Σαρδόνιο γέλιο: Μάθετε την άγνωστη ιστορία...

Η λέξη σαρδόνιος είναι ελληνικού ετύμου, καθώς προέρχεται από το φυτό σαρδάνη, ενδημικό της Σαρδηνίας.

Ο όρος άρχισε να διαδίδεται περί το 17ο αιώνα από την Γαλλική (sardonien - sardonique), όμως οι Γάλλοι τον πήραν από τους Λατίνους (sardonicus) και αυτοί με τη σειρά τους από τους Αρχαίους Έλληνες.

Ο Όμηρος αναφέρει τον όρο σε κείμενά του και τον χρησιμοποίησε για να περιγράψει το πικρό ή περιφρονητικό γέλιο του Οδυσσέα.

Σύμφωνα με το Discovery News, το σαρδόνιο γέλιο έχει τις ρίζες του στο δηλητηριώδες, ενδημικό φυτό σαρδάνη του νησιού Σαρδηνία στη Μεσόγειο.

Φυτοχημικές αναλύσεις που πραγματοποιήθηκαν το 2009, με τη σχετική μελέτη να δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Journal of Natural Products, αποκάλυψαν ότι οι τοξικές αλκοόλες του πολυετούς φυτού Oenanthe crocata που ευδοκιμεί κοντά στις λίμνες και τα ποτάμια της Σαρδηνίας προκαλούν τη σύσπαση των μυών του προσώπου, προκαλώντας τη στρέβλωση και το χαρακτηριστικό μοχθηρό χαμόγελο.

Σύμφωνα με αρχαία γραπτά, η σαρδάνη χρησιμοποιήθηκε στην προ-ρωμαϊκή Σαρδηνία για την τελετουργική θανάτωση ηλικιωμένων που δεν μπορούσαν πλέον να συντηρούν και να φροντίζουν τον εαυτό τους.

Ως «βάρος στην κοινωνία», οι άνθρωποι αυτοί δηλητηριάζονταν με το φυτό και στη συνέχεια θανατώνονταν είτε ξυλοκοπούμενοι μέχρι θανάτου είτε αναγκαζόμενοι να πηδήξουν από γκρεμό.

Σύμφωνα με τους ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Κάλιαρι, η σαρδάνη έχει ελαφρώς γλυκιά και ευχάριστη γεύση και μυρίζει όμορφα. Η επίσημη ονομασία του φυτού Oenanthe σημαίνει «λουλούδι του κρασιού» (οίνος + άνθος). Πράγματι το φυτό επιφέρει μια αίσθηση μέθης και ακινητοποίηση της σιαγόνας.

Η ανακάλυψη της επίδρασης του φυτού μπορεί να βρει μια μέρα εφαρμογή στην Ιατρική. Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι τα μόρια του φυτού μπορούν να τροποποιηθούν ώστε να επιφέρουν την ακριβώς αντίθετη επίδραση, να χαλαρώνουν δηλαδή τους μύες, βοηθώντας ασθενείς να αναρρώσουν από την προσωποπληγία (παράλυση του προσώπου).