεγάλες πολυεθνικές.

Ταυτόχρονα, ο κ. Τρύφων αναφέρθηκε στο γεγονός ότι η Ελλάδα και συγκεκριμένα οι ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες ενοχλούν την ισχυρή Ευρώπη: «...Κάποιοι δεν θέλουν να υπάρχει ελληνική παραγωγή και οι ελληνικές εταιρείες, επειδή μπαίνουμε στην Ευρώπη, ενοχλούμε», σημείωσε με νόημα.

Η έκρηξη του προέδρου της ΠΕΦ σημειώθηκε μόλις μία ημέρα μετά την επίσκεψη της Τρόικας στο υπουργείο Υγείας, η οποία απαιτεί παράλογα μέτρα, τα οποία εάν εφαρμοσθούν, θα παραδώσουν την αγορά στα ακριβά εισαγόμενα φάρμακα. Η τρόικα ζητά ένα νέο τρόπο τιμολόγησης, ο οποίος θα δώσει την χαριστική βολή στα παλιά οικονομικά φάρμακα και στην ελληνική φαρμακοβιομηχανία. Πρόκειται για μονομερή παρέμβαση των Θεσμών, η οποία δεν έχει κανένα όφελος για τα ασφαλιστικά ταμεία.

Ο πρόεδρος της ΠΕΦ, στοχοποίησε ειδικότερα τις πολυεθνικές τονίζοντας τα εξής:

«Το διεθνές λόμπι πιέζει προς τον τρόπο που ευνοεί τις μεγάλες πολυεθνικές. Κι αυτό είναι ξεκάθαρο, έχουν πάρα πολλά μέσα στη διάθεσή τους και δεν είναι τυχαίο αυτή τη στιγμή, ότι οι μεγάλες πολυεθνικές ελέγχουν ένα πολύ πολύ μεγάλο μέρος της παγκόσμιας φαρμακευτικής βιομηχανίας, κάνουν φυσικά έρευνα και καινοτομία και παράγουν φάρμακα και συμβάλλουν. Αλλά επίσης είναι ξεκάθαρο, ότι, εάν τομείς υψηλής τεχνολογίας, όπως είναι το φάρμακο, αφαιρεθούν από οικονομίες των νοτίων χωρών, όπως είναι η Ελλάδα, τελικώς πραγματικά το να πει κανείς, ότι θα μείνουμε μόνο για να πούμε, ότι θα είμαστε τα γκαρσόνια της Ευρώπης, και χωρίς λόγο, γιατί, όπως σας είπα, δεν προκαλούμε δαπάνη στο σύστημα, είναι μια κεντρική στρατηγική απόφαση.

Το θέμα είναι οπωσδήποτε πάρα πολύ σύνθετο, συνέχισε ο πρόεδρος της ΠΕΦ, και επίσης είναι ξεκάθαρο, ότι γύρω από τις Βρυξέλες, υπάρχουν πάρα πολλά σώματα, τα οποία προσπαθούν με επιχειρήματα να κατευθύνουν την πολιτική προς τις δικές τους επιδιώξεις. Διότι, π.χ στο φάρμακο, στη φαρμακευτική πολιτική διεθνώς, υπάρχουν 2 τρόποι ως προς την τιμολόγηση και την αποζημίωση, που μπορούν να φτάσει κανείς στο ζητούμενο, που είναι η συγκράτηση της δαπάνης και δεύτερο ζητούμενο φυσικά είναι και η μείωση της συμμετοχής των ασφαλισμένων, γιατί αυτό δεν μπαίνει στο τραπέζι από όλους, εμείς το βάζουμε. Τα φάρμακά μας έχουν χαμηλή συμμετοχή, εάν χρησιμοποιηθούν.

Για την οικονομική διάσταση των γενοσήμων αλλά και για την μονομερή παρέμβαση της τρόικας, ο κ. Τρύφων υπογράμμισε:

«Σήμερα, τα ελληνικά φάρμακα – γενόσημα δίνονται με μία έκπτωση 70% από την αρχική τιμή. Αυτή είναι μια έκπτωση ρεκόρ, που δεν έχει δοθεί ποτέ άλλοτε, και παρ' όλα αυτά ήρθαν χθες μονομερώς και υπήρξαν περαιτέρω απαιτήσεις για μειώσεις μόνο στα ελληνικά φάρμακα, μόνο στα παραγόμενα φάρμακα. Αυτό είναι απίστευτο, διότι υπάρχει ένα κλειστός προϋπολογισμός στα 2 δις, δεν χρειάζεται ισοδύναμα και οποιαδήποτε υπέρβαση της δαπάνης κατανέμονταν ισότιμα μεταξύ των εταιρειών, εισαγομένων, παραγομένων κλπ, όλων των εταιρειών.

Χθες λοιπόν είδαμε μία απίστευτη μονομερή παρέμβαση και φοβάμαι, ότι μπορεί να έρθει και ως προαπαιτούμενο στο άμεσο μέλλον.

