Aids: Το νόσημα που έγινε χρόνιο, το λυτρωτικό επίδομα, τα ΚΕΠΑ & η αυτοκτονία της οροθετικής

Και αυτό διότι ενώ όλα τα στοιχεία καταδεικνύουν το γεγονός ότι το Αids πλέον στις ημέρες μας έχει γίνει χρόνιο νόσημα, χθες έγινε γνωστό ότι μία από τις γυναίκες που είχαν συλληφθεί το Μάιο του 2012 ως εκδιδόμενες οροθετικές, ενώ ταυτόχρονα οι φωτογραφίες τους είχαν δοθεί στη δημοσιότητα, αποφάσισε να δώσει τέλος στη ζωή της. Να σημειωθεί ότι τα στοιχεία είχαν δοθεί στη δημοσιότητα με τη σύμφωνη γνώμη του τότε υπουργού Υγείας κ. Ανδρέα Λοβέρδου. Η οροθετική άφησε ένα αποχαιρετιστήριο γράμμα και πήρε την τελευταία της δόση, ενώ την είδηση του θανάτου της ανακοίνωσε η Χρύσα Μπότση, γιατρός και μέλος της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στις διωκόμενες οροθετικές με μια ανάρτησή της στον διαδικτυακό τόπο tomov.

Πρόκειται αναμφισβήτητα για μια τραγική είδηση, η οποία θα πρέπει να στείλει πολλαπλά μηνύματα σε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς.

Μιλώντας ωστόσο για οροθετικές γυναίκες, αξίζει να σημειωθεί και μια θετική πλευρά της ιστορίας, καθώς όπως ανακοινώνει η Ελληνική Εταιρεία Μελέτης και Αντιμετώπισης του Αids, πολλές οροθετικές έχουν γεννήσει υγιή παιδιά, ενώ υγιή παιδιά έχουν αποκτήσει και ζευγάρια όπου ο άνδρας είναι οροθετικός.

Τα στοιχεία αυτά προκύπτουν από τις μονάδες του ΟΚΑΝΑ στα νοσοκομεία του ΕΣΥ. Να σημειωθεί ότι σήμερα υπάρχουν 11 τέτοιες μονάδες στην Αττική και από μία στη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα, την Αλεξανδρούπολη και την Κρήτη.

Ο πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης και Αντιμετώπισης του Αids κ. Μάριος Λαζανάς αναφέρει στο onMed ότι το Αids πλέον έχει πάρει την μορφή χρονίου νοσήματος και είναι θετικό ότι υπάρχει μείωση μεταξύ των χρηστών που κάνουν ενδοφλέβια χρήση. Το 50% των χρηστών που προσέρχονται στις μονάδες γίνονται καλά, αναφέρει ο κ. Λαζανάς, προσθέτοντας ότι το μεγάλο στοίχημα είναι οι άνθρωποι αυτοί να προσέλθουν στις μονάδες και να τους φροντίσει κάποιος, διότι είναι γνωστό ότι αποτελούν ένα δύσκολο πληθυσμό με πολλά ψυχολογικά και άλλα προβλήματα.

Πάντως αξίζει να σημειωθεί ότι σε συνέντευξη τύπου που παραχώρησε πριν μερικές ημέρες η Ελληνική Εταιρεία Μελέτης και Αντιμετώπισης του Αids, έγινε γνωστό ότι φορείς και ασθενείς από τον ιό του Αids (HIV) μπαίνουν στη διαδικασία των ΚΕΠΑ. Και προκειμένου να πάρουν αυτό το επίδομα, πρέπει τα ΚΕΠΑ να τους αποδώσουν ποσοστό αναπηρίας 50% και ορισμένες άλλες προϋποθέσεις, όπως η πτώση της άμυνας του οργανισμού κ.λπ.

Να σημειωθεί ότι η πρόταση της εταιρείας είναι να θεσπιστεί «κοινωνικό επίδομα» με τουλάχιστον, 50% αναπηρία για όσους έχουν προσβληθεί από τον ιό, 67% αναπηρία για όσους έχουν συνοδά νοσήματα και 80% για όσους νοσήσουν.

Επίσης, πριν από μία εβδομάδα, ο κ. Λαζανάς ισχυρίστηκε ότι λόγω της κρίσης, κάποιοι τοξικομανείς επιδιώκουν να κολλήσουν τον ιό HIV για να πάρουν το επίδομα των 700 ευρώ που δικαιούνται οι οροθετικοί! Ωστόσο, ο ίδιος αργότερα ανέφερε πως δεν υπάρχουν στοιχεία και πως οι εκτιμήσεις αυτές προκύπτουν από την πραγματικότητα που ζούμε όλοι και είναι εύλογο να εξάγουμε αυτά τα συμπεράσματα.

Τα περιστατικά HIV λοίμωξης που είχαν δηλωθεί στο ΚΕΕΛΠΝΟ παρουσιάζουν πτωτική τάση το 2014 συγκριτικά με αντίστοιχες περιόδους της τριετίας του 2011-2013. Σε απόλυτους αριθμούς, μεταξύ Ιανουαρίου έως Οκτωβρίου 2014 δηλώθηκαν στο ΚΕΕΛΠΝΟ 654 HIV λοιμώξεις, εκ των οποίων οι 563 (86,1%) αφορούσαν σε άνδρες και οι 91 (13,9%) σε γυναίκες. Συνολικά, από την εμφάνιση της νόσου στην Ελλάδα, έχουν καταγραφεί 14.288 περιστατικά (82,3% άντρες) με 2.471 θανάτους και 6.850 άτομα σε αγωγή.

Από την πλευρά του, ο Σύλλογος Οροθετικών Ελλάδος «Θετική Φωνή» αναφέρει ότι «τα στοιχεία για το 2014 καταγράφουν πτώση των περιστατικών λοίμωξης από τον ιό HIV στο πρώτο δεκάμηνο του έτους, τόσο στο γενικό πληθυσμό όσο και στους χρήστες ενδοφλέβιων ναρκωτικών ουσιών, συγκριτικά με τις αντίστοιχες περιόδους της προηγούμενης τριετίας. Η συγκεκριμένη εξέλιξη είναι σίγουρα ενθαρρυντική, ωστόσο δεν πρέπει να μας κάνει να εφησυχάζουμε».

Η Ελλάδα, σύμφωνα με τον Σύλλογο, έχει ανάγκη από ένα νέο Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την αντιμετώπιση του HIV/AIDS, προκειμένου να δομήσει στέρεες βάσεις και μια βιώσιμη πολιτική για ένα θέμα που αφορά στη δημόσια υγεία, αλλά και στην προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η θεμελίωση σύγχρονων πολιτικών για την καταπολέμηση του HIV/AIDS, η δυναμική έμφαση στην πρόληψη, η καταπολέμηση του κοινωνικού στιγματισμού, η ανάπτυξη σύγχρονων εκπαιδευτικών πολιτικών και η ενίσχυση των θεραπευτικών δομών στη χώρα μας πρέπει να τοποθετηθούν ως επείγουσες προτεραιότητες στον κοινό αγώνα πολιτείας, επιστημονικής κοινότητας και κοινωνίας των πολιτών.