Αντί λοιπόν να τεθούν τα μεγάλα θέματα (που απασχολούν όλα τα ευρωπαϊκά Ταμεία, όπως, πως γίνεται η ορθή συνταγογράφηση, τα θεραπευτικά πρωτόκολλα, πως μπαίνουν τα ακριβά φάρμακα στο σύστημα σε χαμηλές τιμές, έτσι ώστε να έχει πρόσβαση ο ασθενής στα καινούρια ακριβά φάρμακα) έρχεται ξαφνικά και λέει κανείς, ένα φάρμακο που ήταν παλιά εισαγόμενο στα 30 ευρώ, σήμερα το δίνει η ελληνική φαρμακοβιομηχανία 7 ευρώ, αυτό να πάει στα 2».

Αναφορικά με το θέμα της υποκατάστασης, ο κ. Τρύφων υπογράμμισε:

Το θέμα του φαρμάκου είναι αρκετά σύνθετο, διότι στην περίπτωσή του δεν χρησιμοποιείται το φθηνότερο. Εάν συνέβαινε αυτό, η ΕΦ θα είχε 80% μερίδιο αγοράς. Δηλαδή εάν εσείς σήμερα πάτε στο φαρμακείο της γειτονιάς σας και πείτε στον φαρμακοποιό «Δώστε το φθηνότερο υπερτασικό φάρμακο», θα δείτε, ότι το συγκεκριμένο φάρμακο έχει σταματήσει να κυκλοφορεί, γιατί ήταν τόσο φθηνό που αποσύρθηκε. Δεν το χρησιμοποιεί κανείς. Εμείς αυτά τα φάρμακα τα παράγουμε και τα πετάμε τελικά, διότι έχουν υποκατασταθεί από ίδια παρόμοια, π.χ στην υπέρταση καινούρια φάρμακα που έχουν κατακλύσει λόγω του ότι είναι καινούρια κι από το μάρκετινγκ των εταιρειών την αγορά.

Αντί λοιπόν να πάμε σε ένα συνολικό σύστημα αποζημίωσης και ελέγχου της συνταγογραφίας, πάμε και βλέπουμε κάποια πράγματα μονομερώς μόνο για τις τιμές των παλαιών φαρμάκων.

Όποιος από την Ευρώπη τα βλέπει αυτά, από τη μια γελάει κι από την άλλη εκνευρίζεται, γιατί διαπιστώνει, ότι είμαστε πειραματόζωα. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά κάποιοι δεν θέλουν να υπάρχει ελληνική παραγωγή και οι ελληνικές εταιρείες, επειδή μπαίνουμε στην Ευρώπη, ενοχλούμε.

Σε ερώτηση εάν υπάρχει επικοινωνία με την κυβέρνηση, ο κ.Τρύφων απάντησε μεταξύ άλλων:

«Ναι, υπάρχει και οφείλω να ομολογήσω, πως ο κ. Ξανθός προσπάθησε και προσπαθεί με επιχειρήματα να δει κάποια θέματα, καθώς καταλαβαίνει. Υπάρχουν βέβαια και κάποια θέματα που υπερβαίνουν ένα μεμονωμένο υπουργείο και νομίζω, ότι είναι θέματα συνολικής πολιτικής. Διότι προφανώς, όταν κανείς έχει να πει, ότι εγώ θέλω κάποια ισοδύναμα, 23% για το ΦΠΑ στην εκπαίδευση, είναι ένα δύσκολο θέμα. Εδώ, δεν ζητούνται ισοδύναμα, γιατί υπάρχουν. Υπάρχει κλειστός προϋπολογισμός, υπάρχει το rebate & το clawback. Είναι δηλαδή ένα μέτρο, το οποίο είναι θεσμοθετημένο και δεν δημιουργεί κάποια επιπλέον δαπάνη».

Τέλος, ο πρόεδρος της ΠΕΦ αναφέρθηκε στην χαρτογράφηση της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας, ας τον ακούσουμε:

«Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 22 ελληνικές παραγωγικές μονάδες, που παράγουν στην Ελλάδα φάρμακα με 11.000 άμεσα εργαζόμενους και μέσω συνεργασιών με υποκατασκευαστές άλλους 25.000 με 30.000 έμμεσα εργαζόμενους. Η ελληνική φαρμακοβιομηχανία έχει το 20% της αγοράς και της δαπάνης, το 80% είναι στα εισαγόμενα φάρμακα. Με το 20% της αγοράς και της δαπάνης η ελληνική φαρμακοβιομηχανία ελέγχει πάνω από το 60% των θέσεων εργασίας στη χώρα μας. Και βέβαια παράγουμε φάρμακα και διαθέτουμε φάρμακα στα Ταμεία, τα οποία κατά τεκμήριο και σε απόλυτη τιμή είναι τα φθηνότερα και οικονομικότερα».

Διαβάστε ακόμη:

Προκλητική μονομερής παρέμβαση των θεσμών στις τιμές των παλαιών και οικονομικών φαρμάκων

Τρύφων: Να ασκήσει βέτο η κυβέρνηση στις παράλογες απαιτήσεις για το φάρμακο

Αδιέξοδη η επικέντρωση μόνο στην τιμή για το φάρμακο: Μήπως ήρθε η ώρα να μιλήσουμε σοβαρά για ανάπτυξη;